โหมโรง เดอะมิวสิคัล
"ไร้ราก..ก็ไร้แผ่นดิน"
ละครเก็บเนื้อหาจากภาคหนัง ได้ครบถ้วนมาก เคารพเนื้อหาเดิมแบบสุดๆ จนดูขาดเอกลักษณ์ความเป็นตัวตนของตนเองไปบ้าง ชนิดนึกเปรียบเทียบได้ ฉากต่อฉาก แต่ด้วยการเป็นมหรสพที่แตกต่างกัน ฉากสำคัญหลายฉากก็ปรับเปลี่ยนได้ดี โดยยังคงเนื้อหาและไคลแม็กซ์ไว้ได้อย่างดีเยี่ยม และด้วยความที่เป็นโรงละครใหม่ เพียบพร้อมด้วยเทคโนโลยี่สมัยใหม่ ทำให้การเปลี่ยนฉากทำได้ลื่นไหล รวดเร็วและมีมิติหลากหลาย บทเพลงในเรื่องหลายเพลงสื่อความหมายได้ดีและน่าสะเทือนใจ เสียแต่ว่า ท่วงทำนองยังไม่ไพเราะเท่าที่ควร หลายเพลงยังเหมือนแค่ด้นไปเพื่อเล่าเรื่องเท่านั้น บางเพลงก็มีกลิ่นไอเพลงเฉลียงอยู่มาก ดูไม่ร่วมกับสมัยกับเรื่องราวในละครเท่าไหร่ ส่วนที่ดีที่สุดในละครเรื่องนี้ก็คือนักแสดง นักแสดงเล่นและร้องได้ดีทุกคนและทุกวัย ไม่ว่าจะเป็น
ศรและทิวในวัยเด็ก ที่น่ารัก และตลกได้อย่างไม่เคอะเขิน
น้อนแนน สาธิดา ที่รับบทแม่โชติในวัยสาวเสียงเพราะจับใจจริง
เอ๋ เชิญยิ้ม ในบท เปี๊ยก ศิษย์ท่านครู เล่นได้ตลกและดราม่าน่าสะเทือนใจ
โย่ง อาร์มแชร์ ในบทผู้พันวีระจอมเฮี้-บสุดขั้ว ก็เล่นได้อย่างสง่า น่าเกรงขามและน่าเกลียดชัง แม้จังหวะยังไม่เป๊ะเท่าไหร่ในบางฉาก
สุประวัติ ปัทมสูต ในบทท่านครู บทพูด การร้องและจังหวะยังไม่แม่นมาก แต่บารมีของศิลปินแห่งชาติทำให้สวมบทบาทนี้ได้ดีและเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณของครูดนตรีไทย
ชัยยุทธ โตสง่า (ป๋อม บอยไทย) ในบทขุนอิน ออกน้อย แต่เปี่ยมพลังมาก ความดุดัน น่าเกรงขาม และฝีมือระนาดชั้นครู ทำให้โดดเด่นไม่แพ้กับเวอร์ชั่นหนัง รวมไปถึงบรรดานักดนตรีไทยทุกท่านในละครเรื่องนี้ ผมขอคารวะจากใจจริง
ปอ AF 7 ส่วนตัวไม่ค่อยได้เห็นผลงานของ ปอ มากนัก แต่ในบทเทิด ลูกศิษย์คนใหม่ของท่านครู จากละครเรื่องนี้ ปอเล่นละครและร้องเพลงได้ดี บทดราม่าก็เอาอยู่ สมราคาแชมป์ AF 7
และผู้ที่น่าชื่นชมเป็นพิเศษก็คือ อาร์ม กรกันต์ ในบท ศร วัยหนุ่ม ความสามารถรอบด้านจริงๆ ทั้งร้อง ทั้งเล่นดนตรีไทยสารพัดชนิดได้ดี โดยเฉพาะ ระนาด ไม่เคยรู้ภูมิหลังมาก่อน แค่รู้ว่าเป็นนักร้อง เคพีเอ็น และเคยแสดงหนัง ละคร มาบ้าง แต่ไม่เคยรู้เรื่องความสามารถในเชิงดนตรีไทย เขาเล่นระนาดได้พริ้วไหวและหวานมาก ฉากประชันระนาดกับขุนอิน สมศักดิ์ศรีมาก ทำได้น่าระทึก ประทับใจ และเสนาะหู ซึ่งต้องชมระบบเสียงของโรงละครใหม่นี้ด้วยว่า เสียงดัง ฟังชัดและกังวาน ไพเราะดี
สรุป โหมโรง เดอะมิวสิคัล ถือ เป็นงานชั้นดีที่แฟนละครเวทีไม่ควรพลาด นอกจากความบันเทิง ละครเรื่องนี้ได้ปลุกสำนึก รากเหง้าของความเป็นไทยในจิตใจของเราคนไทยทุกคนผ่านเรื่องราวของดนตรีไทยได้อย่างน่าชื่นชมที่สุด
"ไร้ราก ก็ไร้แผ่นดิน"
[CR] โหมโรง เดอะมิวสิคัล "ไร้ราก..ก็ไร้แผ่นดิน"
โหมโรง เดอะมิวสิคัล
"ไร้ราก..ก็ไร้แผ่นดิน"
ละครเก็บเนื้อหาจากภาคหนัง ได้ครบถ้วนมาก เคารพเนื้อหาเดิมแบบสุดๆ จนดูขาดเอกลักษณ์ความเป็นตัวตนของตนเองไปบ้าง ชนิดนึกเปรียบเทียบได้ ฉากต่อฉาก แต่ด้วยการเป็นมหรสพที่แตกต่างกัน ฉากสำคัญหลายฉากก็ปรับเปลี่ยนได้ดี โดยยังคงเนื้อหาและไคลแม็กซ์ไว้ได้อย่างดีเยี่ยม และด้วยความที่เป็นโรงละครใหม่ เพียบพร้อมด้วยเทคโนโลยี่สมัยใหม่ ทำให้การเปลี่ยนฉากทำได้ลื่นไหล รวดเร็วและมีมิติหลากหลาย บทเพลงในเรื่องหลายเพลงสื่อความหมายได้ดีและน่าสะเทือนใจ เสียแต่ว่า ท่วงทำนองยังไม่ไพเราะเท่าที่ควร หลายเพลงยังเหมือนแค่ด้นไปเพื่อเล่าเรื่องเท่านั้น บางเพลงก็มีกลิ่นไอเพลงเฉลียงอยู่มาก ดูไม่ร่วมกับสมัยกับเรื่องราวในละครเท่าไหร่ ส่วนที่ดีที่สุดในละครเรื่องนี้ก็คือนักแสดง นักแสดงเล่นและร้องได้ดีทุกคนและทุกวัย ไม่ว่าจะเป็น
ศรและทิวในวัยเด็ก ที่น่ารัก และตลกได้อย่างไม่เคอะเขิน
น้อนแนน สาธิดา ที่รับบทแม่โชติในวัยสาวเสียงเพราะจับใจจริง
เอ๋ เชิญยิ้ม ในบท เปี๊ยก ศิษย์ท่านครู เล่นได้ตลกและดราม่าน่าสะเทือนใจ
โย่ง อาร์มแชร์ ในบทผู้พันวีระจอมเฮี้-บสุดขั้ว ก็เล่นได้อย่างสง่า น่าเกรงขามและน่าเกลียดชัง แม้จังหวะยังไม่เป๊ะเท่าไหร่ในบางฉาก
สุประวัติ ปัทมสูต ในบทท่านครู บทพูด การร้องและจังหวะยังไม่แม่นมาก แต่บารมีของศิลปินแห่งชาติทำให้สวมบทบาทนี้ได้ดีและเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณของครูดนตรีไทย
ชัยยุทธ โตสง่า (ป๋อม บอยไทย) ในบทขุนอิน ออกน้อย แต่เปี่ยมพลังมาก ความดุดัน น่าเกรงขาม และฝีมือระนาดชั้นครู ทำให้โดดเด่นไม่แพ้กับเวอร์ชั่นหนัง รวมไปถึงบรรดานักดนตรีไทยทุกท่านในละครเรื่องนี้ ผมขอคารวะจากใจจริง
ปอ AF 7 ส่วนตัวไม่ค่อยได้เห็นผลงานของ ปอ มากนัก แต่ในบทเทิด ลูกศิษย์คนใหม่ของท่านครู จากละครเรื่องนี้ ปอเล่นละครและร้องเพลงได้ดี บทดราม่าก็เอาอยู่ สมราคาแชมป์ AF 7
และผู้ที่น่าชื่นชมเป็นพิเศษก็คือ อาร์ม กรกันต์ ในบท ศร วัยหนุ่ม ความสามารถรอบด้านจริงๆ ทั้งร้อง ทั้งเล่นดนตรีไทยสารพัดชนิดได้ดี โดยเฉพาะ ระนาด ไม่เคยรู้ภูมิหลังมาก่อน แค่รู้ว่าเป็นนักร้อง เคพีเอ็น และเคยแสดงหนัง ละคร มาบ้าง แต่ไม่เคยรู้เรื่องความสามารถในเชิงดนตรีไทย เขาเล่นระนาดได้พริ้วไหวและหวานมาก ฉากประชันระนาดกับขุนอิน สมศักดิ์ศรีมาก ทำได้น่าระทึก ประทับใจ และเสนาะหู ซึ่งต้องชมระบบเสียงของโรงละครใหม่นี้ด้วยว่า เสียงดัง ฟังชัดและกังวาน ไพเราะดี
สรุป โหมโรง เดอะมิวสิคัล ถือ เป็นงานชั้นดีที่แฟนละครเวทีไม่ควรพลาด นอกจากความบันเทิง ละครเรื่องนี้ได้ปลุกสำนึก รากเหง้าของความเป็นไทยในจิตใจของเราคนไทยทุกคนผ่านเรื่องราวของดนตรีไทยได้อย่างน่าชื่นชมที่สุด
"ไร้ราก ก็ไร้แผ่นดิน"