เค้าถึงพูดว่า อย่ายืมเงินเพื่อนมันจะทำให้เสียเพื่อน ก็คงจริง คือเรื่องมีอยู่ว่า ขอเล่าอดีตย้อนยาวววไปนิดน่ะค่ะ สมัยเรียน ป ตรี ก็มีเพื่อนเป็นกลุ่มใหญ่ประมาณ 10 คนได้ คบกันเฮฮาปาตี้กันตามประสา พอเรียนจบ คือกับเพื่อนคนที่เราขอยืมเงิน คือเค้าติดวิชาบัญชี เลยไม่ได้จบพร้อมกัน พอเราเริ่มทำงาน ช่วงไหนมีสอบ เราก็ไปนอนคอนโดเค้า ช่วยติวให้ หรือบางช่วงว่าง ก็นัดกันไปว่ายน้ำที่คอนโด พอหลังๆ เราหันมาทำรับเหมาธุรกิจเล็กๆกับแฟน ซึ่งต้องมาอยู่ตาม ตจว ตลอด ตอนนั้นก็โทรคุยกับเพื่อนบ้าง สมัยนั้น สมาร์ทโฟนไม่มีน่ะ เป็นรุ่น hi5 msn อะไรประมาณนั้น ตอนนั้นเพื่อนเริ่มได้ดีละ มีสามีรวย มีร้านสปาเสริมสวย ก็ยังติดต่อโทรคุยกัน เพื่อนมักเล่าบ่อยๆไปช้อปปิ้งครีมทีเป็นหมื่นๆ ครีมกระปุกละสี่พัน นู่นนี่นั่น เราก็ว่าดีเพื่อนได้ดีละ พอเราทำรับเหมาช่วงเงินช็อต ส่งงานละ เงินยังไม่ออก เลยโทรไปขอยืมเงินเพื่อนคนนี้ 20,000 บาท คือก่อนจะโทรก็คิดแล้วคิดอีกน่ะ คือเราก็ไม่เคยยืมเงินใครเลย ขี้เกรงใจ แต่ตอนเรียนเคยให้เพื่อนคนอื่นยืมน่ะ แต่ไม่ใช่คนนี้ ถ้าเพื่อนเดือดร้อน ถ้าเรามีเราก็ให้ยืมน่ะ เลยตัดสินใจโทรไป แต่เพื่อนบอกว่าเนี๊ยอาทิตย์หน้าจะบินไปฝรั่งเศส ต้องทิ้งเงินสำรองไว้ที่ร้าน เลยไม่มี เราก็เลยบอกว่า อืมไม่เป็นไร คือถ้าให้ยืมเดี๋ยวเงินออกจะรีบคืน แต่ถ้าไม่ทันไม่เป็นไร ก็เลยไม่ได้ยืม หลังจากนั้นก็มีคุยกันบ้างนานๆครั้ง เพื่อนจะจัดงานวันเกิดก็โทรมาชวน แต่ชีวิตเราส่วนใหญ่อยู่แต่ ตจว งานมีที่ไหนก็ไปอยู่ที่นั่น เฝ้ารถเฝ้าเครื่องจักร เลยไม่ได้ไปทำกิจกรรมอะไรกับเพื่อนฝูงเลย การติดต่อก็เริ่มห่างหายกันไป จนกระทั่งหลายปีผ่านไป 5555 ย้ำหลายปีผ่านไป สมาร์ทโฟนมาละ FB สังคมโซเชี่ยว พอจะมีเงินเลยเปลี่ยนโทรศัพท์เป็น iphone เบอร์ใครที่เคยเซฟๆไว้ ใครมีไลน์มันก็เด้งๆขึ้นมา เลยได้กลับมาคุยกับเพื่อนๆอีก fb พอเป็นเพื่อนกับคนนี้ มันก็ทยอยๆได้เป็นเพื่อนกันในกลุ่มอีก ก็ได้คุยกับเพื่อนคนที่เราเคยยืมเงินนี่แหละ คือไม่ได้คุยกันนาน จะพิมพ์ไลน์ก็ขี้เกียจ สงสัยเพื่อนมีเรื่องอยากเม้าท์เยอะ เค้าเลยโทรมาหาเรา ถามสารทุกข์สุกดิบกันไป เพื่อนก็มาเล่าว่าเนี๊ยเพื่อนคนนั้นมาขอยืมชุดไปออกงาน เพื่อนคนนี้มาขอยืมเงิน ไป ตปท.มาซื้อน้ำหอมมาฝากคนนี้ คนนั้น เพื่อนคนนั้นซื้อดาวน์รถต่อ แต่ก็ไม่ให้เงิน ขายไอโฟนต่อให้เพื่อนอีกคนก็ไม่ได้เงิน คือเพื่อนๆที่เค้าเล่ามาทั้งหมดพวกเค้าก็ยังคบกันมาต่อน่ะ พอวางสาย เรามานั่งนึก ขนาดไม่ได้คุยกับเราตั้งนาน ยังเอาเรื่องส่วนตัวเพื่อนๆมาเล่า แล้วที่เราเคยโทรยืมเงินมันไป มันจะไปเล่าให้คนอื่นฟังเปล่าว่ะ คิดในใจ แต่ก็ผ่านไป ไม่มีอะไร จนกระทั่งวันนึง ได้คุยกับเพื่อนอีกคนทาง fb เพื่อนคนนี้จะสนิทมากๆๆกับคนที่เราขอยืมเงิน สนิทขนาดแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันได้ เรื่องเงินๆทองๆเพื่อนคนนี้ก็ช่วยเหลือคนที่เราขอยืมเงินสมัยตอนเรียนตลอด ก็ได้คุยกัน มันบอกว่า เพื่อนคนนั้นเอาเราไปพูดในกลุ่มว่า อยู่ดีๆทำไมมาขอยืมเงินว่ะ ไม่ได้สนิทกันซะหน่อย? เรานี่หน้าชาเลย เราคิดว่า เราขอยืมเงินแต่เพื่อนไม่ได้ให้ยืม เพื่อนก็ไม่ได้เสียหายอะไรเปล่าว่ะ แต่เราน่ะเสียหายไปแล้วเพราะเพื่อนเอาเราไปนินทากับคนอื่นๆ แล้วเพื่อนที่เค้าคบกันมาเรื่อยๆต่างหากที่เอานู่นนี่นั่นจากเค้า ทำให้เค้าเสียหาย ก็เห็นยังคบกันอยู่ สรุปคงผิดที่เราเอง ที่โทรไปยืมเงินเค้า เพราะตอนนั้นเราเดือดร้อนจิงๆละคิดว่าเค้าคือเพื่อนไง แต่เค้าไม่ได้คิดแบบเรา ละเพื่อนคนที่ว่าสนิทกะเค้ามากๆ ตอนนี้ก็เลิกคบกันแล้ว เพราะเรื่องเงินๆนี่แหละ เหลือคงคบไว้บรรดาเพื่อนทั้งหลายที่เค้ามาเม้าท์ให้เราฟัง คืองงไง เราที่ไม่เคยสร้างความเสียหายให้เค้า แต่ทำไมเอาเราไปพูดซะ ผิดที่เราโทรไปจริงๆ ไม่น่าเลย
แค่โทรยืมเงินเพื่อน ครั้งเดียว นี่มันทำให้เราดูแย่ขนาดนั้นเลยหรือ?