ผมเป็นคนใจอ่อนตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว ใครขอยืมตังค์ให้หมดถ้ามี จนถึงปัจจุบันสี่สิบกว่าก็เปลื่ยนนิสัยไม่ได้ โดนยืมแล้วหายหลายคน แล้วพวกเขาก็เลิกคบผม แต่มีอยู่คนหนึ่งยืมหายแล้วปล่อยเวลานานแล้วมายืมใหม่สามรอบแล้ว ถ้ามาอีกครั้งผมคิดว่าจะไม่ให้ยืมแล้ว คิดว่าคงจะมายืมเร็วๆนี้ ส่วนอีกคนเป็นคนแถวบ้าน อันเก่ายังคืนไม่หมดมายืมอีก ผมก็ใจแข็งปฏิเสธได้สำเร็จ แต่รู้สึกผิดใจคอไม่ดี สงสารเขา แต่ที่ปฏิเสธไปเพราะผมก็ไม่ค่อยมี ต้องเก็บไว้ใช้จ่าย อาจจะเป็นเพราะผมไม่มีครอบครัวหรือเปล่า เขาจึงชอบมาขอยืมกันจัง ต่อแต่นี้ไปจะไม่ให้ใครยืม ใครพอมีวิธีปฏิเสธแบบนิ่มๆบ้าง