เดือนที่แล้วเราเปิดเจอข้อความในมือถือของสามี เจอว่าเค้าแชทคุยกับผู้หญิงคนอื่นที่เจอกันในbeetalk ค่ะ ลักษณะเหมือนเพิ่งเริ่มคุย เพราะแค่ทักทาย ถามนู่นนี่นั่น และชมว่าน่ารัก ประมาณนี้ โดยสามีเราเป็นคนทักก่อน แต่ยังไม่มีการนัดเจอกันนะคะ (อันนี้สรุปจากที่เห็นค่ะ) คุยแบบนี้อยู่ 3 คน ความรู้สึกครั้งแรกคือช็อคมาก น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัว ไม่คิดว่าเค้าจะเป็นคนแบบนี้ หลังจากนั้นก็คิดอยู่นานว่าจะคุยกับเค้าตรงๆว่าเรารู้เรื่องแล้ว หรือทำนิ่งๆไปก่อนดูว่าจะมีอะไรมากกว่านี้รึเปล่า สุดท้ายเราก็ตัดสินใจคุยค่ะ เรากลัวว่าถ้าปล่อยนานไปเค้าจะยิ่งเลยเถิดไปมากกว่านี้
ขอเกริ่นก่อนนะคะว่าตั้งแต่ที่คบกันเป็นแฟน จนตอนนี้แต่งงานรวมๆก็ 8 ปีแล้ว เค้าไม่เคยแสดงพฤติกรรมแบบนี้ให้เราเห็นเลย (ไม่มีหรือเราไม่รู้ อันนี้ไม่แน่ใจ แต่เราก็พยายามคิดมาตลอดว่า ที่เราไม่เคยเห็น ก็เพราะมันไม่มีอะไร ซึ่งนั่นก็ทำให้เราคบกับแบบสบายใจเรื่อยมา จนตัดสินใจแต่งงานกัน) เรารู้สึกเชื่อใจ ไว้ใจเค้ามาก เมื่อก่อนอยู่กับเค้าแล้วเราสบายใจ มีความสุขทุกครั้งที่มีโอกาสใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ตอนเป็นแฟนกัน เราอยู่ห่างกันตลอด แต่ถ้ามีเวลาเมื่อไหร่เค้าจะมาหาเราทุกครั้ง (เค้าทำงานประจำค่ะ ว่างเฉพาะเสาร์อาทิตย์ และวันหยุดยาวๆ ซึ่งเค้าก็จะนั่งรถนานๆเพื่อมาหาเราตลอด ทำแบบนี้จนแต่งงาน ถึงได้อยู่ด้วยกันทุกวัน) ปัจจุบันเค้าก็จะไปทำงานแบบไปเช้า-เย็นกลับทุกวันนะคะ เราเลยรู้สึกว่าตัวเองโชคดีและคิดไม่ผิดที่เลือกเค้า เค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจ โดยเฉพาะเรื่องมือที่สาม เพราะการแสดงออกของเค้าในหลายๆอย่างมันทำให้เรามั่นใจแบบนั้นมาตลอด เค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด โลกส่วนตัวสูง ผู้หญิงที่อยู่รอบตัวเค้า เค้าก็จะชัดเจนว่าไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับใครคือ เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นเพื่อน ชัดเจน
ตอนนี้เรามีลูกด้วยกัน 1 คน เค้าก็ช่วยเราเลี้ยงลูกดีค่ะ (คือถ้าเค้าอยู่บ้านเราแทบไม่ต้องล้างก้นลูกเอง เค้าจะทำตลอด อาบนำ้ให้ลูกทุกวัน ตั้งแต่วันแรกที่คลอด จนตอนนี้ขวบกว่าแล้ว เค้าดูแลเราและลูกดีมากค่ะ)
แต่ยอมรับว่าหลังๆมาเราทะเลาะกันบ่อยขึ้น ส่วนใหญ่ก็เพราะเรื่องลูก บางทีงอแง ไม่เอาใครเลย ทำให้เราหงุดหงิดง่าย เผลอไปลงที่เค้าบ่อยๆ (เราทำงานที่บ้านค่ะ แต่หลักๆคือเลี้ยงลูก อยู่ด้วยกันตลอดเวลา) เราก็รู้นะคะว่าเค้าไม่ชอบ แต่เราก็ยังทำ จนตอนหลังมาคุยกัน เราก็บอกขอโทษแล้วก็พยายามปรับตัวอยู่ หลังๆมาก็พยายามปล่อยวาง อดทนอดกลั้นขึ้น (ส่วนนึงคือเค้าบอกว่าเป็นเพราะแบบนี้เลยทำให้เค้าเบื่อ เราก็โอเคเข้าใจค่ะ และยอมปรับตัว ปล่อยวางมากขึ้น)
หลังจากที่เราจับได้ เราก็คุยกับเค้าตรงๆว่ามันเกิดอะไร ขึ้น ทำแบบนี้ทำไม ถามไปเยอะเหมือนกัน ซึ่งเค้าบอกเราแค่ว่า "ไม่มีอะไร แค่คุยเล่นเฉยๆ เห็นเพื่อนที่ทำงานเล่น เลยลองโหลดมาเล่นดู เพิ่งเริ่มคุย ไม่ได้คิดจะไปเจอ แล้วเค้าก็บอกว่าเป็นครั้งแรกที่เค้าทำแบบนี้" (แต่เราเคยเห็น แอพwechat ในเครื่องเค้าด้วยนะคะ อันนี้ลงไว้นานแล้วด้วย เราเคยถามว่าเล่นด้วยหรอ เค้าก็บอกว่าลงไว้เฉยๆ เราเลยไม่เซ้าซี้ถามต่อ)
ปกติเราจะไม่ค่อยยุ่งกับโทรศัพท์ของสามีเรานะคะ มีเอามาถ่ายรูปเล่นบ้างถ้าอยู่ใกล้ บางทีก็ถ่ายรูปลูกแค่นั้น แต่วันนั้นที่เราตั้งใจจะดูเพราะเรารู้สึกว่าสามีเรามีอาการไม่เหมือนปกติ อธิบายไม่ถูกแต่ถ้าคนอยู่ด้วยกันทุกวันจะรู้ถึงความผิดปกติ จึงได้เปิดดูซึ่งก็เจอจริงๆ
ก็เลยถามเค้าเหมือนที่บอกไว้ข้างต้น และหลังจากที่คุยกันเรียบร้อย เราตัดสินใจให้อภัยเค้า ด้วยเหตุผลที่ว่ามันยังไม่ได้มีอะไรมาก เพิ่งเริ่มๆคุย และเป็นครั้งแรกที่เราเจอ โดยที่เราขอเค้าว่าอย่าทำอีกได้มั้ย ซึ่งเค้าก็ไม่ได้ตอบเราตรงๆนะคะ แต่ก็พอดูออกว่าเค้าก็คงจะรู้ตัวว่าทำผิด แค่เป็นคนที่อธิบายไม่เก่ง (แต่เราก็ยังสงสัยนะว่าแล้วทำไมเวลาคุยกับคนในแชทถึงคุยเก่งจัง ชวนเค้าคุย ถามนู่นถามนี่ตลอด แต่พอกับเรากลับไม่ค่อยพูด) ก็เหมือนจะจบลงด้วยดี เราก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีก เพราะเราถือว่าถ้ายิ่งเอามาพูดมาย้ำคิดย้ำทำมันจะยิ่งทำให้เราทะเลาะกันไม่จบซะที
แต่ตอนนี้ปัญหามันอยู่ที่ตัวเราค่ะ เรารู้สึกชีวิตเราไม่เหมือนเดิมมันระแวง จนบางครั้งจิตตก กังวลกลัวว่าเค้าจะทำอีกรึเปล่า ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเราไม่มีความสุขจริงๆ ในใจเรายังคิดถึงแต่เรื่องนี้อยู่ตลอด แต่ก็แค่คิดนะคะ ไม่ได้แสดงออกอะไรให้เค้าเห็น ภายนอกเรายังทำตัวปกติ แหย่เค้า หยอกเค้าเหมือนเดิมที่เคยทำ ใช้ชีวิตปกติมากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และดูเรากับสามีก็เข้าใจกันมากขึ้น อารมณ์เย็นขึ้น หลังจากที่ได้เปิดใจคุยกัน แต่ในใจมันก็ยังแอบคิดว่าเค้ายังทำอยู่มั้ย เลิกติดต่อกันรึยัง เราไม่สามารถก้าวข้ามความรู้สึกที่ติดอยู่ในใจได้ซักที และหลังจากเกิดเรื่องเราก็ไม่เปิดดูมือถือเค้าอีกเลย (ส่วนนึงคือเรากลัวว่าจะเจออีก เราไม่อยากรับรู้อะไรแบบนี้อีกแล้ว) พอคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทีไรในหัวเรามันดูวุ่นวายมากเลยค่ะ บางครั้งก็นึกน้อยใจว่าทำไมเค้าถึงทำแบบนี้กับเรา เค้าไม่รักเราแล้วหรอ ทำไมถึงใช้วิธีคุยกับคนอื่นเพื่อให้ลืมปัญหาระหว่างเรา ทำไมเค้าถึงไม่บอกเราตรงๆว่าเบื่อหรือไม่ชอบตรงไหน คิดถึงขนาดว่าเราจะเลิกกับเค้าดีมั้ย ถ้าทำแบบนั้นจะสบายใจขึ้นจริงรึเปล่า แอบร้องไห้โดยที่เค้าไม่รู้ก็บ่อย ภายนอกดูเข้มแข็ง แต่ภายในจิตใจเราอ่อนแอมาก (รู้ตัวเลยว่าถ้าเจอมากกว่านี้เรารับไม่ได้แน่ๆ) แต่ตอนนี้ก็พยายามเข้มแข็งอยู่เพื่อลูกค่ะ เลยอยากถามคนที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มีวิธีจัดการกับความคิดของตัวเองกับความรู้สึกแย่ๆแบบนี้กันยังไงบ้างคะ เราอยากใช้ชีวิตอยู่กับลูกกับสามีแบบมีความสุขเหมือนเดิม โดยที่ใจเรารู้สึกโล่ง ไม่หนักอึ้งอย่างที่เป็นอยู่แบบนี้
ใครเคยจับได้ว่าสามี/แฟนแอบคุยกับคนอื่นทางแชทบ้างคะ ตอนนี้ยังเชื่อใจ ไว้ใจได้เหมือนเดิมรึเปล่า?
ขอเกริ่นก่อนนะคะว่าตั้งแต่ที่คบกันเป็นแฟน จนตอนนี้แต่งงานรวมๆก็ 8 ปีแล้ว เค้าไม่เคยแสดงพฤติกรรมแบบนี้ให้เราเห็นเลย (ไม่มีหรือเราไม่รู้ อันนี้ไม่แน่ใจ แต่เราก็พยายามคิดมาตลอดว่า ที่เราไม่เคยเห็น ก็เพราะมันไม่มีอะไร ซึ่งนั่นก็ทำให้เราคบกับแบบสบายใจเรื่อยมา จนตัดสินใจแต่งงานกัน) เรารู้สึกเชื่อใจ ไว้ใจเค้ามาก เมื่อก่อนอยู่กับเค้าแล้วเราสบายใจ มีความสุขทุกครั้งที่มีโอกาสใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ตอนเป็นแฟนกัน เราอยู่ห่างกันตลอด แต่ถ้ามีเวลาเมื่อไหร่เค้าจะมาหาเราทุกครั้ง (เค้าทำงานประจำค่ะ ว่างเฉพาะเสาร์อาทิตย์ และวันหยุดยาวๆ ซึ่งเค้าก็จะนั่งรถนานๆเพื่อมาหาเราตลอด ทำแบบนี้จนแต่งงาน ถึงได้อยู่ด้วยกันทุกวัน) ปัจจุบันเค้าก็จะไปทำงานแบบไปเช้า-เย็นกลับทุกวันนะคะ เราเลยรู้สึกว่าตัวเองโชคดีและคิดไม่ผิดที่เลือกเค้า เค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจ โดยเฉพาะเรื่องมือที่สาม เพราะการแสดงออกของเค้าในหลายๆอย่างมันทำให้เรามั่นใจแบบนั้นมาตลอด เค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด โลกส่วนตัวสูง ผู้หญิงที่อยู่รอบตัวเค้า เค้าก็จะชัดเจนว่าไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับใครคือ เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นเพื่อน ชัดเจน
ตอนนี้เรามีลูกด้วยกัน 1 คน เค้าก็ช่วยเราเลี้ยงลูกดีค่ะ (คือถ้าเค้าอยู่บ้านเราแทบไม่ต้องล้างก้นลูกเอง เค้าจะทำตลอด อาบนำ้ให้ลูกทุกวัน ตั้งแต่วันแรกที่คลอด จนตอนนี้ขวบกว่าแล้ว เค้าดูแลเราและลูกดีมากค่ะ)
แต่ยอมรับว่าหลังๆมาเราทะเลาะกันบ่อยขึ้น ส่วนใหญ่ก็เพราะเรื่องลูก บางทีงอแง ไม่เอาใครเลย ทำให้เราหงุดหงิดง่าย เผลอไปลงที่เค้าบ่อยๆ (เราทำงานที่บ้านค่ะ แต่หลักๆคือเลี้ยงลูก อยู่ด้วยกันตลอดเวลา) เราก็รู้นะคะว่าเค้าไม่ชอบ แต่เราก็ยังทำ จนตอนหลังมาคุยกัน เราก็บอกขอโทษแล้วก็พยายามปรับตัวอยู่ หลังๆมาก็พยายามปล่อยวาง อดทนอดกลั้นขึ้น (ส่วนนึงคือเค้าบอกว่าเป็นเพราะแบบนี้เลยทำให้เค้าเบื่อ เราก็โอเคเข้าใจค่ะ และยอมปรับตัว ปล่อยวางมากขึ้น)
หลังจากที่เราจับได้ เราก็คุยกับเค้าตรงๆว่ามันเกิดอะไร ขึ้น ทำแบบนี้ทำไม ถามไปเยอะเหมือนกัน ซึ่งเค้าบอกเราแค่ว่า "ไม่มีอะไร แค่คุยเล่นเฉยๆ เห็นเพื่อนที่ทำงานเล่น เลยลองโหลดมาเล่นดู เพิ่งเริ่มคุย ไม่ได้คิดจะไปเจอ แล้วเค้าก็บอกว่าเป็นครั้งแรกที่เค้าทำแบบนี้" (แต่เราเคยเห็น แอพwechat ในเครื่องเค้าด้วยนะคะ อันนี้ลงไว้นานแล้วด้วย เราเคยถามว่าเล่นด้วยหรอ เค้าก็บอกว่าลงไว้เฉยๆ เราเลยไม่เซ้าซี้ถามต่อ)
ปกติเราจะไม่ค่อยยุ่งกับโทรศัพท์ของสามีเรานะคะ มีเอามาถ่ายรูปเล่นบ้างถ้าอยู่ใกล้ บางทีก็ถ่ายรูปลูกแค่นั้น แต่วันนั้นที่เราตั้งใจจะดูเพราะเรารู้สึกว่าสามีเรามีอาการไม่เหมือนปกติ อธิบายไม่ถูกแต่ถ้าคนอยู่ด้วยกันทุกวันจะรู้ถึงความผิดปกติ จึงได้เปิดดูซึ่งก็เจอจริงๆ
ก็เลยถามเค้าเหมือนที่บอกไว้ข้างต้น และหลังจากที่คุยกันเรียบร้อย เราตัดสินใจให้อภัยเค้า ด้วยเหตุผลที่ว่ามันยังไม่ได้มีอะไรมาก เพิ่งเริ่มๆคุย และเป็นครั้งแรกที่เราเจอ โดยที่เราขอเค้าว่าอย่าทำอีกได้มั้ย ซึ่งเค้าก็ไม่ได้ตอบเราตรงๆนะคะ แต่ก็พอดูออกว่าเค้าก็คงจะรู้ตัวว่าทำผิด แค่เป็นคนที่อธิบายไม่เก่ง (แต่เราก็ยังสงสัยนะว่าแล้วทำไมเวลาคุยกับคนในแชทถึงคุยเก่งจัง ชวนเค้าคุย ถามนู่นถามนี่ตลอด แต่พอกับเรากลับไม่ค่อยพูด) ก็เหมือนจะจบลงด้วยดี เราก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีก เพราะเราถือว่าถ้ายิ่งเอามาพูดมาย้ำคิดย้ำทำมันจะยิ่งทำให้เราทะเลาะกันไม่จบซะที
แต่ตอนนี้ปัญหามันอยู่ที่ตัวเราค่ะ เรารู้สึกชีวิตเราไม่เหมือนเดิมมันระแวง จนบางครั้งจิตตก กังวลกลัวว่าเค้าจะทำอีกรึเปล่า ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเราไม่มีความสุขจริงๆ ในใจเรายังคิดถึงแต่เรื่องนี้อยู่ตลอด แต่ก็แค่คิดนะคะ ไม่ได้แสดงออกอะไรให้เค้าเห็น ภายนอกเรายังทำตัวปกติ แหย่เค้า หยอกเค้าเหมือนเดิมที่เคยทำ ใช้ชีวิตปกติมากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และดูเรากับสามีก็เข้าใจกันมากขึ้น อารมณ์เย็นขึ้น หลังจากที่ได้เปิดใจคุยกัน แต่ในใจมันก็ยังแอบคิดว่าเค้ายังทำอยู่มั้ย เลิกติดต่อกันรึยัง เราไม่สามารถก้าวข้ามความรู้สึกที่ติดอยู่ในใจได้ซักที และหลังจากเกิดเรื่องเราก็ไม่เปิดดูมือถือเค้าอีกเลย (ส่วนนึงคือเรากลัวว่าจะเจออีก เราไม่อยากรับรู้อะไรแบบนี้อีกแล้ว) พอคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทีไรในหัวเรามันดูวุ่นวายมากเลยค่ะ บางครั้งก็นึกน้อยใจว่าทำไมเค้าถึงทำแบบนี้กับเรา เค้าไม่รักเราแล้วหรอ ทำไมถึงใช้วิธีคุยกับคนอื่นเพื่อให้ลืมปัญหาระหว่างเรา ทำไมเค้าถึงไม่บอกเราตรงๆว่าเบื่อหรือไม่ชอบตรงไหน คิดถึงขนาดว่าเราจะเลิกกับเค้าดีมั้ย ถ้าทำแบบนั้นจะสบายใจขึ้นจริงรึเปล่า แอบร้องไห้โดยที่เค้าไม่รู้ก็บ่อย ภายนอกดูเข้มแข็ง แต่ภายในจิตใจเราอ่อนแอมาก (รู้ตัวเลยว่าถ้าเจอมากกว่านี้เรารับไม่ได้แน่ๆ) แต่ตอนนี้ก็พยายามเข้มแข็งอยู่เพื่อลูกค่ะ เลยอยากถามคนที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มีวิธีจัดการกับความคิดของตัวเองกับความรู้สึกแย่ๆแบบนี้กันยังไงบ้างคะ เราอยากใช้ชีวิตอยู่กับลูกกับสามีแบบมีความสุขเหมือนเดิม โดยที่ใจเรารู้สึกโล่ง ไม่หนักอึ้งอย่างที่เป็นอยู่แบบนี้