ปัจจุบัน ผมมีแฟนอยู่แล้วครับ

เราสองคนก็คบกันมาประมาณ 2-3 ปี แล้ว

ย้อนไปตอนสมัยเรียนมัธยม ผมมีแฟนคนแรกอยู่คนนึง

ตอนนั้นเป็นรักแบบเด็กๆ Puppy Love เรียกได้ว่า เป็นรักแรกของกันและกันเลยล่ะครับ

จำได้ว่าโทรศัพท์ไปจีบเค้ายังต้องโทรไปเบอร์บ้าน เพราะยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ

แต่ด้วยความที่เราเป็นเด็ก เราก็คบกันได้ไม่ถึงปี ก็เลิกกัน เพราะเหตุผลเด็กๆน่ะครับ

ไม่นานมานี้เราได้เจอกันอีกครั้ง ในงาน Meeting รร.เก่า

ผมได้คุยกับเธออีกครั้งนึง

ยอมรับว่าความรู้สึกเดิมๆมันย้อนกลับคืนมา คุยกันไปก็ยังหัวเราะไป ว่าเมื่อก่อนทำอย่างนั้นไปได้ยังไง

พองานเลิก เราก็แยกย้ายกับกลับบ้านใครบ้านมัน

แต่ความรู้สึกของผมมันดันไม่เหมือนเดิม ผมรู้สึกคิดถึงแฟนเก่าคนนี้ตลอด ตั้งแต่ที่เจอกันวันนั้น

ผมเข้าใจดีว่า ตัวเองมีแฟนอยู่แล้ว และไม่ควรคิดแบบนี้

แต่ความรู้สึกมันห้ามกันยากจริงๆ แต่ผมก็ไม่ได้บอกให้แฟนเก่ารู้หรอกนะครับ

จึงเป็นที่มาที่ต้องมาเขียนเล่าในนี้ เพราะรู้สึกอึดอัดเหมือนกัน

แฟนเก่าผมเองเค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่บางทีวันที่เราคุยกันวันนั้น ผมคิดว่าเธอก็คงคิดแบบผม

เพราะเธอจ้องหน้าผม เหมือนกับว่าเราไม่ได้เจอกันมานานแค่ไหนแล้ว ที่ผ่านมา ต่างคนต่างเจออะไรมามากมาย

สุดท้ายนี้ ผมก็คงต้องเลือกความถูกต้อง และเก็บ ความรู้สึกดีๆ ที่มีกับแฟนเก่าคนนี้ ให้ ลึกสุดใจ

ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างมั๊ยครับ