เอาเป็นว่าเริ่มจาก ผมกับเพื่อนๆของผมเมื่อตอนม.3 เราเป็นแก๊งเดียวกัน พอม.4เราจึงต้องแยกย้าย แต่เพื่อนส่วนมากผมได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่ผมแยกออกมาเฉย
.
.
ผมกับแฟนเก่า ก็รู้จักกันครั้งแรกเพราะ เขาดันแอบชอบเพื่อนผมแต่เพื่อนผมไม่ได้คิดอะไรเลย ผมเลยทักไอจีไปให้คำปรึกษาเราคุยกัน ผมค่อนข้างเฟรนลี่ จนเขาชอบผมแทนนั่นแหละครับ ผมก็แอบมีความรู้สึกดีๆเหมือนกัน จึงตัดสินใจคบกัน
.
.
แต่เราได้เลิกกัน ทีนี้ย้อนประเด็นคือผมต้องใกล้ชิดกับแฟนเก่ามาก เพราะเพื่อนผมครับ ไอแก๊งของผมที่อยู่ห้องเดียวกันกับเธอนี่แหละครับ มันเป็นเส้นโยงความสัมพันธ์ของเรา ตอนที่เราคบกันเราก็จะตามเพื่อนของแก๊งผมนี่แหละครับไปเล่นด้วยกันส่วนเพื่อนของเธอก็มาด้วยครับ เสมือนว่า พวกเราคือเพื่อนแก๊งเดียวกันไปไหนไปด้วยกันหมด
.
แม้จะเลิกกันแล้วหลังพักเที่ยงกินข้าวเสร็จ ไอ้ที่ที่เราชอบไปด้วยกัน
เป็นแลนด์มาร์กของแก๊งเราเลยครับ( ฝั่งแฟนเก่าผมและเพื่อนเธอ และฝั่งผู้ชายคือแก๊งเดิมผม) คือคาบว่าง ของห้องผมและห้องห้องของเธอมันตรงกันทุกคาบด้วย!!! คือเราก็ต้องมาที่นี้ตลอดถ้าว่าง(ไม่มีที่จะไปแล้ว😭) แม้จะเลิกกันแล้วเราก็ยังเห็นหน้ากันทุกวัน แถมสายชั้นชอบเรียกงานหัวหน้าห้องบ่อยครั้ง ผมและเธอก็ต้องไปเจอคุยงานพร้อมๆกันอีก ทีนี้ความรู้สึกผมจะไปไหนได้ ผมอยากรู้ว่าถ้าหากทุกคนต้องอยู่ใกล้ชิดกับแฟนเก่าแบบนี้ทุกคนจะรู้สึกยังไงบ้างครับ จะอึดอัดกันมั้ย
ปล.ส่วนตัวผมแอบรู้สึกดีอยู่นะครับ อย่างน้อยเธอก็ยังอยู่ในสายตาผม จะได้ไม่ต้องเป็นห่งอะไรเธอมากนัก 😭
ทุกคนจะรู้สึกยังไงเมื่อต้องใกล้ชิดกับแฟนเก่า!!!
.
.