สวัสดีครับ ผมเป็น นักศึกษา เรียนอยู่ในคณะสายไอที ที่ม.ดังแห่งหนึ่ง
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมานานแล้วครับ คือว่าปกติ ผมจะโดยสารรถไปม. โดยให้พ่อหรือพี่ไปส่งครับ
นอกจากวันไหนมีเรียนบ่ายผมจะโดยสารด้วยรถเมล์ และที่ป้ายรถเมล์จะมีป้าคนหนึ่งชอบพูดเสียงดังอยู่แถวนั้นครับ
ป้าแกเป็นเจ้าของร้านขายของชำ ที่มีป้ายรถเมล์ตั้งอยู่ข้างหน้า ก่อนที่การเมืองจะเงียบไปเพราะคสช. ป้าแกก็ชอบด่านักการเมืองบลาๆครับ
อิสรภาพป้ายรถเมล์ของผมในตอนนั้นก็ยังสงบสุขครับ (ไม่ได้รับผลจากการด่าของป้าแกใดๆทั้งสิ้น)
จนกระทั่งทุกอย่างสงบลงครับ ป้าแกอยู่ๆก็เปลี่ยนเรื่องด่า เป็นการด่านักศึกษา หรือนักเรียนแถวนั้นแทนครับ แรกๆผมก็ยังไม่คิดอะไรครับ
จนกระทั่งวันนึงที่ป้ายรถเมล์มีนักศึกษาอยู่แค่ไม่กี่คนครับ อยู่ๆป้าแกก็มาด่าประมาณว่า นักศึกษาม.ผมมันต่ำ มันติดยา ผู้หญิงก็ชอบขาย* (หยาบมากครับ)
ประเด็นคือตอนนั้น ก็มีแค่ผมกับแฟนผมที่เป้นนักศึกษาม.ที่ป้าด่าครับ ผมก็รู้สึกงุนงงว่าทำไมต้องมาด่าแบบนี้ด้วย เพราะผมใบหน้าหม่นหมองรึเปล่า
เพราะผมพูดอะไรไม่ค่อยรู้เรื่องรึเปล่า
ขออธิบายก่อนนะครับ คือมันเป็นเรื่องปกติของเด็กไอทีที่ผ่านการฮาร์ดโค้ดดิ้ง จนจำวันที่นอนครบตามหลักอนามัยไม่ได้ คือตอนกลางคืนผมเขียนโปรแกรมเกือบทุกคืนครับ จะให้ผมหน้าตาสดใสก็ใช่เหตุ 555 และเพราะอยู่กับคอมมากเกินไป บางทีไม่ค่อยได้คุยกับคนครับ เลยอาจจะพูดอะไรที่คนไม่เข้าใจ หรือการตอบสนองผมช้าก็ได้ หรือว่าผมชอบเล่นมุขควายกับแฟนผม แล้วแกคงคิดว่าอีนี่เมากัญชารึเปล่าถึงได้เล่นมุขย่ำแย่แบบนี้ เช่น
สัตว์อะไรอยากได้ปากกา? เอาปากก๊าาาาาา(อัลปาก้า)
และผมขอชี้แจงอีกอย่างนึงครับคือ สารเสพติดผมกับแฟนผมไม่เคยเลยครับ แค่บุหรี่พวกผมยังเกลียดมากๆเลยครับ และผมเป็นคนกลัวไฟมากๆ เลยจุดไฟแช็ค ไม่เป็นครับ ส่วนไม้ขีดจุดได้แต่ไม่กล้าจุดครับไฟมันใกล้มือมากเกินไป และปกติผมจะไปม. พร้อมกับแฟนตลอดครับ เพราะบ้านห่างกันแค่ซอยเดียวค่อนข้างประหยัดค่าใช้จ่ายครับ และมีเวลาคุยกันมากขึ้นครับ และ พวกผมไม่เคยเที่ยวกลางคืนครับ เพราะแค่กลับบ้านเกิน1ทุ่ม โทรศัพท์ก็ดังกันแหลกแล้วครับ
กลับมาเข้าเรื่องดีกว่าครับ รอบแรกนี่ผมยังไม่เอะใจอะไรครับ เพราะอาจจะมีคนทำอะไรป้าแกไว้รึเปล่าแกเลยฝังใจ คงคิดว่าไม่ใช่เราหรอกมั้ง แต่ผ่านมาไม่นาน มันก็มีครั้งที่2ครับ!!! ครั้งนี้ค่อนข้างชัดเจนครับว่าด่าพวกผม เพราะว่าแกพูดประมาณว่านักศึกษาแถวนี้มันติดยา เนี่ยพึ่งไปรับยาบ้ามาจากร้านบะหมี่ตรงนู้น ที่ครั้งนี้ผมมั่นใจมากๆว่าเขาด่าผม เพราะว่าที่ป้ายรถเมล์มีแค่พวกผมครับ และพวกเราก็พึ่งไปกินบะหมี่ฝั่งตรงข้ามด้วย ผมงงมากเลยครับว่าทำไมถึงอยู่ๆด่าผมแบบนี้ แล้วไม่ใช่เบาๆนะครับ ดังมากๆเลยด้วยครับ รถเมล์ผ่านมาก็หันมามองที่พวกผมหมด ผมรู้สึกว่าแกทำให้ผมเสียความมั่นใจในการใช้ชีวิต ทำให้ผมไม่อยากใช้บริการป้ายรถเมล์ตรงนั้น บางทีผมก็คิดครับว่าอยากเดินไปคุยกับป้าแกตรงๆ แต่ถ้าไปจริงๆ คงจะเดินไปแล้วพูดว่า " ป้าโค้กกระป๋องนึงครับ " ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยกล้ามีเรื่องกับคนที่ไม่รู้จักครับ แต่เขาทำกับผมแบบนี้ผมไม่ชอบมากๆเลยครับ เลยอยากจะถามว่า เคสนี้ถือว่าหมิ่นประมาทรึเปล่าครับ และจะพอมีวิธีไหนที่ทำให้ป้าแกไม่ทำตัวแบบนี้บ้างครับ เหมือนเป็นมลภาวะทางเสียงแถมทำให้ผู้อื่นเสื่อมเสียชื่อเสียงอีกด้วยครับ
อิสรภาพป้ายรถเมล์ของเด็กไอทีที่หายไปเพราะโดนด่าแบบงงๆ
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมานานแล้วครับ คือว่าปกติ ผมจะโดยสารรถไปม. โดยให้พ่อหรือพี่ไปส่งครับ
นอกจากวันไหนมีเรียนบ่ายผมจะโดยสารด้วยรถเมล์ และที่ป้ายรถเมล์จะมีป้าคนหนึ่งชอบพูดเสียงดังอยู่แถวนั้นครับ
ป้าแกเป็นเจ้าของร้านขายของชำ ที่มีป้ายรถเมล์ตั้งอยู่ข้างหน้า ก่อนที่การเมืองจะเงียบไปเพราะคสช. ป้าแกก็ชอบด่านักการเมืองบลาๆครับ
อิสรภาพป้ายรถเมล์ของผมในตอนนั้นก็ยังสงบสุขครับ (ไม่ได้รับผลจากการด่าของป้าแกใดๆทั้งสิ้น)
จนกระทั่งทุกอย่างสงบลงครับ ป้าแกอยู่ๆก็เปลี่ยนเรื่องด่า เป็นการด่านักศึกษา หรือนักเรียนแถวนั้นแทนครับ แรกๆผมก็ยังไม่คิดอะไรครับ
จนกระทั่งวันนึงที่ป้ายรถเมล์มีนักศึกษาอยู่แค่ไม่กี่คนครับ อยู่ๆป้าแกก็มาด่าประมาณว่า นักศึกษาม.ผมมันต่ำ มันติดยา ผู้หญิงก็ชอบขาย* (หยาบมากครับ)
ประเด็นคือตอนนั้น ก็มีแค่ผมกับแฟนผมที่เป้นนักศึกษาม.ที่ป้าด่าครับ ผมก็รู้สึกงุนงงว่าทำไมต้องมาด่าแบบนี้ด้วย เพราะผมใบหน้าหม่นหมองรึเปล่า
เพราะผมพูดอะไรไม่ค่อยรู้เรื่องรึเปล่า
ขออธิบายก่อนนะครับ คือมันเป็นเรื่องปกติของเด็กไอทีที่ผ่านการฮาร์ดโค้ดดิ้ง จนจำวันที่นอนครบตามหลักอนามัยไม่ได้ คือตอนกลางคืนผมเขียนโปรแกรมเกือบทุกคืนครับ จะให้ผมหน้าตาสดใสก็ใช่เหตุ 555 และเพราะอยู่กับคอมมากเกินไป บางทีไม่ค่อยได้คุยกับคนครับ เลยอาจจะพูดอะไรที่คนไม่เข้าใจ หรือการตอบสนองผมช้าก็ได้ หรือว่าผมชอบเล่นมุขควายกับแฟนผม แล้วแกคงคิดว่าอีนี่เมากัญชารึเปล่าถึงได้เล่นมุขย่ำแย่แบบนี้ เช่น
สัตว์อะไรอยากได้ปากกา? เอาปากก๊าาาาาา(อัลปาก้า)
และผมขอชี้แจงอีกอย่างนึงครับคือ สารเสพติดผมกับแฟนผมไม่เคยเลยครับ แค่บุหรี่พวกผมยังเกลียดมากๆเลยครับ และผมเป็นคนกลัวไฟมากๆ เลยจุดไฟแช็ค ไม่เป็นครับ ส่วนไม้ขีดจุดได้แต่ไม่กล้าจุดครับไฟมันใกล้มือมากเกินไป และปกติผมจะไปม. พร้อมกับแฟนตลอดครับ เพราะบ้านห่างกันแค่ซอยเดียวค่อนข้างประหยัดค่าใช้จ่ายครับ และมีเวลาคุยกันมากขึ้นครับ และ พวกผมไม่เคยเที่ยวกลางคืนครับ เพราะแค่กลับบ้านเกิน1ทุ่ม โทรศัพท์ก็ดังกันแหลกแล้วครับ
กลับมาเข้าเรื่องดีกว่าครับ รอบแรกนี่ผมยังไม่เอะใจอะไรครับ เพราะอาจจะมีคนทำอะไรป้าแกไว้รึเปล่าแกเลยฝังใจ คงคิดว่าไม่ใช่เราหรอกมั้ง แต่ผ่านมาไม่นาน มันก็มีครั้งที่2ครับ!!! ครั้งนี้ค่อนข้างชัดเจนครับว่าด่าพวกผม เพราะว่าแกพูดประมาณว่านักศึกษาแถวนี้มันติดยา เนี่ยพึ่งไปรับยาบ้ามาจากร้านบะหมี่ตรงนู้น ที่ครั้งนี้ผมมั่นใจมากๆว่าเขาด่าผม เพราะว่าที่ป้ายรถเมล์มีแค่พวกผมครับ และพวกเราก็พึ่งไปกินบะหมี่ฝั่งตรงข้ามด้วย ผมงงมากเลยครับว่าทำไมถึงอยู่ๆด่าผมแบบนี้ แล้วไม่ใช่เบาๆนะครับ ดังมากๆเลยด้วยครับ รถเมล์ผ่านมาก็หันมามองที่พวกผมหมด ผมรู้สึกว่าแกทำให้ผมเสียความมั่นใจในการใช้ชีวิต ทำให้ผมไม่อยากใช้บริการป้ายรถเมล์ตรงนั้น บางทีผมก็คิดครับว่าอยากเดินไปคุยกับป้าแกตรงๆ แต่ถ้าไปจริงๆ คงจะเดินไปแล้วพูดว่า " ป้าโค้กกระป๋องนึงครับ " ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยกล้ามีเรื่องกับคนที่ไม่รู้จักครับ แต่เขาทำกับผมแบบนี้ผมไม่ชอบมากๆเลยครับ เลยอยากจะถามว่า เคสนี้ถือว่าหมิ่นประมาทรึเปล่าครับ และจะพอมีวิธีไหนที่ทำให้ป้าแกไม่ทำตัวแบบนี้บ้างครับ เหมือนเป็นมลภาวะทางเสียงแถมทำให้ผู้อื่นเสื่อมเสียชื่อเสียงอีกด้วยครับ