สวัสดีค่ะ ดิฉันแต่งงานย้ายมาอยู่กินกับครอบครัวสามีเจอปัญหากับแม่สามีอยู่บ่อยครั้งค่ะ พยายามเลี่ยงอยู่ตลอดเวลาแต่ก็ยังไม่วายไปตามถึงที่ห้องหาเรื่องจนได้ค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า แรกๆตอนแต่งงานกันใหม่ๆ แม่สามีดีกับเราทุกอย่างค่ะ รักเราเหมือนลูกท่านคนหนึ่ง แต่พักหลังๆเหมือนจะคอยหาเรื่องเราค่ะ ไม่รู้ว่าไปเกลียดชังเราอะไรนักหนา

เรื่องกวาดบ้านถูบ้าน
เราจะทำได้ก็ต่อเมื่อไม่มีใครอยู่บ้านเท่านั้น เพราะถ้าแม่อยู่บ้านแม่ก็จะบอกว่าถูพื้นมันเปียกมันชื้นเกินไป ไม่ดีอย่างนู้นไม่ดีอย่างนี้คอยติเตือนเราตลอดค่ะ เราก็เลยแอบทำตอนที่ไม่มีใครอยู่บ้าน แต่ก็ยังเป็นปัญหาค่ะเพราะแม่ไม่เห็นเราทำงานตอนที่ท่านกลับบ้าน ก็หาว่าเราอยู่บ้านไม่ทำอะไรเลย เราย้ายมาอยู่กับสามีตอนนี้ยังไม่มีงานทำค่ะ เหมือนเป็นแม่บ้านคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ รองานอยู่ค่ะและยังคงต้องเรียนภาษาเพิ่มเติมอีกด้วย

เรื่องล้างจาน
เครื่องล้างจานล้างไม่หมดก็ว่าให้เราค่ะ ทั้งๆที่เราไม่เป็นคนเรียงจานหรือกดปุ่มล้างจานเลย จากนั้นแม่ก็ไม่ยอมล้างทิ้งไว้ในซิงก์แล้วรอเรามาล้างค่ะ เพราะแม่คิดว่าไม่ใช้หน้าที่ของเขาที่ต้องทำ ทำอาหาร อุปกรณ์ในครัวที่ต้องล้างด้วยมือเราต้องล้างเองหมดค่ะ คุณสามีมาช่วยบ้างเพราะเห็นว่ามันเยอะเกินไป แล้วเราก็ไม่ได้ทำไม่ได้กินกับเขาทำไมต้องล้างให้ด้วย ถ้ายังขืนล้างให้ทุกวันทุกอย่างคนที่บ้านก็จะติดเป็นนิสัยกินแล้วไม่ล้าง ทำอาหารแล้วไม่ล้างรอให้เรามาล้างอย่างเดียว คุณสามีได้แต่บอกแบบนี้ค่ะ แต่ทำไงได้ถ้าเราไม่ล้างแม่ก็จะมาด่าว่าเราได้

น้ำยาล้างจาน
และแล้วก็มีวันหนึ่งที่ล้างจานจดน้ำยาล้างจานหมด เราเลยเปิดใช้ขวดใหม่ค่ะ ใช้ได้ 2-3 วันแล้วพอวันที่ 4 จะใช้น้ำยาล้างจานกลับหายไป ถามคนในบ้านก็ไม่มีใครตอบ คุณสามีเลยบอกว่าสงสัยคงหมดต้องไปซื้อมาใหม่ เราก็บอกไม่น่ะเพิ่งเปิดใช้วันสองวันนี้เอง ที่แท้แม่เอาไปซ่อนค่ะ บอกไม่อยากให้เราใช้น้ำยาล้างจานขวดใหม่ ให้ใช้ขวดที่หมดแล้วผสมน้ำเขย่าๆใช้แบบนั้นไปก่อนถึงจะใช้ขวดใหม่ได้ หยุดอึ้งไปพักหนึ่งค่ะไม่คิดว่าทำกันได้ขนาดนี้ แล้วล้างจานไม่หมดยังมีคราบมันก็โดนด่าอีกตามเคยค่ะ

ซักผ้า
ไม่ควรซักตรงวันที่แม่จะซัก แม่ล็อควันซักผ้าคือ เสาร์อาทิตย์ค่ะ ส่วนเราเลือกจันถึงศุกร์ซักได้ตามสบายค่ะ แต่ก็ไม่วายมีเรื่องเข้ามาจนได้คือ แม่ไม่ยอมซักผ้าในวันนั้น กลับมาซักตรงวันเดียวกับเรา คือถ้าวันไหนเราซักผ้าแม่ก็จะมาซักแล้วค่อยด่าว่าเรา ว่าทำไมต้องมาซักวันเดียวกับแม่ด้วย วันไหนไม่มีแดดต้องซักผ้าตากที่ห้องซัก ราวตากผ้าก็เต็ม เลยเป็นปัญหาเรื่องซักผ้าตลอดเลยค่ะ พอวันไหนมีแดดเราก็เลยซักผ้าช่วงเช้าตากแดดนอกบ้านจากนั้นช่วงบ่ายผ้าแห้งเราก็เก็บ คราวนี้แม่ก็จะไม่ต้องหาเรื่องตอนเราซักผ้าได้อีก แต่ก็ยังเป็นปัญหาค่ะคือแม่ก็มาถามสามีว่าไม่เห็นเราซักผ้าตากที่ห้องซักเลย ทำไมเราไม่ยอมซักผ้าหรอ เราก็บอกคุณสามีไปค่ะว่าซักนะแต่ตากแดดนอกบ้านแห้งแล้วก็เก็บจะไม่ต้องมีปัญหากับแม่ แต่แม่ก็ยังไม่พอใจค่ะเพราะต้องหาเรื่องเราให้ได้ บอกกับคุณสามีอีกว่าถ้าเราจะซักผ้าน่ะ ราวผ้าที่ห้องซักตากเต็มแล้วอาจจะตากเป็นอาทิตย์เพราะผ้าของแม่ยังไม่แห้ง เราก็งงว่าทำไมต้องบอกรายละเอียดขนาดนี้ด้วย เราก็ไม่ยุ่งผ้าของแม่อยู่แล้วค่ะ แม่จะค่อยมาเช็คที่ห้องซักทุกวันค่ะวันไหนเห็นเราเผลอตากที่ห้องซักปุบเหมือนโลกกำลังจะแตกเลยค่ะ แม่จะบ่นๆๆๆๆแล้วก็บ่น ปิดเปิดประตูเสียงดัง จะทำไรก็ตามให้เกิดเสียงดังเหมือนกับว่าไม่พอใจค่ะ

สภาพอากาศ (เรื่องที่ไม่น่ามาเป็นปัญหา)
วันไหนฝนตก ฟ้ามืด แม่บอกว่าเป็นความผิดของเราค่ะ นั่งกินข้าวอยู่ดีๆก็พูดขึ้นมาคือไม่รู้จะหาเรื่องอะไรเราได้ แค่ฝนตกก็ว่าเราผิดค่ะ แม่ไม่ได้พูดเล่นนะดูจริงจังมากเลย พูดแบบว่า ฝนก็ตกอากาศก็ไม่ดีผิดที่เธอนั่นแหละทุกอย่าเป็นความผิดของเธอ งงไปเลย พ่อก็เงียบเพราะทุกคนในบ้านไม่อยากมีปากเสียงกับแม่ค่ะ

มีอีกเยอะค่ะ เดี๋ยวมาต่อ.....