สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษานะคะ อายุ20  เรามีปัญหาอย่างหนึ่งคือ เราเป็นคนที่ ไม่ว่าจะนอนได้นานสั้นแค่ไหน เราจะมีอาการตื่นมามึนๆ หนักหัว ในทุกๆเช้า ซึ่งเป็นแปปเดียวก็หายนะคะ  แต่มันค่อนข้างเป็นปัญหากับชีวิตเรามาก  

เราชอบ "ฝัน" ค่ะ  มันอาจเป็นสิ่งที่คนบางคนอยากนะคะ เพราะบางคนความฝันมันก้น่าสนุกดี แต่สำหรับเรา มันเหนื่อยค่ะ บางทีเราฝันเห็นภาพเดิมที่เดิมๆไร้ที่มาที่ไป บางทีก็ฝันจำได้บ้างไม่ได้บ้าง มีหลายครั้งที่เราฝันว่ามาที่แปลกๆ เหมือนมีใครพยายามบอกให้คิดให้ออกว่าควรออกไปจากที่นี่ยังไง รีบตัดสินใจ ความรู้สึกเหมือนเราจำหรือนึกไรบางอย่างไม่ออก  บางเรื่องมันพิลึกและน่ากลัวมาก แต่บางทีก็มีเรื่องราวฝันดีเป็นตุเป็นตะ  เอาเป็นว่า เรานอนฝันทุกวันเลยค่ะ  อาการเริ่มเป็นช่วง ม ปลาย

หากจะเป็นเรื่องความเครียดกดดัน เราก็เคยคิดนะคะ แต่บางที ต่อให้ช่วงไหนเราอารมณ์ดีมีความสุขแค่ไหน เราก็ยังไม่หยุดฝัน มันกลายเป็นกิจวัตรที่หลังหลับตา เราจะหลับแบบสนิทเป็นสุขไม่ได้

บางทีเราตื่นมาก็รู้สึกเหนื่อย เหมือนความฝันมันกัดกินพลังงานชีวิตเรา นอนเท่าไรก็ไม่พอ ช่วงเวลาที่หลับสนิท คงมีเพียงช่วงเวลาบนรถเมล์อบๆ อากาศร้อนๆ +กลิ่นแก๊สควัน น็อคจนเราเพลียสลบไปเอง

มันเป็นอาการอะไรทางจิตไหม เช่นฟุ้งซ่านเกินไป

เราอยากหลับลึก หลับสนิทแบบไม่คิดไม่ฝันอะไร

ทานยานอนหลับมันจะพอช่วยได้ไหมคะ

มันพอจะมีวิธีอะไรไหม?