สามก๊กฉบับคำกลอน

ขบวนที่ ๒

บทที่ ๗ ศึกใหญ่ของกังตั๋ง (๓)

๒๕๖.เหล่าแม่ทัพนายกองมาร่วมงาน
โจโฉ ขานขับบทกวีที่สงสัย
มารบทัพจับศึกตอนค่อนวัย
เมื่อพ้นภัยจะได้กอดทั้งสองนาง
จนดึกดื่นค่อนคืนคึกคะนอง
เสียงการ้องบินผ่านไปใกล้สว่าง
จะเป็นลางร้ายหรือดีมีสองทาง
โจโฉ กร่างไม่กลัวแม้สิ่งใด

๒๕๗.ฝ่าย จิวยี่คิดไม่ตกเจ็บอกอยู่
ขงเบ้ง รู้ความลับช่วยดับให้
ทำพิธีเรียกลมพัดหวนไป
จงไว้ใจอีกสามวันไม่คลาดคลา
จิวยี่ จัดทัพบกเรือไว้พร้อมสรรพ
คอยรอรับคำสั่งให้เดินหน้า
ขงเบ้ง ทำพิธีเรียกลมมา
ถึงเวลาปลีกตัวไปให้พ้นพาล

๒๕๘.เมื่อเกิดลมพายุพัดเปลี่ยนทิศ
จิวยี่ คิดกำจัด ขงเบ้ง หวาน
ออกคำสั่งให้เคลื่อนทัพตามแผนการ
จุดไฟผลาญทัพเรือ โจโฉ ไหม้
แล้วส่งคนไปฆ่า ขงเบ้ง เสีย
แต่ไม่ทันตั้วเฮียลงเรือไถล
หนีรอดก่อนคำสั่งไปเสียไกล
ถึงกังแฮขอให้ เล่าปี่ ลุย

๒๕๙.โจโฉแตกทัพเรือหนีขึ้นบก
ให้วิตกลมพัดเผาค่ายฉลุย
โดนกระหนาบทั้งสองด้านแตกกระจุย
ต้องเลิกคุยพาลิ่วล้อหลบศัตรู
ถูกตามตีซ้ำเติมตลอดทาง
รอดมาได้ไม่วายวางจนสุดกู่
ถึงสุดท้ายเหลือลูกน้องไม่น่าดู
สามสิบคนจะไปสู้กับใครได้