เราเป็น Androphobia (เกลียด SEX ,กลัวผู้ชาย และหวาดกลัวคนที่แม้จะเป็นแฟนกัน หรือคนที่เราชอบ)
****เนื่องมาจากการโดนล่วงละเมิดทางเพศแต่ยังไม่ถึงขั้นมีเพศสัมพันธ์ในวัยเด็ก เกือบจะถูกข่มขื่นตอนมัธยมต้นและปัญหาในครอบครัวจากการที่เคยเห็นพ่อใช้ความรุนแรง ตบและตีพี่สาวกับแม่มาตั้งแต่จำความได้ (แต่ปัจจุบันพ่อไม่ได้ตบหรือตีพี่สาวและแม่อีกแล้ว)****
[สถานะตอนนี้ : เราอายุ 21 ปี เรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 4 แล้ว]
เวลาอยู่ใกล้ผู้ชายถึงแม้จะรู้จัก หรือสนิท บางครั้งร่างกายของเรามันสั่งให้เรากลัว ถึงแม้จะสนิทกันถึงขั้นเล่นกันได้ถูกเนื้อต้องตัวกันได้ แต่เราก็ยังสั่น
สัญชาติญาณมันบังคับให้เรารู้สึกว่าไม่ปลอดภัยโดยอัตโนมัติ บางคนสนิทกันมาก แต่พอเขาจับตัวเรา เรารู้สึกขยะแขยงจนต้องรีบปัดออก แม้จะไม่แสดงอาการมากว่ารังเกียจ แต่ใจเราจะเต้นแรงมาก สั่น และตระหนกอยู่ในใจ แม้แต่พ่อของเราเอง เราก็ยังกลัวแต่เรารู้ว่าพ่อคือคนที่รักเรา และเมื่อมีปัญหาคนที่รับฟังเราได้มากก็คือพ่อ แม้เราจะวางใจแต่ข้างในมันก็ยังบอกว่าอันตรายอยู่ดี
เรากลายเป็นคนเกลียดเรื่อง SEX และคิดว่า SEX คือสิ่งที่น่าขยะแขยง และน่ากลัว เราพยายามเขาหาเพื่อนผู้ชายก่อนเพื่อทำความรู้จัก เพื่อลบภาพในใจ มันก็มีบางส่วนที่เราสามารถแตะต้องตัวกันได้อย่างสนิทใจ แต่บางส่วนถึงจะสนิทกันเราก็ยังกลัว จากที่เคยมีแฟน เมื่อเขาขอเราก็ไม่ให้ เพราะแต่ละคนหวังจะเอาท่าเดียว ไม่ได้ช่วยให้เรารู้สึกวางใจกับตัวเขาได้เลย แม้คำพูดจะดูดี แต่การกระทำมันสวนทางกัน เราเลยตั้งปราการเรื่องผู้ชายไว้หนาแน่นมาก
ถ้าเจอผู้ชายที่ไม่รู้จักหรือไม่สนิทมาคุย เราจะยืนห่างประมาณ 3-5 เมตรเพื่อรักษาระยะ และเราจะไม่กล้ามองหน้า ไม่กล้าสบตา พยายามมองไปทางอื่นเพราะตัวเรามันบอกว่าอันตรายและไม่ปลอดภัย ไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน เราพยายามมาตลอด เพราะไม่อยากให้ตัวเองยึดติดกับอดีตมาก และไม่อยากให้เป็นปัญหาในการใช้ชีวิตในสังคม แต่มันก็ยังกลัวอยู่ดี เพื่อนบางคนคบกันนานมาก แต่เราก็ยังกลัว
**แม้แต่ตอนอยู่กับเพื่อนเราที่เป็นสาวประเภทสอง เราก็กลัว เพราะเหมือนตัวเราสั่งว่านั่นคือผู้ชาย ถึงเราจะรู้ว่าเค้าไม่ทำอันตรายเราแน่ๆ แต่มันก็บังคับตัวเองไม่ได้ แม้มันจะผ่านมานานหลายปีแล้ว เกือบ 15 ปีได้ แต่เราก็ยังกลัวอยู่
อยากขอคำแนะนำจากคนที่พอจะเคยเป็น คนที่พอจะรู้ ช่วยหน่อยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
(ถ้าได้คำแนะนำจากจิตแพทย์จะดีมากค่ะ)
จะรักษาอาการ Androphobia (โรคกลัวผู้ชาย) ยังไงดี ?
****เนื่องมาจากการโดนล่วงละเมิดทางเพศแต่ยังไม่ถึงขั้นมีเพศสัมพันธ์ในวัยเด็ก เกือบจะถูกข่มขื่นตอนมัธยมต้นและปัญหาในครอบครัวจากการที่เคยเห็นพ่อใช้ความรุนแรง ตบและตีพี่สาวกับแม่มาตั้งแต่จำความได้ (แต่ปัจจุบันพ่อไม่ได้ตบหรือตีพี่สาวและแม่อีกแล้ว)****
[สถานะตอนนี้ : เราอายุ 21 ปี เรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 4 แล้ว]
เวลาอยู่ใกล้ผู้ชายถึงแม้จะรู้จัก หรือสนิท บางครั้งร่างกายของเรามันสั่งให้เรากลัว ถึงแม้จะสนิทกันถึงขั้นเล่นกันได้ถูกเนื้อต้องตัวกันได้ แต่เราก็ยังสั่น
สัญชาติญาณมันบังคับให้เรารู้สึกว่าไม่ปลอดภัยโดยอัตโนมัติ บางคนสนิทกันมาก แต่พอเขาจับตัวเรา เรารู้สึกขยะแขยงจนต้องรีบปัดออก แม้จะไม่แสดงอาการมากว่ารังเกียจ แต่ใจเราจะเต้นแรงมาก สั่น และตระหนกอยู่ในใจ แม้แต่พ่อของเราเอง เราก็ยังกลัวแต่เรารู้ว่าพ่อคือคนที่รักเรา และเมื่อมีปัญหาคนที่รับฟังเราได้มากก็คือพ่อ แม้เราจะวางใจแต่ข้างในมันก็ยังบอกว่าอันตรายอยู่ดี
เรากลายเป็นคนเกลียดเรื่อง SEX และคิดว่า SEX คือสิ่งที่น่าขยะแขยง และน่ากลัว เราพยายามเขาหาเพื่อนผู้ชายก่อนเพื่อทำความรู้จัก เพื่อลบภาพในใจ มันก็มีบางส่วนที่เราสามารถแตะต้องตัวกันได้อย่างสนิทใจ แต่บางส่วนถึงจะสนิทกันเราก็ยังกลัว จากที่เคยมีแฟน เมื่อเขาขอเราก็ไม่ให้ เพราะแต่ละคนหวังจะเอาท่าเดียว ไม่ได้ช่วยให้เรารู้สึกวางใจกับตัวเขาได้เลย แม้คำพูดจะดูดี แต่การกระทำมันสวนทางกัน เราเลยตั้งปราการเรื่องผู้ชายไว้หนาแน่นมาก
ถ้าเจอผู้ชายที่ไม่รู้จักหรือไม่สนิทมาคุย เราจะยืนห่างประมาณ 3-5 เมตรเพื่อรักษาระยะ และเราจะไม่กล้ามองหน้า ไม่กล้าสบตา พยายามมองไปทางอื่นเพราะตัวเรามันบอกว่าอันตรายและไม่ปลอดภัย ไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน เราพยายามมาตลอด เพราะไม่อยากให้ตัวเองยึดติดกับอดีตมาก และไม่อยากให้เป็นปัญหาในการใช้ชีวิตในสังคม แต่มันก็ยังกลัวอยู่ดี เพื่อนบางคนคบกันนานมาก แต่เราก็ยังกลัว
**แม้แต่ตอนอยู่กับเพื่อนเราที่เป็นสาวประเภทสอง เราก็กลัว เพราะเหมือนตัวเราสั่งว่านั่นคือผู้ชาย ถึงเราจะรู้ว่าเค้าไม่ทำอันตรายเราแน่ๆ แต่มันก็บังคับตัวเองไม่ได้ แม้มันจะผ่านมานานหลายปีแล้ว เกือบ 15 ปีได้ แต่เราก็ยังกลัวอยู่
อยากขอคำแนะนำจากคนที่พอจะเคยเป็น คนที่พอจะรู้ ช่วยหน่อยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
(ถ้าได้คำแนะนำจากจิตแพทย์จะดีมากค่ะ)