ทำให้ผมคิด และเห็นว่า   รัฐบุรุษคนหนึ่งของไทยเรานั้น   หากเทียบกับลี กวน ยู แล้ว
ห่างกันเหลือเกิน

ขณะที่ของเราเชิดชูกันซะแทบจะเป็นเทวดา  ดีไปหมด  เก่ง ดี ซื่อสัตย์ ยังงั้น ยังงี้ ซะเหลือเกิน

แต่พอลี กวน ยู  จากไป
ผลงานที่เขาทำไว้  ก็เหมือนหล่นโครมลงมาจากฟ้า  กองสูงท่วมโลกาให้คนทั้งโลกเห็น

ขณะที่ของเรา   นอกจากคำอวยกันแล้ว   ไม่มีอะไรเลย

อยู่กับการเมือง   ดำรงตำแหน่งทางการเมือง  มีอำนาจทางการเมือง  คุมอำนาจทางการเมือง
หากจะว่าไปแล้ว  ก็นานมาก  หลายสิบปีเหมือน ๆ กันกับลี กวน ยู

แล้วทำไม  คุณงามความดีที่ยกย่องเชิดชูกันเหลือเกินนั้น  มันถึงไม่มีอะไรเป็นรูปธรรม  ไม่มีผลงานอะไร
ต่างกันกับสิงคโปร์  ชนิดฟ้ากับเหว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(ที่มีที่ทำน่ะ  ก็มีอยู่หรอกครับ  แต่มันเป็นเรื่องที่อเมริกาเขาร่างเขาแปลนไว้ให้ตั้งแต่สมัยสฤษดิ์-ถนอมโน่น  ไม่มีอะไรที่คิดเอง ทำเอง)



รู้สึกตัวบ้างไหม  ???




หากจะพูดง่าย ๆ

ผลงานของลี กวน ยู นั้น  เต็มไปด้วยสิ่งสร้างสรรค์  ความคิดริเริ่ม  ทันโลก  แซงยุค

แต่รัฐบุรุษเรา  มีแต่เรื่องทำลายเพื่อคงสถานะและอำนาจตัวเอง  ดักดาน  หลงยุค  ไม่ทันโลก




นี่เทียบกับคนชาติอื่นครับ

หากเทียบกับคนชาติเดียวกัน  อย่างบักหัมน้อยตุหรัดตะเหร่ไกลบ้านอย่างทักษิณ



เจ็บกว่านี้เยอะ