เรื่องของเรื่องก็คือ เรากับเพื่อนที่เรารู้สึกดีด้วยเพิ่งมารู้จักและสนิทกันตอนมีค่ายที่มหาลัยตอนแรกที่รู้จักกันเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรดีมากขนาดนั้นคือก็แค่เพื่อนปกติธรรมดา. (เพื่อนคนนี้อยู่คนละเอกกันกับเรานะ)  ก็มีไลน์คุยกันปกติ คุยกันบ่อยนะทุกวันเลยช่วงแรกๆเพื่อนก็ชวนไปกินข้าวมั่งไรมั่งตามประสาไปแต่บางครั้งเราก็ไม่ได้ไปด้วยทุกครั้ง. (เรามีแฟนแล้วนะ). ก็คุยกันไปกันมาจนเรารู้สึกแปลกๆข้างในใจ แต่ใจก็คิดเสมอนะว่าเอ่ย เรามีแฟนแล้วๆนะ   เพื่อนเค้าก็รู้ว่ามีแฟน แต่ให้พูดตามตรงเราก็แอบชอบเค้าเหมือนกันแต่คงทำไรไม่ได้หรอกเราคงไม่สามารถไปคบหรืออะไรมากมายได้คงเก็บความรู้สึกดีๆนี้ไว้คนเดียวจนบางครั้งเราก็รูสึกอึดอัดมาก มาช่วงหลังนี้ไม่ได้คุยกันบ่อยเลยต่างคนต่างไม่ทัก เราก็ไม่แน่ใจ ไม่รู้ว่าเค้าจะรู้สึกยังไงนะ แต่มีอย่างหนึ่งที่เราคิดถึงทีไรแล้วรู้สึกดีคือเค้าเคยบอกว่า "คิดถึงว่ะ" กับเรา ก็ยังเก็บความคิดถึงนี้ไว้ ทุกวันนี้ยังชอบไปส่องเฟส ดูไลน์อยู่เลย 55 เป็นพวกบ้าไงไม่รู้ ครั้งสุดท้ายไปดูคอนด้วยกัน เราก็รู้สึกดีมาก แต่เราก้อคงเก็บไว้ได้แค่คนเดียวจะบอกไปก็ใช่เรื่องถึงบางครั้งจะอึดอัดมากอยากทักแค่ไหนก็ตาม คิดถึงให้ตายก็ทำได้แค่เก็บไว้.
ยาวหน่อยนะ เราแค่อยากระบายความรู้สึกเราลงไปบ้าง มันอึดอัดมาก จนบางทีก็ไม่รู้จะทำยังไง.