สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 14
น้องจขกท.ครับ พี่อยากบอกน้อง 2 ข้อ
ข้อแรก-น้องไม่มีคนที่บ้านช่วย น้องก็ยังดีกว่าคนตั้งมากมาย
ที่นอกจากที่บ้านไม่ช่วยแล้วยังต้องช่วยใช้หนี้ที่บ้านไม่จบสิ้นนะครับ
ดูจาพนมเป็นตัวอย่าง ทำงานแทบตายที่บ้านมีแต่ไถเงินไม่จบสิ้น
อย่ามัวน้อยใจเลย ที่น้องเจอยังไม่หนักเลยครับ
ข้อสอง-วันหนึ่ง เมื่อน้องจขกท.เจอวิกฤตแล้วสู้มันจนชนะ
น้องจะเข้าใจเองว่าทุกวันนี้ที่ต้องอยู่ตัวคนเดียว ช่วยตัวเอง มันคือการหล่อหลอมน้องต่างหาก
ให้น้องมีความสามารถที่จะยืนหยัดเพื่อตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งใคร
เทียบกับเพื่อนน้องถ้าเจอวิกฤตแบบเดียวกัน น้องว่าคนไหนจะรอดชีวิตได้ดีกว่ากันละครับ
พระเจ้ายื่นสถานการณ์ให้น้องฝึกฝีมือแล้ว ปาดน้ำตาทิ้งซะแล้วเลิกน้อยใจ
ขอบคุณทุกๆวันที่น้องได้เดินบนเส้นทางของคนแกร่งแล้วในวันนี้
ข้อแรก-น้องไม่มีคนที่บ้านช่วย น้องก็ยังดีกว่าคนตั้งมากมาย
ที่นอกจากที่บ้านไม่ช่วยแล้วยังต้องช่วยใช้หนี้ที่บ้านไม่จบสิ้นนะครับ
ดูจาพนมเป็นตัวอย่าง ทำงานแทบตายที่บ้านมีแต่ไถเงินไม่จบสิ้น
อย่ามัวน้อยใจเลย ที่น้องเจอยังไม่หนักเลยครับ
ข้อสอง-วันหนึ่ง เมื่อน้องจขกท.เจอวิกฤตแล้วสู้มันจนชนะ
น้องจะเข้าใจเองว่าทุกวันนี้ที่ต้องอยู่ตัวคนเดียว ช่วยตัวเอง มันคือการหล่อหลอมน้องต่างหาก
ให้น้องมีความสามารถที่จะยืนหยัดเพื่อตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งใคร
เทียบกับเพื่อนน้องถ้าเจอวิกฤตแบบเดียวกัน น้องว่าคนไหนจะรอดชีวิตได้ดีกว่ากันละครับ
พระเจ้ายื่นสถานการณ์ให้น้องฝึกฝีมือแล้ว ปาดน้ำตาทิ้งซะแล้วเลิกน้อยใจ
ขอบคุณทุกๆวันที่น้องได้เดินบนเส้นทางของคนแกร่งแล้วในวันนี้
ความคิดเห็นที่ 30
ผมขอบอกเรื่องราวเพิ่มเติมนิดหน่อยนะครับ.....
ผมเป็นเด็กขอนแก่น
ป้าผมเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กๆ พ่อ-แม่ ผมเลิกกัน อยู่คนล่ะบ้าน
แต่ท่านก็แวะมาหาผมบางครั้งบางคราวนะครับ แต่ป้าผมไม่ค่อยจะชอบใจเท่าไหร่ แต่ห้ามไม่ได้
ผมจบมหาลัยแห่งหนึ่งใน กทม.
ตั้งแต่เล็กจนโต ป้าดูแลผมเหมือนลูก ผมเป็นคนฐานะปานกลางนะครับ ไม่ถึงกับจน
ตอนเรียนอยู่หอพัก ยังมีกินมีใช้สบายๆอยู่ หมดก็ขอป้า
ผมเรียนจบ กราฟิกที่ กทม. และทำงานที่นั่นเลย ผมทำงานมาแล้ว 6 เดือน
เงินเดือน 15000 หักประกันแล้วเหลือ 14250
ตอนนี้....ป้าผมเกษียณแล้วครับ เงินก็มีเก็บไม่มาก
ทุกๆ เดือนผมมีค่าใช้จ่ายตามนี้ คร่าวๆนะ ^ ^
ส่งให้ป้า 5000 (บางเดือนท่านก็ส่งกลับมาให้ผม 2000 กลัวผมไม่พอใช้)
ให้พ่อ 1000
ให้แม่ 1000
ค่าหอ 3000
ค่าน้ำค่าไฟ 500
ค่ารถ ตกวันล่ะ 52 บาท ตกเดือนล่ะประมาณไม่เกิน 1พัน
เหลือก็ค่ากิน
3 เดือนแรกผมสบายๆนะ แต่พออยู่ไปสักพักเริ่มไม่สบายล่ะ
ผมเชื่อว่าทุกคนที่เรียนเพิ่งจบเป็นแบบนี้กันหมดใช่ไหมครับ T^T
ผมเป็นเด็กขอนแก่น
ป้าผมเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กๆ พ่อ-แม่ ผมเลิกกัน อยู่คนล่ะบ้าน
แต่ท่านก็แวะมาหาผมบางครั้งบางคราวนะครับ แต่ป้าผมไม่ค่อยจะชอบใจเท่าไหร่ แต่ห้ามไม่ได้
ผมจบมหาลัยแห่งหนึ่งใน กทม.
ตั้งแต่เล็กจนโต ป้าดูแลผมเหมือนลูก ผมเป็นคนฐานะปานกลางนะครับ ไม่ถึงกับจน
ตอนเรียนอยู่หอพัก ยังมีกินมีใช้สบายๆอยู่ หมดก็ขอป้า
ผมเรียนจบ กราฟิกที่ กทม. และทำงานที่นั่นเลย ผมทำงานมาแล้ว 6 เดือน
เงินเดือน 15000 หักประกันแล้วเหลือ 14250
ตอนนี้....ป้าผมเกษียณแล้วครับ เงินก็มีเก็บไม่มาก
ทุกๆ เดือนผมมีค่าใช้จ่ายตามนี้ คร่าวๆนะ ^ ^
ส่งให้ป้า 5000 (บางเดือนท่านก็ส่งกลับมาให้ผม 2000 กลัวผมไม่พอใช้)
ให้พ่อ 1000
ให้แม่ 1000
ค่าหอ 3000
ค่าน้ำค่าไฟ 500
ค่ารถ ตกวันล่ะ 52 บาท ตกเดือนล่ะประมาณไม่เกิน 1พัน
เหลือก็ค่ากิน
3 เดือนแรกผมสบายๆนะ แต่พออยู่ไปสักพักเริ่มไม่สบายล่ะ
ผมเชื่อว่าทุกคนที่เรียนเพิ่งจบเป็นแบบนี้กันหมดใช่ไหมครับ T^T
ความคิดเห็นที่ 60
เข้ามาให้กำลังใจ เข้าใจครับผมผ่านจุดที่คุณเล่ามาทั้งหมด
- พ่อแม่ผมตายแต่เด็ก ตอน 2 ขวบ
- ญาติเอามาเลี้ยง เราก็เข้าใจสถานะตัวเอง
- มีเงินเรียนได้ถึงแค่ ปวช เพราะญาติมีลูก 3
- ผมเริ่มหาเงินเรียนตั้งแต่ ปวช ทำร้านอาหารไปเรียนไป
- เรียนจนจบ ปตรี กู้เรียน ปีนี้คือปีสุดท้ายใช้หนี้หมด เย้
- ปัจจุบัน เก็บเงินเรียนโท จนจบแล้ว ดีใจที่สุด
- มีบ้าน รถ ถึงไม่เริศหรูแต่ก็ทำให้ชีวิตดีขึ้น
- ปัจจุบันตอบแทนคนที่เลี้ยงเรามาจนเค้าบอกว่ารุ้สึกเราดูแลเค้าดีกว่าลูกเค้า
อดีต
- เรียนจบมาทำงานมัน 7 วัน 5 วันทำงานบริษัท กลางคืนทำงานร้านเหล้า เสาร์อาทิตย์ 2 วันทำงานพิเศษรับจ้างรีทัชรูป
- วันที่ไม่มีเงิน กินข้าวเช้าจากบ้าน เที่ยงอดกินบอกเพื่อนว่าจะไปกินร้านอื่นที่เดินไปไกลๆ (บางครั้งเพื่อนจะตามไปกิน ต้องบอกว่าจริงๆนัเพื่อนนอกบริษํทไว้จะขอไปคนเดียว)
- วันที่เริ่มซื้อคอนโด เข้ามาวันแรก มีคอนโดราคาเป็นล้าน แต่สองสามเดือนแรกนอนเสื่อ 5555 ช่างมันยังไงก็มีห้องของตัวเองแล้ว
- อยู่คอนโด ก็กินแม่มาม่าน่ะครับ ช่วงแรกครับ พอเราทำงานนานๆ ขึ้นเงินเดือนมันจะสูงขึ้น มันจะสบายขึ้น อดทนช่วงแรกไว้เยอะๆครับ
- โชคดีหมุนเงินกับบัตรเครดิตเป็นเลยทำให้เอาตัวรอได้
จะบอกว่าเราต้องเจอเรื่องแบบนี้อีกเยอะ วันที่เราพร้อม เราจะภูมิใจกับตัวเองมากๆน่ะครับ และถ้ามีโอกาสอย่าลืมช่วยคนอื่นครับผม
- พ่อแม่ผมตายแต่เด็ก ตอน 2 ขวบ
- ญาติเอามาเลี้ยง เราก็เข้าใจสถานะตัวเอง
- มีเงินเรียนได้ถึงแค่ ปวช เพราะญาติมีลูก 3
- ผมเริ่มหาเงินเรียนตั้งแต่ ปวช ทำร้านอาหารไปเรียนไป
- เรียนจนจบ ปตรี กู้เรียน ปีนี้คือปีสุดท้ายใช้หนี้หมด เย้
- ปัจจุบัน เก็บเงินเรียนโท จนจบแล้ว ดีใจที่สุด
- มีบ้าน รถ ถึงไม่เริศหรูแต่ก็ทำให้ชีวิตดีขึ้น
- ปัจจุบันตอบแทนคนที่เลี้ยงเรามาจนเค้าบอกว่ารุ้สึกเราดูแลเค้าดีกว่าลูกเค้า
อดีต
- เรียนจบมาทำงานมัน 7 วัน 5 วันทำงานบริษัท กลางคืนทำงานร้านเหล้า เสาร์อาทิตย์ 2 วันทำงานพิเศษรับจ้างรีทัชรูป
- วันที่ไม่มีเงิน กินข้าวเช้าจากบ้าน เที่ยงอดกินบอกเพื่อนว่าจะไปกินร้านอื่นที่เดินไปไกลๆ (บางครั้งเพื่อนจะตามไปกิน ต้องบอกว่าจริงๆนัเพื่อนนอกบริษํทไว้จะขอไปคนเดียว)
- วันที่เริ่มซื้อคอนโด เข้ามาวันแรก มีคอนโดราคาเป็นล้าน แต่สองสามเดือนแรกนอนเสื่อ 5555 ช่างมันยังไงก็มีห้องของตัวเองแล้ว
- อยู่คอนโด ก็กินแม่มาม่าน่ะครับ ช่วงแรกครับ พอเราทำงานนานๆ ขึ้นเงินเดือนมันจะสูงขึ้น มันจะสบายขึ้น อดทนช่วงแรกไว้เยอะๆครับ
- โชคดีหมุนเงินกับบัตรเครดิตเป็นเลยทำให้เอาตัวรอได้
จะบอกว่าเราต้องเจอเรื่องแบบนี้อีกเยอะ วันที่เราพร้อม เราจะภูมิใจกับตัวเองมากๆน่ะครับ และถ้ามีโอกาสอย่าลืมช่วยคนอื่นครับผม
แสดงความคิดเห็น
รู้สึกอิจฉามนุษย์เงินเดือนที่ยังขอเงินบุพการีได้อยู่ T^T
-----------------
ผม : เห้ย!เป็นไงวะ เมื่อวานเงินหมดไม่ใช่หรอ แล้ววันนี้ทำไมเหลือเงินเยอะวะ
(แอบเห็นมันกดเงิน)
เพื่อน : อ่อ...พอดีกกรูโทรไปขอแม่กรูน่ะ กรูแม่รงช็อตว่ะช่วงนี้
ผม : เออๆ ใช้ระวังๆล่ะกันเมิง
เพื่อน : เออ.......
-----------------
ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนที่ขอใครไม่ได้แล้วครับ T^T
มีแต่ให้
และเวลาที่ตัวเองล้ม..... มันก็ท้อครับ.....
ผมยืนกินมาม่าอยู่หน้า 7-11 มาม่ากระป๋อง 15 บาท เวลานั้นมันหิวมาก แต่เหลือเงินพอแค่กินมาม่าครับ ทนให้ถึงที่สุด
ตอนนั้นเอง ป้าขายลูกชิ้นเข็นรถผ่านมาพอดี ผมก็มองปกติ แต่เหลือบไปเห็นลูกชิ้นที่เหลืออยู่เต็มไปหมด
ผมนึกในใจ มันก็ไม่ใช่แต่เรา ที่ล้ม ยังมีคนอื่นที่ล้มอยู่อีก.....
ป้าจอดรถเข็นตรงหน้าผมเลยครับ และแกก็หยิบลูกชิ้นมา2ไม้ ใส่ถุง แล้วยื่นให้ผม
ป้า : ป้าเห็นเรามานั่งกินมาม่าตรงนี้หลายวันแล้ว...... บางวันป้าเห็นเราน้ำตาซึม เห็นเราเศร้าๆ ป้ารู้ ว่ามนุษย์เราบางทีมันก็ต้องมีช่วงเวลานึง
ที่เลยตกต่ำ แต่เราต้องไม่ท้อนะ
ผม : (พูดไรไม่ออก อ้าปากค้างสักพัก).......
ป้า : นี่ป้าให้... วันนี้ป้าขายไม่ได้เลย ป้าอยากแบ่งให้เรา..... เอาไปสิ..
ผม : ยกมือไหว้...ขอบคุณครับป้า..
ป้า : (ยิ้ม)...... ต้องสู้ชีวิตนะลูก คนเราเลือกเกิดไม่ได้ ตัวป้าเองก็ไม่มีใคร ป้าอยู่กับลุง ลูกๆหนีป้าไปหมด... ป้าไปก่อนนะ...
วันนั้นเอง ผมกินลูกชิ้นกับมาม่าทั้งน้ำตาครับ......
มันบอกผมว่า ในโลกนี้ยังมีคนที่ลำบากกว่าเราอยู่อีกครับ....