ผมว่าผมก็เป็นคนนึงนะที่ศรัทธาในความรัก แต่บ้างทีความรักก็ไม่ศรัทธาในตัวผมเท่าไร บางคนเข้ามาในชีวิตเรา เราก็ทุ่มเทให้เค้าอย่างมาก แต่สุดท้ายเค้าก็เลือกที่จะไปคบกับคนอื่น จนบ้างทีผมก็คิดว่าทำดีไปมากแค่ไหนแต่ถ้าไม่ใช่เค้าก็ไม่เอาเราหรอก  บางคนเค้าก็เห็นเราเป็นของตายไม่ใส่ใจเราเลย ทั้งที่เราพยายามเทคแคร์จนก็มีแอบคิดนะว่าเราทำไรอยู่พอแค่นี้แล้วไปเปิดโอกาสคุยกับคนอื่นดีกว่ามั้ย แต่ก็ยั่งว่าถ้าเราจะจริงใจกับใครจะให้ถอนตัวออกมามันก็คงไม่ง่ายหรอก ผมอยากพูดอะไรที่มันอัดอั้นอยู่ในใจอีกมากมายแต่ตอนนี้มันไม่รู้ว่าจะอธิบายออกมาเป็นคำพูดยังไงดีมันตีกันไปหมด ถ้ามีโอกาสผมจะมาเล่าต่อนะครับ