คือ...อึดอัดใจมากเลย ทุกเรื่องในชีวิตเลยค่ะ ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน ว่าจะเครียดไปทำไม... คือ ชีวิตมีสองอย่างที่ต้องทำบ่อยๆคือ เล่นดนตรี กับ เรียน
มันน่าเบื่อมาก ไหนเรื่องเพื่อนอีก ในช่วงปิดเทอมอย่างนี้ ไม่รู้ว่าไปไหนกันหมดค่ะ เห้อ ติดต่อกันก็เพียงเดี๋ยวเดียว ก็หายไป...ในทุกวันนี้ เวลาว่างคือ ไม่ซ้อมดนตรีก็อยู่บ้าน ทำงานบ้าน แล้วอยู่บ้านคนเดียวอีก ทำงานบ้านเสร็จก็มาอยู่แต่กับโชเชียลทั้งวัน รู้สึกเซ็งๆ เบื่อๆ! บางวันก็ต้องไปซ้อมดนตรี แล้วช่วงปิดเทอมนี้เหมือนไม่ปิดเทอมเลยค่ะ ต้องไปเล่นดนตรีนะคะ กลับดึกมาก เวลาอยู่กับครอบครัวไม่มีด้วยซ้ำค่ะ  คือ หาเวลาว่างไม่ได้เลยอะ เข้าใจใช่ไหมคะ? คือ วัยรุ่นมันก็ต้องการหาสิ่งอะไรที่มันทำแล้วสนุก อย่างมีหลายๆอย่างให้ค้นคว้า ให้ทำ แล้วพอเล่นดนตรีกับเรียนๆ อยู่อย่างนี้แค่สองอย่าง รู้สึกมันเบื่อๆ อยากจะไปทำอะไรก็ไม่ได้ทำ ดนตรีเรียกตลอด
ปล.ที่หยุดเล่นดนตรีไม่ได้นะคะ คือ มีวงของตัวเองอยู่แล้วค่ะ แล้ววงดนตรีเนี้ย คือวงที่อาจารย์เขาตั้งใจทำมา เพื่อจะให้พวกเราไปสู้ฝันนะคะ ครูเขาฝึกให้พวกเราจนพวกเราเล่นดนตรีกันเป็น ก็คิดนะคะ ที่จะออกจากวงดนตรีหลายครั้งแล้ว แต่นึกถึงบุญคุณอาจารย์นี่แหละค่ะ เห้อ.. แล้วอยู่แล้ว ชอบมีปัญหาสุดๆเลยล่ะค่ะ มันน่าเบื่ออย่างนี้นี่แหละ .
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ความคิดเห็นกันได้ค่ะ บางทีความคิดแต่ละคน ไม่เหมือนกัน