ผมเปิดร้านมา 7-8 ปี จำได้ไม่น่าถึง 10 คน แต่ที่จำได้แม่นมีอยู่ 2 คน
คนแรก เอาโทรศัพท์มาให้ผมซ่อม ท่าทางใหญ่โตมาเลยทีเดียวพูดจาเหมือนหัวหน้าสั่งลูกน้อง แต่ผมก็ยังใจเย็นอยู่ แต่ที่ไม่ทนคือ ผมถามว่าพวกข้อมูล email อะไรพวกนี้พี่จำได้ไหม ตอนแรกบอกจำไม่ได้ พอผมกำลังจะซ่อมให้ เขาตะคอกกลับมาว่า เอากระดาษมาจะจดให้ ผมเลยถามว่าทำเสร็จแล้วจะให้โหลดแอพอะไรเพิ่มไหม เอาที่ปัญญาน้องทำได้นั่นแหละแล้วทำท่าทางกวนๆใส่ เท่านั้นแหละพี่น้อง ผมตะโกนกลับไปปัญญาผมหน่ะมีไม่มีไม่มาเปิดร้านเองหรอก แล้วจะพูดมากทำหอกอะไร เอาคืนไปเลยแล้วจะไปไหนก็ไป เขาหันหน้ามาเหมือนจะเอาเรื่อง พอดีเมียดึงหนีไปก่อน
คนที่ 2 ซื้อมือถือไปได้ 3 เดือนลูกเขาทำตก ทัชสกรีนกดไม่ได้ ตอนแรกผมก็ยังไม่รู้ให้ลูกน้องเคลียร์อยู่บอกว่าจะลองส่งศูนย์ให้ ไม่น่าจะเกินเดือน แต่ฝั่งลูกค้าไม่ยอมจะให้เปลี่ยนเครื่องใหม่ให้เลย คือเอาเครื่องมือหนึ่งให้เขาเลย ส่วนเครื่องที่เขาทำตกจะอยากเอาไปทำอะไรก็เชิญ ทีแรกคิดว่าจะเอามาเทิร์นแต่ไม่ใช่เขาจะเอาเครื่องใหม่แล้วไม่ต้องจ่ายเงินซักบาท ดูความเห็นแก่ตัวเขาซิครับ ทำตกเองแล้วจะมาเอาเครื่องใหม่ ใครมาอธิบายให้ฟังก็ไม่สน แล้วก็สาธยายว่าเครื่องที่ซื้อไปใช้ไม่ดี ไม่ไ้เรื่องอย่างงั้นอย่างงี้ตามสไตร์ เครื่องละ 1990 เองจะเอาดีขนาดไหน จนผมทนไม่ได้ออกมาถามว่าจะเอายังไง จะเอาเครื่องใหม่อย่างเดียว ผมเลยถามว่าสมองปกติหรือเปล่า ได้กินยาก่อนออกจากบ้านมาไหม ตบท้ายด้วยนี่มรึ.ปัญญาอ่อนหรือเปล่าว่ะ เท่านั้นแหละป้าแกกรี๊ดใหญ่เลย จะอ้าปากด่าผม ผมก็ซัดคืนจนแกทนฟังไม่ได้หนีขึ้นรถไปเลย ลูกค้าหน้าร้านผมนี่ส่ายหน้าเพราะเอือมแกไปตามๆกัน