อ่านกระทู้หนึ่งมา แต่ของหนูหนักกว่าพี่เค้า topic/32193051 😥
เพราะเครียดไปเปิดเน็ตดู เลยนั่งอ่านก็คล้ายๆ แต่หนูหนักกว่า55
เรากับแฟนคบกันมา6ปีตั้งแต่สมัยเรียน ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น และคิดว่าเพราะดวงหรือยังไงไม่รู้สิ ดวงเริ่มซวยขึ้นๆ จากดีๆก็เริ่มสั่นคลอน
เราอยู่กรุงเทพกันมาได้สองปีหลังจากเรียนจบ ม.6 ตอนแรกเรียน ม.แถวบ้าน แต่เพราะภาระที่บ้านเยอะ น้องก็เรียน 2คน คิดไปคิดมา ออกดีกว่า เพราะพ่อส่งเงินได้ทีละนิดแต่ความจำเป็นเรื่องเงินตอนปีหนึ่งเยอะมาก เครียดก็เครียด จนร้องไห้ ไม่รู้จะทำไงทไปทำงานเสาร์อาทิตย์ ไม่เคยช่วยงานคณะ วันหนึ่งเพื่อนคนนึงมาบอกหัดช่วยบ้าง ก็บอกไปว่าทำงานหาเงินเรียน ด้วยตอนนั้น ได้ยินก็โมโหตรงคำที่มันพูด ออกไปส่ะ ก่อเลยตัดสินใจลาออก แล้วก็เข้ากรุงเทพทำงานกันไป หาเงินเรียนไป ไม่ไหว ด้วยเพราะวัย18ต้องรับผิดชอบค่าห้องค่าเรียนค่ากินเองทุกอย่างใช้เงินหมดเลย ทำงานได้สองปี แฟนก็บอกว่าแม่ให้กลับไปช่วยงานที่บ้าน แล้วเดียวจะหางานให้ทำใหม่ บ้านแฟนขายของ ขายอาหาร แม่ส่งแฟนมาเรียนตัดผมได้ครบกำหนดเลยถึงเวลาต้องกลับด้วย เเฟนก็เก็บของกลับไปเอาไปหมดเลยเสื้อผ้า ของใช้ เเล้วเราก็อยู่คนเดียว ทำงานต่อไปได้สักพัก ก็ออก แล้วกลับบ้านไปหาแม่ เเล้วก็คิดว่าคงส่งค่าห้องคนเดียวไม่ไหวแน่ไหนจะค่ากินค่าใช้จ่ายไม่พอเงินเดือนน้อยนิดตายๆก่อเลยออกตอนสิ้นเดือนแล้วให้พ่อมาช่วยขนของกลับบ้านเรา เก็บของคนเดียว ของอย่างเยอะ แฟนไม่ได้มาช่วยอะไรเลย อ้างแต่ไม่มีเวลาขายของๆช่วยที่บ้าน พอกลับบ้านได้สักเดือนแฟนก็ชวนให้ไปอยู่บ้านเค้าที่สระแก้ว เเล้วแฟนก็ได้งานทำใหม่ งานโรงงาน เงินเดือนดีกว่าตอนอยู่กรุงเทพมาก แต่เราเหมือนไปแทนที่แฟน ช่วยงานที่บ้าน เค้า และเราก็เกรงใจมากๆ เป็นคนไม่เคยอยู่บ้านใคร ทำอะไรไม่ค่อยถูก ไม่รู้จะเริ่มจากอะไรตรงไหน ช่วยอะไรบ้าง ก็ได้แต่ถามแฟนว่าทำไรบ้าง ต้องทำตอนไหน เราก็ช่วยเสริฟ ช่วยเก็บ ช่วยล้างจาน ซักผ้า ถูบ้าน ทุกอย่างต้องทำค่ะ ทำกับข้าวบ้าง จะบอกว่า เราไม่เคยได้เงินใช้อะไรสักบาทจากแม่แฟนเลย คือเหนื่อยและความรู้สึกคืออยากกลับบ้าน ไม่ได้คุยกับใคร ไม่รู้จักใคร แถวนั้นเลย ไม่ได้ออกนอกบ้านเลย ได้ไปเฉพาะแฟนหยุดวันเดียว ต้องหาเรื่องเป็นธุระถึงจะออกได้ คือเก็บกดมาก อึดอัด อยากทำงานเอง มีตังค์ใช้เอง อยากไปนู้นไปนี้ แบบบ้านตัวเอง (แทบไม่มีโอกาส) พออยู่ได้สักพักอึดอัดแบบจะระเบิด ปีใหม่พอดี เลยรีบบอกแฟนว่าพ่อให้กลับบ้าน ให้แฟนไปส่งขึ้นรถตู้จะบอกแอบดีใจมากกก ยัดของใส่กระเป๋าเตรียมตัวเผ่น55 พอมาถึงบ้านน้ำตาจิไหล ได้เล่นกับน้อง ได้ออกมาตลาดได้ขับรถมอไซเล่น 😁 แล้วก่อเลยชวนน้องขายของอยุ่บ้าน ขายลูกชิ้นขายน้ำออกตลาด ได้สักพัก3เดือน ก็หางานทำ ได้งานใหม่ ตอนแรกคิดว่าไม่ได้เพราะวุฒิเอาป.ตรี แต่ไม่ถึง แลกประสบการณ์เข้าแลกสัมภาษณ์ ได้เฉยเลย 😁 ทำงานไปเงินเดือนก่อพอได้ ไม่ได้เสียค่าใช้จ่ายสูงเหมือนอยู่กรุงเทพ ทำงานไปได้ปีกว่ารู้สึกเหงา อยากเจอแฟน อยากไปเที่ยวแบบคนอื่นบ้าง เดือนนึงมาหาที ก็น้อยใจ แล้วก่อหาเรื่องทะเลาะกันกับเราทุกวันเลย จนเราเครียด ก่อพาหาเรื่องทะเลาะกันทุกวันว่ากันไปว่ากันมาทางโทรศัพท์ จนแบบเซ็ง หวิดจะเลิกกัน แล้วตอนนั้นก่อมีคนมาชอบเราเฉยเลย ก่อดีเลย เบื่อทะเลาะกัน แต่กลายเป็นเรื่องใหญ่สะงั้นแค่คุยกัน แฟนก่อหึงหวง จัด ลาออกจากทีทำงานเก่ามาอยู่กับเรา แถมงานก่อไม่ได้ทำ หางานให้อยุ่เกือบเดือน แฟนเลือกงาน บอกต้องทำโรงงาน รองานจนใช้เงินเยอะ เอาทองไปขายมั้ง ขายนุ้นมั้ง เกือบหมดตัว ไหนจะผ่อนรถอีก แม่แฟนก็โทรมาตามถามว่าไปได้งานยังแม่แฟนไม่รุ้ว่าจะมาอยุ่กับเรา เพราะแฟนบอกจะมาทำงานกับเพื่อน เขตโรงงาน แบบเช่าห้องอยุกะเพื่อน จนสักพักก่อให้แฟนไปสมัครงานร้านมือถือที่เรารู้จัก ก่อให้ทำไปก่อนดีกว่ามาอยู่แล้วไม่ได้ไรเลย เพราะเงินเดือนเรา ที่เก็บไว้จะหมดแล้ว แต่สามเดือนแรกเงินมันน้อยเพราะยังไม่ผ่านโปรแฟนก้อบอกให้แม่ช่วย 2เดือนเข้า ไม่พอใช้อยู่ แม่แฟนโทรมาหาเราบอกว่าเราใช้เงินแฟนหมดหรอทำไมส่งให้เท่าไรก็ไม่พอใช้ แม่ส่งให้เดือนละ1500จ้ะ ส่งรถเดือน9000 เงินเดือนเรา14000 หักให้ที่บ้านเราด้วย ค่ามอไซเราด้วยก่อหวิดไม่พอจ้ะ แล้วเข้าเดือน4เราก็รู้ตัว ว่าเราตั้งครรภ์ได้เดือนที่4แล้ว ก็เลยบอกแฟน ตอนนั้นเราเครียดกันมากๆ แต่เราก็ดีใจน้ะแต่ก้อกังวลว่าจะทำยังไงต่อไป แต่ต่อมา เราก็ต้องร้องไห้เมื่อรู้ว่าเเฟนไปเปิดอ่านหายาขับเด็กออกในเน็ต ยาหกเหลี่ยมไรนั่น ตอนที่แฟนออกไปกินไปเที่ยวกับเพื่อน เราแอบเปิดมือถือเข้าหน้าเนตไปเจอเว็บนั้นพอดีเราก็เลยร้องไห้ว่าทำไมถึงคิดแบบนี้ เรานอนคิดมากทุกวัน แฟนก็ออกบ้านทุกวันบอกต่อไปก็ไม่ได้ออกอีกแล้วเดวไม่ได้เที่ยวกับเพื่อนอีกแล้ว เเต่เราเครียดมาก เพราะยังไม่ได้ไปฝากครรภ์เลย เงินยิ่งไม่พอใช้ เราก้อไม่รู้จะทำไงนอนร้องไห้
ทุกวันเลย จนท้อแท้ ก็เลยถามแฟนว่าจะทำไง แฟนก็กลับบ้าน ไปบอกพ่อแม่ว่าจะบวช พอบอกว่าจะบวช พ่อแม่เค้ารีบ ไปหาฤกษ์หายามกันเลย แต่แฟนยังไม่ได้บอกทางบ้านน่ะว่าเราท้อง แฟนก้อทำงานจนครบสิ้นเดือนก็กลับบ้านไป แต่บวชสิ้นเดือนของเดือนนั้นเท่ากับแฟนต้องอยู่บ้าน1เดือนก่อนบวช แล้วก็ไม่ได้เจอกันเลย แฟนเอาของกินมาตุนไว้ให้ เเต่เคราะห์กรรมมันยังไม่หมด เมื่อตอนนั้นทำงานอยู่ดีๆ เพื่อนร่วมงานจอมร้ายกาจ มันหาเรื่องให้เราออก เเค่เรื่องนิดเดียวเพราะมันแย่งวันหยุดเรา แล้วไม่บอกก่อนมาบอกกระทันหัน เเต่นางเป็นเด็กเลียนาย นายสั่งมาก่ออดหยุดไง ก้อแค่นอยด์ๆ เพราะมันตรงกับวันที่แฟนมาหา วันเดียว เราก่อไม่ได้อะไร ตอนแรกแฟนมาหาว่าจะอยู่1วัน แฟนลงรถมาหาได้ไม่ถึงชั่วโมง แม่แฟนโทรมาตามให้แฟนรีบกลับบ้านบอกพ่อท้องเสีย ก่อนเราจะเข้างานบ่าย เราก็น่ะนึกในใจ อืมยังไง!? แล้วก่อให้แฟนกลับไปเพราะยังไงก็ไม่ได้อยู่ด้วยอยู่แล้ว ต้องเข้างานแทนเพื่อนร่วมงาน วันต่อมาเราก็โมโหมาก ที่เพื่อนร่วมงานคนนี้มันหาว่าเราว่ามันบนเฟส แต่เราไม่ได้ว่าใครเลย มันพิมประมานว่าเดวทำบุญไปให้ไรงี้ เราก่อโกรธดิ ท้องก็ไม่เครียดไรมากไปกว่านี้ แต่วันต่อมามันมาทำงาน มันเข้าเช้า กะเช้าต้องทำความสะอาดร้านไม่ใช่คนกะบ่ายแต่เรามา11โมง กะเช้าเข้า9โมงไม่ได้ทำความสะอาดมัวแต่กดไลน์เลียนายอยู่ พอเรามามันก่อทำเป็นทำความสะอาดร้าน เราก่อไม่ได้ช่วยทำเพราะงานเราก่อมี มันกลับไปฟ้องหัวหน้าว่ามันทำงานอยุ่คนเดียว ฟ้องหมดเลย เราก่อโดนให้เขียนใบลาออกวันนั้น พี่ๆที่รู้จักกันแถวๆนั้นพากันหมั่นไส้จะตบให้คว่ำกันเลยทีเดียว แต่ก่อเหอะ ออกก่อออกจะไปเถียงไรได้ละ 😖 เราก็อยู่บ้านเฉยๆ คนเดียว เหงาๆ เซ็งๆ เบื่อ เพราะเป็นคนที่ไม่ชอบอยู่เฉยๆ ใกล้วันแฟนจะบวชเข้ามายิ่งเครียด เลยต้องบอกพ่อว่าา มีน้อง6เดือนแล้ว พ่อไม่ได้ว่าไรสักคำเดียว แต่เเค่พูดว่า ผู้หญิงหรือผู้ชายละ ! แล้วก่อถามว่ากินไรไหมแค่นี้แหละ พ่อแม่ยายก้อพากันมาหาถึงที่เลย จากบ้าน มาบ้านที่เช่าอยู่แต่ยายกังวลมาก ยายบอกไม่ต้องไปงานบวชแฟน เราไม่รุ้เพราะอะไร แต่มารู้ว่าโบราณบอก เป็นมารกับพระ 😣 เราก็เลยไม่ได้ไปในวันบวช ญาติทางนู้นก่อพากันถามหาเรากันใหญ่ว่าทำไมไม่มาช่วยงานเลย ไม่รู้ตอนนี้เค้ามองเรากันยังไงละ เราให้พ่อแม่ยายไปงานแทน พ่อแม่เราบอกกะญาติทางนู้นว่า เป็นอีสุกอีใส 55 น้องเป็นคนคิดให้ ที่ไม่บอกความจริงเพราะพระเป็นคนขอไว้เองว่าบวชเสร็จจะบอก เราก่อได้แต่ดูรูปในไลน์ที่น้องส่งมาให้ดู 😡 งานเค้าจัดใหญ่อลังการมาก มีงานทั้งทีมั่งเลยจัดใหญ่โตเลย โต๊ะจีน100โต๊ะ ลองคำนวณดูน่าจะหมดหลายบาท เรารอพ่อกับแม่อยู่บ้าน เราทั้งเครียดทั้งคิดไปเรื่อยเปื่อยอีก กลัวว่าเค้าคงหมดเงินไปเยอะ แล้วจะมาแต่งไหม เพราะแฟนบอกไว้ก่อนว่าบวชแล้วค่อยแต่ง ตอนนี้ท้องโตจนอายคนอื่นแล้ว ที่ยังไม่ได้แต่งงาน หรือผูกแขนเลย กลัวว่าทางบ้านเค้าจะไม่รับ แล้วจะทำไงดี เพราะที่บ้านเราก็ไม่ได้มีเงินมากมาย อาจจะติดขัดได้ถ้าเค้าไม่มารับผิดชอบ ผ่านไปจนวันนี้ 7เดือนพอดีแล้ว😊 คุยกับพระ ไม่รู้จะบาปไหม คุยในไลน์ไม่กล้าโทรกลัวบาปเพราะพูดไม่เป็นว่าต้องใช้คำพูดศัพท์ผิด แต่พระก็พูดเรื่องจะแต่งงาน ว่าไม่อยากมาแต่ง เพราะพ่อแม่พระหมดเงินกับพระเยอะเเล้ว เรายิ่งเครียดเพราะเราบอกที่บ้านไว้ว่าเดียวพระมารอสึกเสียก่อน ว่าเดียวเค้าจะมาสู่ขอ ผูกแขนกันไรก่อว่าไปแต่นี่คือพระพูดแบบนี้เรายิ่งเครียด กลัวเป็นแบบนั้น ไม่ได้แต่ง แล้วใครจะรับผิดชอบเรา เราจะต้องทำอย่างไง งานเราก่อไม่ได้ทำ ที่บ้านก้อไม่ค่อยมี เมื่อวานเเม่พระโทรมาหาเรา แต่ไม่กล้ารับสาย พระก่อไลน์มาบอกว่า แม่ของพระไม่ยอมคุยกับพระ ตอนที่พระเดินไปบ้านมา เราคิดว่าตอนนี้น่าจะมีคนไปบอกแล้ว เพราะเรื่องนี้เริ่มมีคนรู้แล้ว ในหมู่บ้าน ก้อมีคนรู้จักกับคนที่บ้านของพระน่าจะมีคนไปบอกอะไรเข้า เลยเป็นแบบนี้ เเม่พระคงไม่พอใจเราเเน่ๆ ถึงขนาดโทรมา แต่แม่เราบอกว่ายายบอกกับยายของแฟนไปว่าหลานมาไม่ได้เพราะท้องแล้ว เราไม่รู้ว่าถ้าเกิดเค้ารู้กันแล้ว ตั้งแต่ต้นเดือนไม่มีใครโทรมาถามความกับเราเลย โดยเฉพาะบ้านแฟน อีก10วันพระก็จะสึกแล้ว เราก็รอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราต่อไป เดียวจะมาเขียนบอกน่ะ คือตอนนี้ เราจิตใจไม่ค่อยแข็งแรง แต่ดูแลตัวเองอย่างดี เรื่องอาหารการกิน บำรุงให้ลูก แต่เหนื่อยใจมากกว่า กลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้น กลัวจะมีสงครามระหว่างบ้านเรากับบ้านแฟน เห้อ ออ ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่ามันน่าจะดีขึ้นมั้ง! 😔
กำลังตั้งครรภ์ แต่แฟนต้องบวชก่อน
เพราะเครียดไปเปิดเน็ตดู เลยนั่งอ่านก็คล้ายๆ แต่หนูหนักกว่า55
เรากับแฟนคบกันมา6ปีตั้งแต่สมัยเรียน ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น และคิดว่าเพราะดวงหรือยังไงไม่รู้สิ ดวงเริ่มซวยขึ้นๆ จากดีๆก็เริ่มสั่นคลอน
เราอยู่กรุงเทพกันมาได้สองปีหลังจากเรียนจบ ม.6 ตอนแรกเรียน ม.แถวบ้าน แต่เพราะภาระที่บ้านเยอะ น้องก็เรียน 2คน คิดไปคิดมา ออกดีกว่า เพราะพ่อส่งเงินได้ทีละนิดแต่ความจำเป็นเรื่องเงินตอนปีหนึ่งเยอะมาก เครียดก็เครียด จนร้องไห้ ไม่รู้จะทำไงทไปทำงานเสาร์อาทิตย์ ไม่เคยช่วยงานคณะ วันหนึ่งเพื่อนคนนึงมาบอกหัดช่วยบ้าง ก็บอกไปว่าทำงานหาเงินเรียน ด้วยตอนนั้น ได้ยินก็โมโหตรงคำที่มันพูด ออกไปส่ะ ก่อเลยตัดสินใจลาออก แล้วก็เข้ากรุงเทพทำงานกันไป หาเงินเรียนไป ไม่ไหว ด้วยเพราะวัย18ต้องรับผิดชอบค่าห้องค่าเรียนค่ากินเองทุกอย่างใช้เงินหมดเลย ทำงานได้สองปี แฟนก็บอกว่าแม่ให้กลับไปช่วยงานที่บ้าน แล้วเดียวจะหางานให้ทำใหม่ บ้านแฟนขายของ ขายอาหาร แม่ส่งแฟนมาเรียนตัดผมได้ครบกำหนดเลยถึงเวลาต้องกลับด้วย เเฟนก็เก็บของกลับไปเอาไปหมดเลยเสื้อผ้า ของใช้ เเล้วเราก็อยู่คนเดียว ทำงานต่อไปได้สักพัก ก็ออก แล้วกลับบ้านไปหาแม่ เเล้วก็คิดว่าคงส่งค่าห้องคนเดียวไม่ไหวแน่ไหนจะค่ากินค่าใช้จ่ายไม่พอเงินเดือนน้อยนิดตายๆก่อเลยออกตอนสิ้นเดือนแล้วให้พ่อมาช่วยขนของกลับบ้านเรา เก็บของคนเดียว ของอย่างเยอะ แฟนไม่ได้มาช่วยอะไรเลย อ้างแต่ไม่มีเวลาขายของๆช่วยที่บ้าน พอกลับบ้านได้สักเดือนแฟนก็ชวนให้ไปอยู่บ้านเค้าที่สระแก้ว เเล้วแฟนก็ได้งานทำใหม่ งานโรงงาน เงินเดือนดีกว่าตอนอยู่กรุงเทพมาก แต่เราเหมือนไปแทนที่แฟน ช่วยงานที่บ้าน เค้า และเราก็เกรงใจมากๆ เป็นคนไม่เคยอยู่บ้านใคร ทำอะไรไม่ค่อยถูก ไม่รู้จะเริ่มจากอะไรตรงไหน ช่วยอะไรบ้าง ก็ได้แต่ถามแฟนว่าทำไรบ้าง ต้องทำตอนไหน เราก็ช่วยเสริฟ ช่วยเก็บ ช่วยล้างจาน ซักผ้า ถูบ้าน ทุกอย่างต้องทำค่ะ ทำกับข้าวบ้าง จะบอกว่า เราไม่เคยได้เงินใช้อะไรสักบาทจากแม่แฟนเลย คือเหนื่อยและความรู้สึกคืออยากกลับบ้าน ไม่ได้คุยกับใคร ไม่รู้จักใคร แถวนั้นเลย ไม่ได้ออกนอกบ้านเลย ได้ไปเฉพาะแฟนหยุดวันเดียว ต้องหาเรื่องเป็นธุระถึงจะออกได้ คือเก็บกดมาก อึดอัด อยากทำงานเอง มีตังค์ใช้เอง อยากไปนู้นไปนี้ แบบบ้านตัวเอง (แทบไม่มีโอกาส) พออยู่ได้สักพักอึดอัดแบบจะระเบิด ปีใหม่พอดี เลยรีบบอกแฟนว่าพ่อให้กลับบ้าน ให้แฟนไปส่งขึ้นรถตู้จะบอกแอบดีใจมากกก ยัดของใส่กระเป๋าเตรียมตัวเผ่น55 พอมาถึงบ้านน้ำตาจิไหล ได้เล่นกับน้อง ได้ออกมาตลาดได้ขับรถมอไซเล่น 😁 แล้วก่อเลยชวนน้องขายของอยุ่บ้าน ขายลูกชิ้นขายน้ำออกตลาด ได้สักพัก3เดือน ก็หางานทำ ได้งานใหม่ ตอนแรกคิดว่าไม่ได้เพราะวุฒิเอาป.ตรี แต่ไม่ถึง แลกประสบการณ์เข้าแลกสัมภาษณ์ ได้เฉยเลย 😁 ทำงานไปเงินเดือนก่อพอได้ ไม่ได้เสียค่าใช้จ่ายสูงเหมือนอยู่กรุงเทพ ทำงานไปได้ปีกว่ารู้สึกเหงา อยากเจอแฟน อยากไปเที่ยวแบบคนอื่นบ้าง เดือนนึงมาหาที ก็น้อยใจ แล้วก่อหาเรื่องทะเลาะกันกับเราทุกวันเลย จนเราเครียด ก่อพาหาเรื่องทะเลาะกันทุกวันว่ากันไปว่ากันมาทางโทรศัพท์ จนแบบเซ็ง หวิดจะเลิกกัน แล้วตอนนั้นก่อมีคนมาชอบเราเฉยเลย ก่อดีเลย เบื่อทะเลาะกัน แต่กลายเป็นเรื่องใหญ่สะงั้นแค่คุยกัน แฟนก่อหึงหวง จัด ลาออกจากทีทำงานเก่ามาอยู่กับเรา แถมงานก่อไม่ได้ทำ หางานให้อยุ่เกือบเดือน แฟนเลือกงาน บอกต้องทำโรงงาน รองานจนใช้เงินเยอะ เอาทองไปขายมั้ง ขายนุ้นมั้ง เกือบหมดตัว ไหนจะผ่อนรถอีก แม่แฟนก็โทรมาตามถามว่าไปได้งานยังแม่แฟนไม่รุ้ว่าจะมาอยุ่กับเรา เพราะแฟนบอกจะมาทำงานกับเพื่อน เขตโรงงาน แบบเช่าห้องอยุกะเพื่อน จนสักพักก่อให้แฟนไปสมัครงานร้านมือถือที่เรารู้จัก ก่อให้ทำไปก่อนดีกว่ามาอยู่แล้วไม่ได้ไรเลย เพราะเงินเดือนเรา ที่เก็บไว้จะหมดแล้ว แต่สามเดือนแรกเงินมันน้อยเพราะยังไม่ผ่านโปรแฟนก้อบอกให้แม่ช่วย 2เดือนเข้า ไม่พอใช้อยู่ แม่แฟนโทรมาหาเราบอกว่าเราใช้เงินแฟนหมดหรอทำไมส่งให้เท่าไรก็ไม่พอใช้ แม่ส่งให้เดือนละ1500จ้ะ ส่งรถเดือน9000 เงินเดือนเรา14000 หักให้ที่บ้านเราด้วย ค่ามอไซเราด้วยก่อหวิดไม่พอจ้ะ แล้วเข้าเดือน4เราก็รู้ตัว ว่าเราตั้งครรภ์ได้เดือนที่4แล้ว ก็เลยบอกแฟน ตอนนั้นเราเครียดกันมากๆ แต่เราก็ดีใจน้ะแต่ก้อกังวลว่าจะทำยังไงต่อไป แต่ต่อมา เราก็ต้องร้องไห้เมื่อรู้ว่าเเฟนไปเปิดอ่านหายาขับเด็กออกในเน็ต ยาหกเหลี่ยมไรนั่น ตอนที่แฟนออกไปกินไปเที่ยวกับเพื่อน เราแอบเปิดมือถือเข้าหน้าเนตไปเจอเว็บนั้นพอดีเราก็เลยร้องไห้ว่าทำไมถึงคิดแบบนี้ เรานอนคิดมากทุกวัน แฟนก็ออกบ้านทุกวันบอกต่อไปก็ไม่ได้ออกอีกแล้วเดวไม่ได้เที่ยวกับเพื่อนอีกแล้ว เเต่เราเครียดมาก เพราะยังไม่ได้ไปฝากครรภ์เลย เงินยิ่งไม่พอใช้ เราก้อไม่รู้จะทำไงนอนร้องไห้