สวัสดีค่ะ ตอนนี้กำลังเครียดมาก เรื่องพระแฟนไปบวช พรรษา 3 เดือน
ไม่ได้เครียดว่าต้องห่างกันค่ะแต่กลัวว่าพระแฟนจะลืมกันตางหาก เศร้า
เมื่อวานนี้เป็นวันบวช สู่ขวัญนาค ก้มีพิธีการเยอะแยะ นาคก้ไม่โทรหาเลยทั้งที่สัญญาว่าจะโทรวันก่อนนี้ น้อยใจค่ะ คิดมาก อีกทั้งพ่อแม่เค้ายังไม่ชอบเราเพราะเราเป็นคนต่างถิ่น แฟนเป็นคนอีสาน อุบล เรากลาง แต่ว่าเราคบกันมาเป็นเวลา 9 เดือน ตั้งแต่ตุลาคม 2557 ปีที่แล้วค่ะ
พ่อแม่แฟนอยากให้เลิกกันเพราะในชีวิตแฟนไม่เคยจริงจังกะใครเท่าเรา ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ทิ้งทุกๆอย่าง เราทะเลาะกันเมื่อวันที่ 5 ก.ค.58 ซึ่งเปนวันครบรอบ 9 เดือน แฟนได้หนีเรากลับบ้านที่อุบลไป จากตอนแรกอยุ่กทม. เราก้โทรถามญาติๆและครอบครัวแฟนแต่เค้ากลับบอกว่าแฟนเราไม่ติดต่อมาและหายไปโทรมาหนึ่งครั้งเพื่อบอกว่าจะไปทำงานชลบุรี เราเลยบอกว่าขอเบอร์ตู้ที่โทรมา เค้าบอกว่า 02 ไรไม่รู้ และวางสาย อีกทีเค้าก้บอกลบแล้ว ด้วยความซื่อของเรา ก้เชื่อค่ะ คือเป็นห่วงว่าแฟนจะเป็นอันตราย คือไม่เคยห่างกันเลย .. เราร้องไห้โทรหาพวกเขาจนตังในมือถือ 300 เหลือ 100 บาท ในเวลา 1วัน เราตัดสินใจ ซื้อตั๋วรถทัวร์ไปอุบลเพื่อไปดูให้แน่ใจว่าเขาอยุ่ไหมเพราะมีพี่คนนึงที่รุ้จักกะแฟนบอกว่าเมื่อเช้าเห็นอยู่ ... พอพ่อของแฟนรู้ว่าพี่เค้าคุยกะเราก้บอกพี่เค้าว่า "อย่าบอกเรานะว่าลูกของเขาอยุ่ที่นี่.." พี่เค้าเลยบอกเราอีกทีซึ่งไม่ทันแล้ว พอเรารู้ว่าพวกเขาโกหก เราก้ไม่อยากไปแล้วอุบลแต่ขึ้นรถมาแล้วเค้าไม่ให้ลง .. ก้เลยนั่งจนถึงอุบล ออกจาก กทม. 20.15 น. ถึงอุบล 04.50 น. ก่อนที่จะได้ขึ้นรถทัวร์เราก้ร้องไห้นั่งรถเมล์ 138 ไปหมอชิตตลอดทาง เชื่อเลยว่าเขาไม่เห็นใจเราเลย ยืนรอรถทัวร์อีก 1 ชั่วโมง ขณะที่ฝนตกหนัก น้ำท่วมกรุงเทพฯ
เราโทรศัพท์คุยกับพี่คนที่บอกเกือบตลอดทาง แน่นอนว่าการตามหาแฟนครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่นั่งรถทัวร์คนเดียว และไกลมากที่สุด เราร้องไห้มาจนถึงอุบล หลับๆตื่นๆ ในใจคิดว่า กลัวว่าไปแล้วแฟนจะไปชลบุรีแล้ว เพราะแม่แฟนบอกอย่างนั้น เราคิดว่าจะไปรอที่บขส.ที่มีรถไปชลบุรี แต่... โชคดีนะที่ถึงแล้วพี่คนนั้นบอกให้เข้าไปที่บ้านแม่แฟนก่อน เราก้ลุยเลย ไหนๆก้นั่งหนาวร้องไห้มาถึงนี้ ต่อรถไป120 บาทเข้าไปที่นั่น อ.พิบูลมังสาหาร ต.กุดชมภู เรื่องอัศจรรย์ทันตาเห็นเมื่อถึงนั่น สวัสดีแม่แฟนตามมารยาท .. แล้วหันไปทางซ้าย พบว่ารองเท้าคอนเวิร์ดของแฟนวางอยู่ แม่แฟนรีบพูดขึ้นทันใดว่า มันกลับมาเมื่อคืน ..................... เราเงียบอึ้ง !! แล้วงงๆว่าเมื่อคืนบอกเราว่าไม่อยู่ ไม่เห็นมาอุบล ไม่เจอเลย ........... เราเลยเข้าไปหาแฟนที่ห้องนอน
สะกิดแฟน.. ตื่นๆ แฟนเราเมาหลับ ตื่นมาตาแดง เจอหน้าเรา มันก้ขยี้ตาอยู่พักนึง และกอดเราร้องไห้ เรารู้มาว่าแฟนเราบอกทุกคนว่าเลิกกับเราแล้ว .. แต่ทำไมเค้าถึงต้องกอดเรา ถ้าเค้าไล่เราไปเราจะเข้าใจว่าเค้าหมดเยื่อใยแล้ว สะดีกว่า! ความคิดนึงคือแฟนเราที่บอกกะคนอื่นว่าเลิกแล้วคือจะเตรียมตัวบวช
ที่นั่นข่าวสารไวมาก พอเราถึงได้ 2 ชั่วโมง ลุงของแฟนก้ขี่รถมาไหนบอกเลิกกันแล้ว คิดว่าเราฟังภาษาไม่รู้มั้ง แฟนเราตอบว่า พูดยาก ??
วันที่ถึงอุบลวันที่ 7 ก.ค. 58 ซึ่งอีก 10 วันข้างหน้าเป็นวันเกิดเรา แฟนเราสัญญากับเรามาตลอดตั้งแต่ปีที่แล้วว่าจะพาไปเที่ยวและเป่าเค้กวันเกิด
เราขอให้แฟนกลับไปส่งเราที่กรุงเทพฯ แต่แฟนไม่ไป บอกว่าแม่ไม่ให้ไป แม่เขาบอกว่าคนใกล้บวชไม่ให้เดินทาง ซึ่งตอนนั้น 7 ก.ค.58 บวช 27 ก.ค.58
เราก็ไม่ว่าไร ร้องไห้เฮิร์ตอยู่สักพัก เราร้องไห้อยู่นั่นประมาณสามคืน แฟนก้ว่าจะร้องไห้ทำไมนักหนา เราก้พูดไปว่า..
ก็เธอบอกว่าจะอยู่วันเกิด กับเรา แต่เธอก้ไม่ . วันครบรอบ เธอก้หายไป ติดต่อมาบ้างก้ดี และทีนี้ฉันอุส่ามาตั้งไกลเธอให้ฉันกลับคนเดียว ?
แฟนเราตอบว่า.. ก็เพราะเรื่องมากแบบนี้ไงถึงไม่อยากบอกอะไร งี่เง่า เอาแต่ใจ อะไรก้ต้องให้ได้ทุกอย่าง
เราก้ยังคงร้องต่อ และบอกว่า ไปส่งหน่อยแล้วไม่ต้องเจอกันอีกก้ได้ เธอทิ้งทุกๆอย่างของเธอไว้ให้ฉันเก็บ ห้องก็ห้องเรา ทำไมเธอใจร้าย
แฟนเราตอบว่า .. ได้!! ถ้าคิดได้แค่นั้นก็ทำให้ได้ เราตอบ อือ. แต่แฟนก้พูดต่อว่า เธอเข้าใจไหมฉันไปส่งเธอและต้องกลับมาบวช ฉันเหนื่อยไหม .. เข้าใจหน่อยสิ พี่รักเธอนะ ทำไมเธอไม่เข้าใจอะไรให้ง่ายขึ้น ...
เราตอบว่าก้ได้ เข้าใจ แต่ว่าวันเกิดก็ไม่อยู่แบบนี้ยังไงอะก้สัญญาแล้ว.. แฟนเราเสนอว่าให้อยู่ถึงวันเกิดและค่อยกลับ เราก้โอเค
เรื่องไม่จบแค่นั้น ตลอดเวลาที่อยู่นั่นได้ยินแต่ประโยคเดิมๆจากป้าข้างบ้านพี่สาวแม่แฟนและแม่แฟนว่า มันสิเมื่ออยู่บ้อ ? มื้อใดสิเมื่อ ?
เรานั่งฟังและร้องไห้อึดอัดมากแต่ที่อยุ่เพราะคิดถึงแฟน แฟนบอกว่าใครจะพูดอะไรไม่ต้องสนใจ ปล่อยเขา
พอถึงวันที่ไปคุยกับพระเจ้าโอวาสเพื่อเตรียมวันบวช 13 ก.ค.58 เช้ามาแฟนเราบอกเราอาบน้ำไม่ไปเหรอ แต่ตอนเช้ากว่านั้นเราได้ยินป้าพูดกับลุงและแม่แฟนว่า ไม่ให้มันไปนะ (พูดอีสานแต่ฟังออก) เราเลยย้อนแฟนไปว่าเธอถามเขายังว่าให้ไปไหม.. แฟนบอกก้ไปสิไม่มีใครห้าม ไปรถยนต์นั่งพออยู่แล้ว
เราก้เตรียมตัวเสร็จแม่แฟนก็เดินมาบอก ไม่ต้องไปนะ อยู่นี่แหละ เราก็เข้าไปห้องแฟนและนั่งร้องไห้ น้อยใจอะเดี๋ยวก้กลับแล้วทำไมชอบแกล้งให้แยกกัน
แฟนเราเดินเข้ามา ปลอบ .. อย่าร้องไห้นะ ไปแปปเดียว เดี๋ยวกลับแล้ว นอนรอที่นี่นะ
เราก้ไม่พูดอะไร แฟนเลยเดินออกไป และอีก 5 นาทีก้เดินกลับอีก กอดเราหยุดร้องได้แล้ว ไปก่อนนะ เดี๋ยวมา และก้ไป
เรานั่ง นอน รอ จน เที่ยง แม่แฟนเรียกกินข้าวแต่เราก็อยากรอแฟนก่อนเพราะแฟนบอกไปแปปเดียว รอ นั่ง นอน จนบ่ายสาม แฟนก้ไม่กลับมา เราร้องไห้จนหลับและตืนมาตอนที่น้องของแฟนกลับจากรร.มาปลุกเรายืมมือถือเล่นเกม อีกสิบนาทีต่อมาแฟนก้กลับมา เวลา 17.15 น. (ประมาณ)
เรานอนรอแฟนในห้อง ทันทีที่แฟนเข้ามา นึกว่าจะพูดหยอกล้ออะไร แต่แฟนกลับรีบเดินเข้ามากอดเราและร้องไห้ ตั้งแต่คบกันมา เคยเห็นแฟนร้องไห้อยู่ 4 ครั้ง ครั้งแรก ตอนเราแกล้งบอกเลิกในเฟสบุ๊ค คบกันสองเดือนแรก แฟนเราไม่ยอมเลิกดูรูปผู้หญิงอื่นและรูปโป๊ ครั้งสองตอนเราจับได้ว่าแฟนโกหกว่าไม่มีอะไรกับผู้หญิงคนนึงที่เคยเป็นเพื่อนกัน ขณะที่ผู้หญิงคนนี้ชอบโทรมาหาแฟนเรา พอเรารับก็ด่าเราและตะคอกให้เอาโทรศัพท์ให้แฟนเราคุย ครั้งสาม คือตอนที่เรากะแฟนมีเรื่องกันนิดหน่อยถึงโรงพัก ครั้งที่สี่ ก็ครั้งนี้แหละ ด้วยความเป็นคนรักที่รักแฟนมาก จึงตกใจแต่ไม่ทันถามอะไรเลยกอดปลอบแฟน และเงียบไปพักนึง เลยถามแฟนว่าเป็นไร ร้องทำไม .. แฟนไม่ตอบและร้องไห้ฟูมฟาย เลยถามอีกเหมือนเดิม แฟนบอกว่า พระให้ไปอยู่ที่วัดเลยตอนนี้ว่างๆที่จริงจะให้ไปพรุ่งนี้แต่มันกระทันหันไป และมะรืนเป็นวันพระดับไปไม่ได้ เลยไปพฤหัสบดีนี้วันที่ 16 ก.ค.58 อย่างช้าสุด .. แฟนเราเป็นคนเงียบไม่กล้าออกเสียงอะไร แต่ที่จริงบอกเขาขอไปวันที่เลยวันเกิดเราก็ได้ แต่เราก็เข้าใจว่ามันคงจะช้าไป
เราแอบน้อยใจที่สุดท้ายคำสัญญาจากแฟนก็ไม่เป็นจริง ว่าจะอยู่พาเที่ยววันเกิด รอมาตั้งเก้าเดือน แฟนบอกว่าปีหน้าก้เที่ยวได้ นะ ปีหน้าจะอยู่ด้วย
มาถึงช่วงบวชนาค 16-26 ก.ค.58 ทุกๆวันแฟนจะโทรมาตอนตีห้า สองนาทีและเวลาที่เหลือถ้าว่างจะโทรมา ..
เราตกใจที่เช็คแล้วว่าตัวเองท้องเนื่องจากไปปรึกษาคลีนิคเรื่องประจำเดือนมาช้า และมีก้อนเนื้อหลุดมา ต่อจากนั้นก้มีเลือดกะปริบกะปรอย
เราร้องไห้ทั้งวัน จนกระทั่งแฟนโทรมาหา เราเสียงสั่นๆ แฟนเลยถามว่าเป็นไร เราเลยบอกเปล่าปวดหัว แฟนเราก็จับได้อยู่ดีว่าเราโกหก จนเค้นความจริง แฟนบอกกับเราว่าโกหกคนถือศีลจะเป็นพระบาปนะ เราเลยบอกไป แต่แฟนก้รับรู้มาโดยตลอดถึงอาการ เค้าก้ไม่ได้ใส่ใจเราเท่าไร
จนวันที่ 26 ก.ค.58 เราร้องไห้บอกคิดมากเดี๋ยวก้ไม่ได้คุยไม่ได้เจอกัน แฟนเราบอกแปปเดียวเองสามเดือน สำหรับคนที่ไม่เคยห่างแฟน 1 อาทิตย์ก็นานใช่ไหม พรุ่งนี้ 27 ก.ค.58 เป็นวันงานบวช เราถามแฟนว่า จะได้คุยกันไหม แฟนบอกว่าได้สิจะหาเวลาโทร ..
คุยกันได้ครึ่งชั่วโมงแฟนก้ง่วงเลยบอกจะนอนแล้ว
แฟน: อย่าคิดมากนะไม่มีไรหรอก
เรา: อือ ตัวคนเดียวคิดมาก กลัวลูกในท้องเป็นไร (ลืมบอกไปว่าเราเพิ่งรู้ว่าตัวเองท้องแต่ยังไม่ได้เช็คอายุครรภ์)
แฟน: ฝันดีนะ
เรา: อือ รักนะ
แฟน: รักเหมือนกัน บาย
ตั้งแต่ห่างกันเพิ่งจะได้ยินคำว่ารักเหมือนกันวันนี้ .
วันที่แฟนเราบวชตอนเช้าอยู่วัดแฟนเราก็ยังโทรมา พอสิบโมงลุงไปรับแฟนเราก้หายไปไม่พูดอะไร โทรไปก้ตัดสายปิดเครื่อง เรางงมากๆ จนตลอดทั้งวัน เรารอจนสองทุ่มกว่าเขาก็ไม่โทรมา เราเลยปิดเครื่อง และไม่อยากเปิด จน วันนี้ 28 ก.ค.58 17.39 น. ไม่อยากเปิดมือถือเลย ไม่อยากเห็น เราโกรธเขามาก สัญญาทีไรก็งี้ทุกที มีคนทักเฟสเรามาบอก แฟนเรานั่งอยู่ในงานดูลำซิ่งอยู่ เราก็น้อยใจและปรึกษาพี่ๆน้องๆ กะว่าจะไม่เอาเด็กไว้ แต่ว่าตอนต้นเดือน 5-7 ที่เราไม่รู้ว่าตัวเองท้องก้กินยาคุมไปสามเม็ด และตลอดที่อยู่กับแฟนที่อุบล ก็มีไรกัน และวันนึงก็มีเลือดติดกางเกงมานิดหน่อยทั้งที่ประจำเดือนหมดไปเมื่อ5 ก.ค.58 สาเหตุที่เลิกกินคือ กินแล้วรู้สึกคลื่นไส้และปวดท้องรุนแรง หน้ามืด พอเลิกกินก้หาย เรามีอาการปวดฉี่บ่อยมาก กลางคืนที่อุบลเงียบและมือมาก ใช่ ห้องน้ำอยู่ข้างนอกและไม่มีไฟ เขายังทำไม่เสร็จ กลัวแค่ไหนก้ไป ลุกคืนนึงอย่างต่ำ 3 รอบ แต่พอกลับมากทม.แล้ว หลังวันที่ 17 ก.ค.58 เราก็รู้สึกกินอะไรแปลกๆ ไม่ชอบกินผัก แต่ก็กินกินเยอะด้วย ปลาแซลม่อนที่ไม่เคยชอบอยากกินเฉย ที่บ้านยังงงๆ ทั้งที่จริงชอบปลาหมึก จนกระทั่งไปขอซื้อยาคุมที่ร้านยา ที่มีพยาบาลและแพทย์ ก็เล่าๆให้เค้าฟังรู้สึกฮอร์โมนผิดปกติ อีกทั้งก่อนที่ประจำเดือนครั้งก่อนจะมาช่วง 1-5 ก.ค.58 ประจำเดือนครั้งก่อนหายไป 1 เดือน 15 วัน และมีก้อนเนื้อเล็กๆหลุดมาพร้อมเลือด เราคิดว่าเราแท้งและพอประจำเดือนมา 5 วัน อีก 3 วันเป็นน้ำสีน้ำตาลเราก็เริ่มแปลกๆ แต่ก้ไม่คิดไร จนมีไรกับแฟน ประมาณ 11 ก.ค. ถ้าจำไม่ผิด ก็มีเลือดนิดหน่อยออกมาแค่ 1 วัน แฟนเราก็รับรู้ แต่ก้ไม้รู้ว่าเป็นไร จนตรวจแล้วพบว่า 2 ขีด ขีดที่สอง จางๆ บอกถึงเริ่มต้นท้อง
ตอนนี้เราเครียดมากเราตัวคนเดียวและกลัวว่าเราจะแท้งจนช็อก เพราะเราได้กินยาหลายๆอย่างที่คนท้องห้ามกินไปแล้ว อีกทั้งตอนนี้แฟนกับเราก้ไม่คุยกันเลย ไม่รู้ตกลงบวชแล้วจริงไหม ด้วยซ้ำ .. ต่อให้เราแท้งเราบอกเค้าก็ว่าเราโกหก ต่อให้ท้องต่อ เราก้ยังติดเรียน บอกพ่อแม่ก้ไม่ได้ หยุดเรียนไว้. ถ้าคลอดออกมาแม่แฟนก้เอาไปเลี้ยง และแม่แฟนด้ไม่ค่อยชอบเรา ไม่สนใจใยดีด้วยซ้ำ สนใจเราต่อหน้าแฟนแค่นั้นเอง
เราควรทำอย่างไร ดี .. รอให้ครบออกพรรษาแล้วค่อยไปหาหรอ 27 ต.ค.58 มันจะช้าไปไหม หรือถ้าไปตอนนี้ จะพูดว่าไง เคยอ่านกระทู้ในพันทิพย์ ประมาณว่าไปเยี่ยมพระแฟนและโดนบอกเลิก ....
ใจนึงก็โกรธเขา อีกใจก็รักค่ะ สับสนมาก เราก้ไม่ได้ติดต่อกับแฟนมาสองวันแล้วค่ะ เมื่อวานมีข้อความเข้ามาว่าเบอร์แฟนพยามโทรหาแต่วันนี้เปิดแล้วก้ไม่ได้โทรมาค่ะและคงเป็นแบบนี้ต่อไป ท้องไม่มีพ่อลำบากมากนะคะในความคิดเพราะตอนนี้เรียนยังไม่จบปริญญาตรีเลยค่ะ
ท้องตอนแฟนบวชพรรษา บอกไปตอนเขาบวชนาค บาปไหม แม่แฟนไม่คิดจะรับผิดชอบเราเลยควรทำอย่างไร
ไม่ได้เครียดว่าต้องห่างกันค่ะแต่กลัวว่าพระแฟนจะลืมกันตางหาก เศร้า
เมื่อวานนี้เป็นวันบวช สู่ขวัญนาค ก้มีพิธีการเยอะแยะ นาคก้ไม่โทรหาเลยทั้งที่สัญญาว่าจะโทรวันก่อนนี้ น้อยใจค่ะ คิดมาก อีกทั้งพ่อแม่เค้ายังไม่ชอบเราเพราะเราเป็นคนต่างถิ่น แฟนเป็นคนอีสาน อุบล เรากลาง แต่ว่าเราคบกันมาเป็นเวลา 9 เดือน ตั้งแต่ตุลาคม 2557 ปีที่แล้วค่ะ
พ่อแม่แฟนอยากให้เลิกกันเพราะในชีวิตแฟนไม่เคยจริงจังกะใครเท่าเรา ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ทิ้งทุกๆอย่าง เราทะเลาะกันเมื่อวันที่ 5 ก.ค.58 ซึ่งเปนวันครบรอบ 9 เดือน แฟนได้หนีเรากลับบ้านที่อุบลไป จากตอนแรกอยุ่กทม. เราก้โทรถามญาติๆและครอบครัวแฟนแต่เค้ากลับบอกว่าแฟนเราไม่ติดต่อมาและหายไปโทรมาหนึ่งครั้งเพื่อบอกว่าจะไปทำงานชลบุรี เราเลยบอกว่าขอเบอร์ตู้ที่โทรมา เค้าบอกว่า 02 ไรไม่รู้ และวางสาย อีกทีเค้าก้บอกลบแล้ว ด้วยความซื่อของเรา ก้เชื่อค่ะ คือเป็นห่วงว่าแฟนจะเป็นอันตราย คือไม่เคยห่างกันเลย .. เราร้องไห้โทรหาพวกเขาจนตังในมือถือ 300 เหลือ 100 บาท ในเวลา 1วัน เราตัดสินใจ ซื้อตั๋วรถทัวร์ไปอุบลเพื่อไปดูให้แน่ใจว่าเขาอยุ่ไหมเพราะมีพี่คนนึงที่รุ้จักกะแฟนบอกว่าเมื่อเช้าเห็นอยู่ ... พอพ่อของแฟนรู้ว่าพี่เค้าคุยกะเราก้บอกพี่เค้าว่า "อย่าบอกเรานะว่าลูกของเขาอยุ่ที่นี่.." พี่เค้าเลยบอกเราอีกทีซึ่งไม่ทันแล้ว พอเรารู้ว่าพวกเขาโกหก เราก้ไม่อยากไปแล้วอุบลแต่ขึ้นรถมาแล้วเค้าไม่ให้ลง .. ก้เลยนั่งจนถึงอุบล ออกจาก กทม. 20.15 น. ถึงอุบล 04.50 น. ก่อนที่จะได้ขึ้นรถทัวร์เราก้ร้องไห้นั่งรถเมล์ 138 ไปหมอชิตตลอดทาง เชื่อเลยว่าเขาไม่เห็นใจเราเลย ยืนรอรถทัวร์อีก 1 ชั่วโมง ขณะที่ฝนตกหนัก น้ำท่วมกรุงเทพฯ
เราโทรศัพท์คุยกับพี่คนที่บอกเกือบตลอดทาง แน่นอนว่าการตามหาแฟนครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่นั่งรถทัวร์คนเดียว และไกลมากที่สุด เราร้องไห้มาจนถึงอุบล หลับๆตื่นๆ ในใจคิดว่า กลัวว่าไปแล้วแฟนจะไปชลบุรีแล้ว เพราะแม่แฟนบอกอย่างนั้น เราคิดว่าจะไปรอที่บขส.ที่มีรถไปชลบุรี แต่... โชคดีนะที่ถึงแล้วพี่คนนั้นบอกให้เข้าไปที่บ้านแม่แฟนก่อน เราก้ลุยเลย ไหนๆก้นั่งหนาวร้องไห้มาถึงนี้ ต่อรถไป120 บาทเข้าไปที่นั่น อ.พิบูลมังสาหาร ต.กุดชมภู เรื่องอัศจรรย์ทันตาเห็นเมื่อถึงนั่น สวัสดีแม่แฟนตามมารยาท .. แล้วหันไปทางซ้าย พบว่ารองเท้าคอนเวิร์ดของแฟนวางอยู่ แม่แฟนรีบพูดขึ้นทันใดว่า มันกลับมาเมื่อคืน ..................... เราเงียบอึ้ง !! แล้วงงๆว่าเมื่อคืนบอกเราว่าไม่อยู่ ไม่เห็นมาอุบล ไม่เจอเลย ........... เราเลยเข้าไปหาแฟนที่ห้องนอน
สะกิดแฟน.. ตื่นๆ แฟนเราเมาหลับ ตื่นมาตาแดง เจอหน้าเรา มันก้ขยี้ตาอยู่พักนึง และกอดเราร้องไห้ เรารู้มาว่าแฟนเราบอกทุกคนว่าเลิกกับเราแล้ว .. แต่ทำไมเค้าถึงต้องกอดเรา ถ้าเค้าไล่เราไปเราจะเข้าใจว่าเค้าหมดเยื่อใยแล้ว สะดีกว่า! ความคิดนึงคือแฟนเราที่บอกกะคนอื่นว่าเลิกแล้วคือจะเตรียมตัวบวช
ที่นั่นข่าวสารไวมาก พอเราถึงได้ 2 ชั่วโมง ลุงของแฟนก้ขี่รถมาไหนบอกเลิกกันแล้ว คิดว่าเราฟังภาษาไม่รู้มั้ง แฟนเราตอบว่า พูดยาก ??
วันที่ถึงอุบลวันที่ 7 ก.ค. 58 ซึ่งอีก 10 วันข้างหน้าเป็นวันเกิดเรา แฟนเราสัญญากับเรามาตลอดตั้งแต่ปีที่แล้วว่าจะพาไปเที่ยวและเป่าเค้กวันเกิด
เราขอให้แฟนกลับไปส่งเราที่กรุงเทพฯ แต่แฟนไม่ไป บอกว่าแม่ไม่ให้ไป แม่เขาบอกว่าคนใกล้บวชไม่ให้เดินทาง ซึ่งตอนนั้น 7 ก.ค.58 บวช 27 ก.ค.58
เราก็ไม่ว่าไร ร้องไห้เฮิร์ตอยู่สักพัก เราร้องไห้อยู่นั่นประมาณสามคืน แฟนก้ว่าจะร้องไห้ทำไมนักหนา เราก้พูดไปว่า..
ก็เธอบอกว่าจะอยู่วันเกิด กับเรา แต่เธอก้ไม่ . วันครบรอบ เธอก้หายไป ติดต่อมาบ้างก้ดี และทีนี้ฉันอุส่ามาตั้งไกลเธอให้ฉันกลับคนเดียว ?
แฟนเราตอบว่า.. ก็เพราะเรื่องมากแบบนี้ไงถึงไม่อยากบอกอะไร งี่เง่า เอาแต่ใจ อะไรก้ต้องให้ได้ทุกอย่าง
เราก้ยังคงร้องต่อ และบอกว่า ไปส่งหน่อยแล้วไม่ต้องเจอกันอีกก้ได้ เธอทิ้งทุกๆอย่างของเธอไว้ให้ฉันเก็บ ห้องก็ห้องเรา ทำไมเธอใจร้าย
แฟนเราตอบว่า .. ได้!! ถ้าคิดได้แค่นั้นก็ทำให้ได้ เราตอบ อือ. แต่แฟนก้พูดต่อว่า เธอเข้าใจไหมฉันไปส่งเธอและต้องกลับมาบวช ฉันเหนื่อยไหม .. เข้าใจหน่อยสิ พี่รักเธอนะ ทำไมเธอไม่เข้าใจอะไรให้ง่ายขึ้น ...
เราตอบว่าก้ได้ เข้าใจ แต่ว่าวันเกิดก็ไม่อยู่แบบนี้ยังไงอะก้สัญญาแล้ว.. แฟนเราเสนอว่าให้อยู่ถึงวันเกิดและค่อยกลับ เราก้โอเค
เรื่องไม่จบแค่นั้น ตลอดเวลาที่อยู่นั่นได้ยินแต่ประโยคเดิมๆจากป้าข้างบ้านพี่สาวแม่แฟนและแม่แฟนว่า มันสิเมื่ออยู่บ้อ ? มื้อใดสิเมื่อ ?
เรานั่งฟังและร้องไห้อึดอัดมากแต่ที่อยุ่เพราะคิดถึงแฟน แฟนบอกว่าใครจะพูดอะไรไม่ต้องสนใจ ปล่อยเขา
พอถึงวันที่ไปคุยกับพระเจ้าโอวาสเพื่อเตรียมวันบวช 13 ก.ค.58 เช้ามาแฟนเราบอกเราอาบน้ำไม่ไปเหรอ แต่ตอนเช้ากว่านั้นเราได้ยินป้าพูดกับลุงและแม่แฟนว่า ไม่ให้มันไปนะ (พูดอีสานแต่ฟังออก) เราเลยย้อนแฟนไปว่าเธอถามเขายังว่าให้ไปไหม.. แฟนบอกก้ไปสิไม่มีใครห้าม ไปรถยนต์นั่งพออยู่แล้ว
เราก้เตรียมตัวเสร็จแม่แฟนก็เดินมาบอก ไม่ต้องไปนะ อยู่นี่แหละ เราก็เข้าไปห้องแฟนและนั่งร้องไห้ น้อยใจอะเดี๋ยวก้กลับแล้วทำไมชอบแกล้งให้แยกกัน
แฟนเราเดินเข้ามา ปลอบ .. อย่าร้องไห้นะ ไปแปปเดียว เดี๋ยวกลับแล้ว นอนรอที่นี่นะ
เราก้ไม่พูดอะไร แฟนเลยเดินออกไป และอีก 5 นาทีก้เดินกลับอีก กอดเราหยุดร้องได้แล้ว ไปก่อนนะ เดี๋ยวมา และก้ไป
เรานั่ง นอน รอ จน เที่ยง แม่แฟนเรียกกินข้าวแต่เราก็อยากรอแฟนก่อนเพราะแฟนบอกไปแปปเดียว รอ นั่ง นอน จนบ่ายสาม แฟนก้ไม่กลับมา เราร้องไห้จนหลับและตืนมาตอนที่น้องของแฟนกลับจากรร.มาปลุกเรายืมมือถือเล่นเกม อีกสิบนาทีต่อมาแฟนก้กลับมา เวลา 17.15 น. (ประมาณ)
เรานอนรอแฟนในห้อง ทันทีที่แฟนเข้ามา นึกว่าจะพูดหยอกล้ออะไร แต่แฟนกลับรีบเดินเข้ามากอดเราและร้องไห้ ตั้งแต่คบกันมา เคยเห็นแฟนร้องไห้อยู่ 4 ครั้ง ครั้งแรก ตอนเราแกล้งบอกเลิกในเฟสบุ๊ค คบกันสองเดือนแรก แฟนเราไม่ยอมเลิกดูรูปผู้หญิงอื่นและรูปโป๊ ครั้งสองตอนเราจับได้ว่าแฟนโกหกว่าไม่มีอะไรกับผู้หญิงคนนึงที่เคยเป็นเพื่อนกัน ขณะที่ผู้หญิงคนนี้ชอบโทรมาหาแฟนเรา พอเรารับก็ด่าเราและตะคอกให้เอาโทรศัพท์ให้แฟนเราคุย ครั้งสาม คือตอนที่เรากะแฟนมีเรื่องกันนิดหน่อยถึงโรงพัก ครั้งที่สี่ ก็ครั้งนี้แหละ ด้วยความเป็นคนรักที่รักแฟนมาก จึงตกใจแต่ไม่ทันถามอะไรเลยกอดปลอบแฟน และเงียบไปพักนึง เลยถามแฟนว่าเป็นไร ร้องทำไม .. แฟนไม่ตอบและร้องไห้ฟูมฟาย เลยถามอีกเหมือนเดิม แฟนบอกว่า พระให้ไปอยู่ที่วัดเลยตอนนี้ว่างๆที่จริงจะให้ไปพรุ่งนี้แต่มันกระทันหันไป และมะรืนเป็นวันพระดับไปไม่ได้ เลยไปพฤหัสบดีนี้วันที่ 16 ก.ค.58 อย่างช้าสุด .. แฟนเราเป็นคนเงียบไม่กล้าออกเสียงอะไร แต่ที่จริงบอกเขาขอไปวันที่เลยวันเกิดเราก็ได้ แต่เราก็เข้าใจว่ามันคงจะช้าไป
เราแอบน้อยใจที่สุดท้ายคำสัญญาจากแฟนก็ไม่เป็นจริง ว่าจะอยู่พาเที่ยววันเกิด รอมาตั้งเก้าเดือน แฟนบอกว่าปีหน้าก้เที่ยวได้ นะ ปีหน้าจะอยู่ด้วย
มาถึงช่วงบวชนาค 16-26 ก.ค.58 ทุกๆวันแฟนจะโทรมาตอนตีห้า สองนาทีและเวลาที่เหลือถ้าว่างจะโทรมา ..
เราตกใจที่เช็คแล้วว่าตัวเองท้องเนื่องจากไปปรึกษาคลีนิคเรื่องประจำเดือนมาช้า และมีก้อนเนื้อหลุดมา ต่อจากนั้นก้มีเลือดกะปริบกะปรอย
เราร้องไห้ทั้งวัน จนกระทั่งแฟนโทรมาหา เราเสียงสั่นๆ แฟนเลยถามว่าเป็นไร เราเลยบอกเปล่าปวดหัว แฟนเราก็จับได้อยู่ดีว่าเราโกหก จนเค้นความจริง แฟนบอกกับเราว่าโกหกคนถือศีลจะเป็นพระบาปนะ เราเลยบอกไป แต่แฟนก้รับรู้มาโดยตลอดถึงอาการ เค้าก้ไม่ได้ใส่ใจเราเท่าไร
จนวันที่ 26 ก.ค.58 เราร้องไห้บอกคิดมากเดี๋ยวก้ไม่ได้คุยไม่ได้เจอกัน แฟนเราบอกแปปเดียวเองสามเดือน สำหรับคนที่ไม่เคยห่างแฟน 1 อาทิตย์ก็นานใช่ไหม พรุ่งนี้ 27 ก.ค.58 เป็นวันงานบวช เราถามแฟนว่า จะได้คุยกันไหม แฟนบอกว่าได้สิจะหาเวลาโทร ..
คุยกันได้ครึ่งชั่วโมงแฟนก้ง่วงเลยบอกจะนอนแล้ว
แฟน: อย่าคิดมากนะไม่มีไรหรอก
เรา: อือ ตัวคนเดียวคิดมาก กลัวลูกในท้องเป็นไร (ลืมบอกไปว่าเราเพิ่งรู้ว่าตัวเองท้องแต่ยังไม่ได้เช็คอายุครรภ์)
แฟน: ฝันดีนะ
เรา: อือ รักนะ
แฟน: รักเหมือนกัน บาย
ตั้งแต่ห่างกันเพิ่งจะได้ยินคำว่ารักเหมือนกันวันนี้ .
วันที่แฟนเราบวชตอนเช้าอยู่วัดแฟนเราก็ยังโทรมา พอสิบโมงลุงไปรับแฟนเราก้หายไปไม่พูดอะไร โทรไปก้ตัดสายปิดเครื่อง เรางงมากๆ จนตลอดทั้งวัน เรารอจนสองทุ่มกว่าเขาก็ไม่โทรมา เราเลยปิดเครื่อง และไม่อยากเปิด จน วันนี้ 28 ก.ค.58 17.39 น. ไม่อยากเปิดมือถือเลย ไม่อยากเห็น เราโกรธเขามาก สัญญาทีไรก็งี้ทุกที มีคนทักเฟสเรามาบอก แฟนเรานั่งอยู่ในงานดูลำซิ่งอยู่ เราก็น้อยใจและปรึกษาพี่ๆน้องๆ กะว่าจะไม่เอาเด็กไว้ แต่ว่าตอนต้นเดือน 5-7 ที่เราไม่รู้ว่าตัวเองท้องก้กินยาคุมไปสามเม็ด และตลอดที่อยู่กับแฟนที่อุบล ก็มีไรกัน และวันนึงก็มีเลือดติดกางเกงมานิดหน่อยทั้งที่ประจำเดือนหมดไปเมื่อ5 ก.ค.58 สาเหตุที่เลิกกินคือ กินแล้วรู้สึกคลื่นไส้และปวดท้องรุนแรง หน้ามืด พอเลิกกินก้หาย เรามีอาการปวดฉี่บ่อยมาก กลางคืนที่อุบลเงียบและมือมาก ใช่ ห้องน้ำอยู่ข้างนอกและไม่มีไฟ เขายังทำไม่เสร็จ กลัวแค่ไหนก้ไป ลุกคืนนึงอย่างต่ำ 3 รอบ แต่พอกลับมากทม.แล้ว หลังวันที่ 17 ก.ค.58 เราก็รู้สึกกินอะไรแปลกๆ ไม่ชอบกินผัก แต่ก็กินกินเยอะด้วย ปลาแซลม่อนที่ไม่เคยชอบอยากกินเฉย ที่บ้านยังงงๆ ทั้งที่จริงชอบปลาหมึก จนกระทั่งไปขอซื้อยาคุมที่ร้านยา ที่มีพยาบาลและแพทย์ ก็เล่าๆให้เค้าฟังรู้สึกฮอร์โมนผิดปกติ อีกทั้งก่อนที่ประจำเดือนครั้งก่อนจะมาช่วง 1-5 ก.ค.58 ประจำเดือนครั้งก่อนหายไป 1 เดือน 15 วัน และมีก้อนเนื้อเล็กๆหลุดมาพร้อมเลือด เราคิดว่าเราแท้งและพอประจำเดือนมา 5 วัน อีก 3 วันเป็นน้ำสีน้ำตาลเราก็เริ่มแปลกๆ แต่ก้ไม่คิดไร จนมีไรกับแฟน ประมาณ 11 ก.ค. ถ้าจำไม่ผิด ก็มีเลือดนิดหน่อยออกมาแค่ 1 วัน แฟนเราก็รับรู้ แต่ก้ไม้รู้ว่าเป็นไร จนตรวจแล้วพบว่า 2 ขีด ขีดที่สอง จางๆ บอกถึงเริ่มต้นท้อง
ตอนนี้เราเครียดมากเราตัวคนเดียวและกลัวว่าเราจะแท้งจนช็อก เพราะเราได้กินยาหลายๆอย่างที่คนท้องห้ามกินไปแล้ว อีกทั้งตอนนี้แฟนกับเราก้ไม่คุยกันเลย ไม่รู้ตกลงบวชแล้วจริงไหม ด้วยซ้ำ .. ต่อให้เราแท้งเราบอกเค้าก็ว่าเราโกหก ต่อให้ท้องต่อ เราก้ยังติดเรียน บอกพ่อแม่ก้ไม่ได้ หยุดเรียนไว้. ถ้าคลอดออกมาแม่แฟนก้เอาไปเลี้ยง และแม่แฟนด้ไม่ค่อยชอบเรา ไม่สนใจใยดีด้วยซ้ำ สนใจเราต่อหน้าแฟนแค่นั้นเอง
เราควรทำอย่างไร ดี .. รอให้ครบออกพรรษาแล้วค่อยไปหาหรอ 27 ต.ค.58 มันจะช้าไปไหม หรือถ้าไปตอนนี้ จะพูดว่าไง เคยอ่านกระทู้ในพันทิพย์ ประมาณว่าไปเยี่ยมพระแฟนและโดนบอกเลิก ....
ใจนึงก็โกรธเขา อีกใจก็รักค่ะ สับสนมาก เราก้ไม่ได้ติดต่อกับแฟนมาสองวันแล้วค่ะ เมื่อวานมีข้อความเข้ามาว่าเบอร์แฟนพยามโทรหาแต่วันนี้เปิดแล้วก้ไม่ได้โทรมาค่ะและคงเป็นแบบนี้ต่อไป ท้องไม่มีพ่อลำบากมากนะคะในความคิดเพราะตอนนี้เรียนยังไม่จบปริญญาตรีเลยค่ะ