สวัสดีคะ หนูชื่อเชอร์รี่นะคะ สาวแว่น
อยากจะลองมาเล่าประสบการณ์การลดน้ำหนักดูคะ พร้อมนะ 1 2 3 ........
รี่เชื่อแล้วคะว่าการลดน้ำหนักต้องมีแรงบันดาลใจในการลด รี่ไม่เคยผอมเลยคะ อ้วนแต่เด็กเลยด้วย ไม่ว่าจะอ้วนเพราะฮอร์โมน อ้วนเพราะกินเยอะหรือเพราะอะไร ยังไงมันก็คืออ้วน ถึงหน้าจะสวย ผิวจะดี แต่ยังไงก็อ้วน รี่ไม่เคยมองว่าความอ้วนเป็นปมด้อยนะคะ ใครล้อไม่เคยโกรธ ใครเรียกช้าง ไม่เคยว่าคะ น่ารักคะ แต่ยิ่งรี่โตรี่ยิ่งได้เรียนรู้ว่าบางครั้งการทำงานการใช้ชีวิตก็ต้องการความคล่องแคล่วว่องไว การมีบุคลิกภาพที่ดีเป็นเรื่องสำคัญ ตอนที่ลดน้ำหนักจริงจังยอมรับคะว่าเหนื่อยมาก ทรมานมาก เหมือนคนติดยา ลงแดง ยังจำความรู้สึกได้จนถึงทุกวันนี้ รี่ต้องปรับทุกอย่างในชีวิต นอนต้องเร็วไม่เกินเที่ยงคืน งดของหวานของทอด กินข้าวน้อย แยกระหว่างหิวกับอยาก ต้องออกกำลังกายทั้งเช้าและเย็น ยิ่งตอนเช้านะคะ ยิ่งไม่อยากตื่นเลยคะ ใครไม่อ้วนไม่รู้หรอกคะว่ามันขนาดไหน แต่มีสิ่งหนึ่งที่สำคัญที่รี่คิดว่าทุกคนควรมีคือแรงบัลดาลใจคะ แรงบัลดาลใจของรี่ ณ ตอนนั้นคือ
1.อยากเป็นแอร์โฮสเตส
2.แม่พูดว่าก่อนตายอยากเห็นรี่ผอม อยากรู้ว่าหน้าตายังไง (แอบร้องไห้เลยคะ)
รี่เป็นคนอ้วนคนหนึ่งที่คิดจะลดน้ำหนักหลายสิบครั้ง นับว่าเกือบร้อยก็ว่าได้ แต่ก็ไม่สำเร็จสักครั้ง ที่สำเร็จครั้งล่าสุดรี่หนัก110กิโล กินทุกอย่างคะ กินไม่เลือก ยิ่งดึกยิ่งกิน ของหวานของมันของทอดยิ่งชอบ วันหนึ่งรี่นั่งบนเครื่องบิน ในขณะที่พี่แอร์โฮสเตสกำลังสาธิตการใส่เสื้อชูชีพอยู่นั้น รี่ก็นึกแว๊บมาได้ว่า "เราก็อยากเป็นแอร์ ลดแล้วลดอีก อ้วนแล้วอ้วนอีก 20ปีแล้วนะที่เราอ้วนมาก ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ได้เป็นหรอก ไม่อยากรู้หรอว่าถ้าเราผอมแล้วหน้าตาจะเป็นยังไง"
หลังจากลงเครื่องกลับบ้านช่วงตลอดการปิดเทอมครั้งนั้น รี่ศึกษาข้อมูลทุกอย่างเลยคะ ไขมันคืออะไร แคลอรี่คืออะไร จะกินอะไรก็นับแคลอรี่ ลดยังไงให้ภาวร ลดเรื่อยๆ ไม่รีบ ต้องบอกก่อนเลยคะว่าต้องขอทำใจก่อนก่อนที่รี่จะลด เดือนแรกลง10กิโล เดือนที่สองลงอีก10กิโล รี่อึ้งไปเลยคะ รี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันลงเร็วขนาดนั้น พอกลับมากรุงเทพ เจอเพื่อนๆ เพื่อนๆทักทุกคนเลยคะ บางคนก็จำรี่แทบไม่ได้ ช่วงนั้นรี่ดีใจและภูมิใจในตัวเองมากคะที่มีแต่คนมาทักและเข้ามาถามว่าทำยังไง เรียกว่าตอบคำถามอธิบายจนไม่ว่างเลยคะ
แต่ตอนนี้น้ำหนักรี่เพิ่มมาแล้วคะ ด้วยความที่ได้ใจคิดว่าลดใหม่ก็ได้ กินก่อน นานวันเข้ามันก็เพิ่มเป็น95กิโล (เกือบจะเท่าเดิมแล้วคะ) รี่รู้สึกอึดอัดและโมโหตัวเองว่าทำไมปล่อยให้เป็นแบบนี้ จำตอนลดแทบตายไม่ได้หรอว่าขนาดไหน แต่รี่คิดว่าครั้งนี้รี่คงช้าไม่ได้แล้วเพราะรี่กำลังจะจบปี4และอายุก็เพิ่มเรื่อยๆแล้ว เดี๋ยวจะไม่ทัน รี่จะตั้งใจทำมันอีกครั้งคะ รี่เคยทำมาได้ครั้งนึงแล้ว มันต้องได้อีกคะ
ขอบคุณทุกคนที่คอยให้กำลังใจรี่มาตลอด รี่อยากบอกคนที่มีรูปร่างแบบรี่และกำลังคิดที่จะลดน้ำหนักว่า สู้ๆนะคะ เรามาร่วมกันลดน้ำหนักด้วยกันคะ
ปล.เคยพูดกับเพื่อนๆไว้ว่า สักวันนึงถ้าผอม จาก110 เหลือ65 จะลองโพสเรื่องดูบ้าง เผื่อได้ออกรายการกับเค้าบ้าง 555+++
ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่สนใจแวะเข้ามาอ่านเรื่องของรี่ แค่ทุกคนเข้ามาอ่านที่รี่เขียน แค่นี้ก็ทำตามความฝันไปอย่างนึงแล้วคะ เยี่ยมจุ๊บๆ
Facebook : Therranuch Pattarakeatcharoen
IG : Therranuch
"เชอร์รี่" จาก110กิโลเหลือ80กิโล
อยากจะลองมาเล่าประสบการณ์การลดน้ำหนักดูคะ พร้อมนะ 1 2 3 ........
รี่เชื่อแล้วคะว่าการลดน้ำหนักต้องมีแรงบันดาลใจในการลด รี่ไม่เคยผอมเลยคะ อ้วนแต่เด็กเลยด้วย ไม่ว่าจะอ้วนเพราะฮอร์โมน อ้วนเพราะกินเยอะหรือเพราะอะไร ยังไงมันก็คืออ้วน ถึงหน้าจะสวย ผิวจะดี แต่ยังไงก็อ้วน รี่ไม่เคยมองว่าความอ้วนเป็นปมด้อยนะคะ ใครล้อไม่เคยโกรธ ใครเรียกช้าง ไม่เคยว่าคะ น่ารักคะ แต่ยิ่งรี่โตรี่ยิ่งได้เรียนรู้ว่าบางครั้งการทำงานการใช้ชีวิตก็ต้องการความคล่องแคล่วว่องไว การมีบุคลิกภาพที่ดีเป็นเรื่องสำคัญ ตอนที่ลดน้ำหนักจริงจังยอมรับคะว่าเหนื่อยมาก ทรมานมาก เหมือนคนติดยา ลงแดง ยังจำความรู้สึกได้จนถึงทุกวันนี้ รี่ต้องปรับทุกอย่างในชีวิต นอนต้องเร็วไม่เกินเที่ยงคืน งดของหวานของทอด กินข้าวน้อย แยกระหว่างหิวกับอยาก ต้องออกกำลังกายทั้งเช้าและเย็น ยิ่งตอนเช้านะคะ ยิ่งไม่อยากตื่นเลยคะ ใครไม่อ้วนไม่รู้หรอกคะว่ามันขนาดไหน แต่มีสิ่งหนึ่งที่สำคัญที่รี่คิดว่าทุกคนควรมีคือแรงบัลดาลใจคะ แรงบัลดาลใจของรี่ ณ ตอนนั้นคือ
1.อยากเป็นแอร์โฮสเตส
2.แม่พูดว่าก่อนตายอยากเห็นรี่ผอม อยากรู้ว่าหน้าตายังไง (แอบร้องไห้เลยคะ)
รี่เป็นคนอ้วนคนหนึ่งที่คิดจะลดน้ำหนักหลายสิบครั้ง นับว่าเกือบร้อยก็ว่าได้ แต่ก็ไม่สำเร็จสักครั้ง ที่สำเร็จครั้งล่าสุดรี่หนัก110กิโล กินทุกอย่างคะ กินไม่เลือก ยิ่งดึกยิ่งกิน ของหวานของมันของทอดยิ่งชอบ วันหนึ่งรี่นั่งบนเครื่องบิน ในขณะที่พี่แอร์โฮสเตสกำลังสาธิตการใส่เสื้อชูชีพอยู่นั้น รี่ก็นึกแว๊บมาได้ว่า "เราก็อยากเป็นแอร์ ลดแล้วลดอีก อ้วนแล้วอ้วนอีก 20ปีแล้วนะที่เราอ้วนมาก ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ได้เป็นหรอก ไม่อยากรู้หรอว่าถ้าเราผอมแล้วหน้าตาจะเป็นยังไง"
หลังจากลงเครื่องกลับบ้านช่วงตลอดการปิดเทอมครั้งนั้น รี่ศึกษาข้อมูลทุกอย่างเลยคะ ไขมันคืออะไร แคลอรี่คืออะไร จะกินอะไรก็นับแคลอรี่ ลดยังไงให้ภาวร ลดเรื่อยๆ ไม่รีบ ต้องบอกก่อนเลยคะว่าต้องขอทำใจก่อนก่อนที่รี่จะลด เดือนแรกลง10กิโล เดือนที่สองลงอีก10กิโล รี่อึ้งไปเลยคะ รี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันลงเร็วขนาดนั้น พอกลับมากรุงเทพ เจอเพื่อนๆ เพื่อนๆทักทุกคนเลยคะ บางคนก็จำรี่แทบไม่ได้ ช่วงนั้นรี่ดีใจและภูมิใจในตัวเองมากคะที่มีแต่คนมาทักและเข้ามาถามว่าทำยังไง เรียกว่าตอบคำถามอธิบายจนไม่ว่างเลยคะ
แต่ตอนนี้น้ำหนักรี่เพิ่มมาแล้วคะ ด้วยความที่ได้ใจคิดว่าลดใหม่ก็ได้ กินก่อน นานวันเข้ามันก็เพิ่มเป็น95กิโล (เกือบจะเท่าเดิมแล้วคะ) รี่รู้สึกอึดอัดและโมโหตัวเองว่าทำไมปล่อยให้เป็นแบบนี้ จำตอนลดแทบตายไม่ได้หรอว่าขนาดไหน แต่รี่คิดว่าครั้งนี้รี่คงช้าไม่ได้แล้วเพราะรี่กำลังจะจบปี4และอายุก็เพิ่มเรื่อยๆแล้ว เดี๋ยวจะไม่ทัน รี่จะตั้งใจทำมันอีกครั้งคะ รี่เคยทำมาได้ครั้งนึงแล้ว มันต้องได้อีกคะ
ขอบคุณทุกคนที่คอยให้กำลังใจรี่มาตลอด รี่อยากบอกคนที่มีรูปร่างแบบรี่และกำลังคิดที่จะลดน้ำหนักว่า สู้ๆนะคะ เรามาร่วมกันลดน้ำหนักด้วยกันคะ
ปล.เคยพูดกับเพื่อนๆไว้ว่า สักวันนึงถ้าผอม จาก110 เหลือ65 จะลองโพสเรื่องดูบ้าง เผื่อได้ออกรายการกับเค้าบ้าง 555+++
ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่สนใจแวะเข้ามาอ่านเรื่องของรี่ แค่ทุกคนเข้ามาอ่านที่รี่เขียน แค่นี้ก็ทำตามความฝันไปอย่างนึงแล้วคะ เยี่ยมจุ๊บๆ
Facebook : Therranuch Pattarakeatcharoen
IG : Therranuch