แชร์เรื่องใกล้ตัวของเด็กวัยรุ่นให้ฟังเพื่อคิดกันเล่นๆนะครับ

หลายสาวผมคนนี้อายุ 14

เหตุการณ์ต่อไปนี้ แม่ผมเล่าให้ฟัง..
พ่อแม่ของเธอ ได้ไปตามเธอที่บ้านของผู้ชาย ทั้งด่าทอลูกสาว
ดูหมิ่นบ้านฝ่ายชาย แต่แล้วเธอก็ไม่ยอมกลับ เมื่อหมดหนทาง
พ่อเธอมาหาแม่ผม ขอความช่วยเหลือให้ไปตามลูกสาวกลับบ้านให้หน่อย
แม่ผมคุยกับเธอเพียงไม่กี่คำ เธอก็ยอมกลับ แต่ไม่ได้กลับบ้านตัวเอง

ขณะนี้ เธอพักอยู่ที่บ้านผม เธอเล่าว่า เธอไม่อยากอยู่บ้าน เพราะพ่อเธอเตะ แม่เธอตบ
โดยให้เหตุผลว่าเธอชอบหนีออกจากบ้าน ซึ่งเธอเองบอกกับแม่ผมว่า เธอขอพ่อแม่เธอแล้วก่อนออกจากบ้าน
แต่พ่อแม่เธอไม่สนใจ ยังคงทำกิจกรรมที่ตนเองสนใจต่อไป
เมื่อเธอกลับบ้านเท่านั้นแหละ เป็นต้องประเคนแข้งให้เธออยู่เป็นประจำ

ถึงจุดนี้ผมกลับมาคิดว่า
ในเมื่อพ่อแม่เธอทำกับเธอแบบนั้น ทำไมเธอถึงเลือกที่จะหนีออกจากบ้านมาอยู่บ้านผู้ชายล่ะ
หรือมันอาจจะเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น

เธอเล่าหมดทุกอย่างที่เธอได้เจอมา รวมถึง sex ของเธอ
ผมตกใจ  เด็กหญิงที่ผมเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ เธอเปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้แล้วหรือ


จากพื้นฐานครอบครัวของเธอ ยอมรับว่าพ่อแม่เธอบกพร่องเรื่องการสั่งสอนลูกจริงๆ
แต่ทั้งหมดมันก็อยู่ที่ตัวเด็กด้วยนะครับ เด็กมีเหตุผลของตัวเอง ทำให้เกิดสิ่งที่คาดไม่ถึง
หรืออาจจะเป็นเพราะเธอรักของเธอจริงๆ จึงจำต้องโกหกเพื่อให้ได้ใกล้ชิดฝ่ายชาย
ทั้งหมดนี้เราไม่สามารถรู้ได้เลย หากไม่ได้ใกล้ชิดลูกสาวจริงๆ
ผมในฐานะผู้ที่ยังไม่เคยมีลูกสาว คงเป็นบทเรียนได้ดี


แต่เมื่อลองมองย้อนกลับมาที่ตัวเอง..
เมื่ออายุ 15 ผมเองก็เคยมีเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้
ยอมรับว่า เรื่องที่ผ่านมา มันยังคงอยู่ในความรู้สึกผิด
มันคงทำให้ย้อนกลับมาคิดใหม่อีกครั้ง ...