สวัสดีครับ ผมชื่อ เนม อายุ 15 ปี ครับ
ผมเป็นไส้เลื่อนตั้งแต่เกิดครับ หมอบอกให้ผ่าตัดแต่แม่ไม่ยอม ก็เลยเป็นมาถึงตอนโตครับ ตอนแรกไม่มีอาการอะไรเลย เหมือนคนปกติมา 14 ปี
ผมก็รู้ตัวว่าเป็นแต่คิดว่าหายแล้ว จนวันนึงผมรู้สึกปวดที่ลูกอัณฑะข้างขวาขึ้นมา แล้วพอจับดูเป็นก้อนเนื้ออะไรสักอย่าง เลยรีบวิ่งไปบอกแม่ครับ
(ลืมอายแม่เลย เพราะตอนนั้นตกใจมาก ) แม่ก็ตกใจครับ แม่จะพาไปหาหมอตั้งแต่ตอนนั้นเลย แต่มันมืดแล้ว ผมเลยบอกพรุ่งนี้ค่อยไป
คืนนั้นผมไม่ได้นอนเลย เข้ากูเกิ้ลดูอาการของไส้เลื่อน อาการตรงเป๊ะกับที่ผมเป็นเลยครับ แล้วส่วนใหญ่บอกว่าต้องผ่าตัด ผมนี่แทบร้องไห้
ตอนเช้ามาก็เตรียมตัวไปหาหมอครับ ไปที่ รพ. ใกล้บ้านที่สุด ก็คือรพ.ชลบุรี
พอเข้าไปพบหมอในห้อง หมอบอกถอดกางเกงเลย ผมก็ ห้ะ! ถอดเลยหรอ (แม่นั่งอยู่ข้างๆ ) หมอก็บอกถอดเลยไม่ต้องอาย ผมก็สตั้นอยู่แปปนึง แล้วก้อถอด TT หมอก็ดูอาการให้แล้วก็พูดกับผมว่า "ต้องผ่าตัด" ผมนี่แทบจะล้มทั้งยืนเลยครับ เพราะกลัวมาก ขึ้นชื่อว่าผ่าตัดใครก็กลัวทั้งนั้นครับ แต่เหมือนหมอเห็นผมทำหน้าอึ้งๆ หมอก็เลยอธิบายว่า เป็นการผ่าตัดเล็กๆ ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง แผลแค่ไม่กี่เซนติเมตร ผ่าตัดเสร็จแล้วกลับบ้านได้เลย ผมก็โล่งใจได้นิดนึง แต่แม่ดูจะตกใจมากกว่าผมอีก จากนั้นหมอก็นัดวันผ่าตัด เป็นวันศุกร์(จำวันที่ไม่ได้ (ผมไปหาหมอวันจันทร์)) หมอสั่งให้งดอาหารและน้ำตอนหลังเที่ยงคืนก่อนวันผ่าตัด จากนั้นก็กลับบ้านครับ เตรียมตัวผ่าตัดวันศุกร์

ปล. ช่วงที่ผ่าตัดเป็นช่วง ปิดเทอมครับ ประมานเดือนตุลา 2557 แต่จำวันที่ไม่ได้จริงๆ ครับ  

   เดี๋ยวมาต่อนะครับ