จะว่าไปมันก็เป็นข้ออ้างของผู้ชายเจ้าชู้คนนึงนั่นล่ะครับ เพราะคนที่ผมรักไม่มีวี่แววว่าจะรักหรืออาจจะมีหลุดมานิดนึงแต่ก็เก็บเงียบไว้หมด(เก็บมิดจริงๆ)
ที่ผมว่าเขามีหลุดมาให้เห็นคือ
1. ถ้าคนเป็นเพื่อนกันเกิดผมไปรับเขาสายก็จะแค่บ่นหรือแค่บอกว่า"นัดกี่โมงมากี่โมง" แต่คุณเธอด่าผมเป็นฟืนเป็นไฟ แถมมีงอนอยู่พักเล็กๆอีก
2. มีเรื่องอะไรก็แชร์ๆกันตลอด(ยกเว้นค่าข้าวที่ผมต้องจ่ายให้ตลอด ถึงเขาจะข่วยก็เถอะแต่ผมไม่เอา) ทะเลาะกันหนักแค่ไหนแต่ไม่เคยบอกเลิกคบใครก่อนเลย(ทั้งคู่)
3. เมื่อไม่นานมานี้ ผมไปโพสข้อความในห้องส้วม(เฟสบุ๊ค)ในทำนองที่ว่า "นั่งรถนาน เสียตังค์เยอะเพื่อไปเจอเขาแค่ไม่ถึงชั่วโมง แต่ถามถึงความคุ้มค่าไหม ผมเขียนว่าคุ้ม" เขาก็แชทมาด่าผมว่า"ถ้ามันลำบากนักก็ไม่ต้องก็ได้" เขียนมาทำนองงอนผม ว่าไปเจอแค่นี้ยังต้องถามถึงความคุ้มค่าอีกหรอ
แต่เมื่อผมบอกเขาว่า"รัก" เขากลับบ่ายเบี่ยง จริงอยู่เคยคบกันมาเมื่อห้าปีก่อนและเขาหายไป กลับมาอีกครั้งอะไรๆย่อมไม่เหมือนเดิม(ยกเว้นผมที่ยังเหมือนเดิม) เขาขอเวลาซึ่งไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เขาบอกว่าถ้าคู่กันแล้วคงไม่แคล้วกัน ผมยอมรับ ไม่งั้นคงไม่รอจนตอนนี้หรอก แต่เมื่อมันไม่ชัดเจนซักอย่าง ชายคนนึงมันก็ย่อมเหนื่อยเป็นธรรมดา แต่ถามว่าท้อไหมกับคนๆนี้ ไม่ท้อครับแค่เหนื่อย
แต่พอมาเจอน้องคนนึงที่อยู่ที่ทำงานเดียวกันแต่คนละฝ่าย ผมกลับถูกใจเขานะ ไม่น่ารักมากมาย แต่ก็พอใจได้ในตอนนี้ ผมเริ่มทำความรู้จักน้องเขา(ถามว่าจีบไหม?ยังครับแค่คุยๆในเรื่องงาน)
เลยไม่รู้ว่าจะเอาไงต่อดี จีบคนใหม่ทิ้งคนเก่า หรือยังไม่จีบคนใหม่แต่รอคนเก่า หรือยังไง???