ด้วยความเคารพท่านทั้งสองนะครับ ก่อนอื่นเลยขอบอกว่านับถือท่านทั้งสองมากนะครับ
สิ่งที่คุณโปร่งถามในสองกระทู้ล่าสุดมานั้นเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก และผมเชื่อว่าพวกเราทุกคนก็น่าจะเคยมีข้อสงสัยหรือคำถามอยู่ในใจคล้ายๆกับที่คุณโปร่งได้ตั้งกระทู้สอบถามหลวงพี่อย่างที่เห็นๆกันอยู่ เพียงแต่สิ่งที่ท่านกำลัง ถาม-ตอบ กันอยู่นั้นเป็นเรื่องน่าสนใจแต่ไม่เกิดประโยชน์ใดใดเลย
ผมหวนนึกถึงเรื่องความรู้เท่าใบไม้ทั้งป่า/สอนเท่าใบไม้กำมือเดียวของพระพุทธเจ้า ความรู้เท่าใบไม้กำมือเดียวนั้นคือเรื่องที่เราน่าจะให้ความสำคัญมากที่สุด
เรื่องเกี่ยวกับอริยสัจสี่เป็นเรื่องที่ผมอยากให้คนถามหลวงพี่ท่านเยอะๆ เพราะเรื่องนี้เป็นประโยชน์ต่อคนทุกระดับชั้น (ผู้ที่ไม่เคย ผู้ที่เพื่งเรื่ม และผู้ที่กำลังปฏิบัติอยู่) เรื่องการดับทุกข์นี้ ผมให้เป็นหัวใจของการที่เรานับถือศาสนาพุทธและคือเหตุผลที่เราตัดสินใจใช้กายและใจของตนเองเข้าสู่การฝึกปฏิบัติครับ
สำหรับผู้ที่เข้าสู่อารมณ์วิปัสสนาแล้วผมไม่ห่วงเลยเพราะท่านมีวิชามีความรู้แล้ว การเข้าไปอ่านกระทู้ที่คุณโปร่งและหลวงพี่ถาม-ตอบกันอยู่นั้น ท่านๆนั้นไม่หลงทางแน่นอน เหมือนรู้ว่าเป็นของทานเล่นที่ไม่ได้มีประโยชน์ใดใดต่อร่างกาย ไม่ใช่มื้อหลักเอาง่ายๆ
แต่คนที่ไม่รู้ ยังมีอวิชชา เค้าอาจเข้าใจผิดไปว่าประเด็นเรื่องที่คุณโปร่งและหลวงพี่ถามตอบกันอยู่นั้นเป็นเรื่องสำคัญที่สุด เป็นเรื่องที่ต้องรู้ให้ได้ว่ากระบวนการการเกิดและตายนั้นมันคืออะไร ทีนี้เรื่องอริยสัจสี่เรื่องการดับทุกข์ตกไปเลยไม่ให้ความสำคัญไปเลย แบบนี้อาจหลงทางจนเสียเวลาและเสียโอกาศที่จะได้พบธรรมได้นะครับ
สนใจความรู้ที่เท่ากับใบไม้ในกำมือเดียวที่พระศาสดาคัดสรรมาให้แล้วน่าจะดีกว่าไปเทียวดูใบไม้ทุกใบทั้งป่านะครับ
กราบหลวงพี่ครับ
กรณีคุณโปร่ง VS หลวงพี่เตชปัญโญ นั้นเป็นเรื่องน่าสนใจแต่อาจชักนำให้ผู้ที่ไม่เคยหรือเพื่งเรื่มปฏิบัตินั้นหลงทางได้
สิ่งที่คุณโปร่งถามในสองกระทู้ล่าสุดมานั้นเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก และผมเชื่อว่าพวกเราทุกคนก็น่าจะเคยมีข้อสงสัยหรือคำถามอยู่ในใจคล้ายๆกับที่คุณโปร่งได้ตั้งกระทู้สอบถามหลวงพี่อย่างที่เห็นๆกันอยู่ เพียงแต่สิ่งที่ท่านกำลัง ถาม-ตอบ กันอยู่นั้นเป็นเรื่องน่าสนใจแต่ไม่เกิดประโยชน์ใดใดเลย
ผมหวนนึกถึงเรื่องความรู้เท่าใบไม้ทั้งป่า/สอนเท่าใบไม้กำมือเดียวของพระพุทธเจ้า ความรู้เท่าใบไม้กำมือเดียวนั้นคือเรื่องที่เราน่าจะให้ความสำคัญมากที่สุด
เรื่องเกี่ยวกับอริยสัจสี่เป็นเรื่องที่ผมอยากให้คนถามหลวงพี่ท่านเยอะๆ เพราะเรื่องนี้เป็นประโยชน์ต่อคนทุกระดับชั้น (ผู้ที่ไม่เคย ผู้ที่เพื่งเรื่ม และผู้ที่กำลังปฏิบัติอยู่) เรื่องการดับทุกข์นี้ ผมให้เป็นหัวใจของการที่เรานับถือศาสนาพุทธและคือเหตุผลที่เราตัดสินใจใช้กายและใจของตนเองเข้าสู่การฝึกปฏิบัติครับ
สำหรับผู้ที่เข้าสู่อารมณ์วิปัสสนาแล้วผมไม่ห่วงเลยเพราะท่านมีวิชามีความรู้แล้ว การเข้าไปอ่านกระทู้ที่คุณโปร่งและหลวงพี่ถาม-ตอบกันอยู่นั้น ท่านๆนั้นไม่หลงทางแน่นอน เหมือนรู้ว่าเป็นของทานเล่นที่ไม่ได้มีประโยชน์ใดใดต่อร่างกาย ไม่ใช่มื้อหลักเอาง่ายๆ
แต่คนที่ไม่รู้ ยังมีอวิชชา เค้าอาจเข้าใจผิดไปว่าประเด็นเรื่องที่คุณโปร่งและหลวงพี่ถามตอบกันอยู่นั้นเป็นเรื่องสำคัญที่สุด เป็นเรื่องที่ต้องรู้ให้ได้ว่ากระบวนการการเกิดและตายนั้นมันคืออะไร ทีนี้เรื่องอริยสัจสี่เรื่องการดับทุกข์ตกไปเลยไม่ให้ความสำคัญไปเลย แบบนี้อาจหลงทางจนเสียเวลาและเสียโอกาศที่จะได้พบธรรมได้นะครับ
สนใจความรู้ที่เท่ากับใบไม้ในกำมือเดียวที่พระศาสดาคัดสรรมาให้แล้วน่าจะดีกว่าไปเทียวดูใบไม้ทุกใบทั้งป่านะครับ
กราบหลวงพี่ครับ