"โลกนี้ไม่มีที่สำหรับคนอ่อนแอ"...หึๆ

   โอ้เอ๋ยน้ำใจใครมีบ้าง     
   อ้างว้างฤทัยใจเจ็บและเหน็บหนาว
   ดั่งเดือนดับดาวร่วงหัวใจร้าว
   จะทนเศร้าอยู่ได้อีกเท่าใด

   โอ้เอ๋ยน้ำใจช่างร้ายเหลือ
   คิดพักก่อนเอ่ยวาจาจะได้ไหม
   พูดพูดพูดมันเจ็ยอยู่ข้างใน
   จบใจความว่า"ห่วงใย"จึงเอ่ยมา

   โอ้เอ๋ยน้ำใจใช่น้ำเงิน
   ไม่คิดว่าเป็นส่วนเกินของใครเขา
   บาดแผลลึกรักษายากไม่บรรเทา
   ร้าวราวกรีดลงแล้วราดด้วยน้ำเกลือ

   โอ้เอ๋ยน้ำใจใคร่ขอลา
   เดินหน้าไปคงมิตายมิใช่หรือ
   อึดอัดอดกลั้นคำพูดโดยมิถือ
   พอหรือยังจะได้เอ่ยคำกล่าวลา..."ราตรีสว้สดิ์ครับ"