ไม่ใช่ผมไม่ชอบความร่มรื่น  หรือความสวยงาม  ผมรู้ว่าความเสียหายตรงนั้นมากมายเท่าไหร่  ผมไม่พูดถึงจังหวัดน่านแต่ว่าเป็นภาพรวมในถนนหลักทั่วประเทศ

แต่อยากให้กลับมามองถึงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในเขตทางหลวงแต่ละครั้ง  มูลความเสียหายมันมากกว่ามูลค่าต้นไม้ตรงนั้นหลายพันเท่า  เกิดเหตุแต่ละครั้งต้นไม้พวกนี้แหละที่จะเร่งหรือกระตุ้นความสูยเสียให้เพิ่มขึ้น  ทั้งใหล่ทางกลางร่องถนน  ลำพังรถตกลงข้างทางพอแสบคันๆ  แต่พอเจอต้นไม้ต้องตายกันยกคันยกครัวกันไปเลย  ยังมีพิการให้เป็นภาระกับคนข้างหลังไปจนกว่าหมดลมหายใจ  

ลองคิดต่อไปว่าถ้าคนที่เสียชีวิตพวกนั้นเป็นแพทย์  เป็นกำลังสำคัญในการช่วยเหลือชีวิตเพื่อนมนุษย์  หรือเป็นคนที่ต้องสร้างประโยชน์ให้กับสังคม  แม้แต่เป็นพ่อเป็นแม่ของลูก  หากตายจากไปลูกที่อยู่ข้างหลังต้องรับผลกระทบอย่างรุนแรง  ลองคิดถึงผลกระทบต่อเนื่องดูว่ามันมีมูลค่าเท่าไหร่

ปัญหานี้จริงๆ  มันผิดพลาดมาตั้งแต่ระกรมทางหลวงแล้ว  เห็นอยู่แล้วว่าเป็นปัญหาแต่ไม่ยอมแก้ไข  กลับไปรณรงค์เรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนอะไรนั่น  ไม่แปลกแต่ช่วยจัดการตรงต้นเหตุด้วย  ยังสงสัยว่ากรมได้ตั้งงบประมาณในการปลูก  ใส่ปุ๋ยดูแลด้วยรึเปล่า

หลายท่านอาจจะแย้งว่าพวกนี้ขับรถเร็วกันเอง  แต่อยากบอกว่าอุบัติเหตุมันไม่ได้คาดหรือฝันไว้ก่อนหรอก  มันเกิดได้ทุกเวลาและไม่มีใครอยากให้เกิด

ทีนี้อยากแนะนำว่า  ในเขตทางหลวงถ้าปลูกต้นไม้ควรปลูกไม้พุ่มเตี้ยอายุสั้นที่สามารถรับแรงกระแทกจากรถอุบัติเหตุ    ไม่ใช่ไม้ยืนต้นที่อายุยืนเป็นมัจจุราชตระหง่านอยู่ในเขตทาง  ตรงทางแยกทั้งหลายก็ควรมีแต่เนินหญ้า  ไม่ให้มีต้นไม้มาบังทั้งทางซ้าย ทางขวา

ผมอยากเห็นข้อดีของต้นไม่ริมทางหลวงนอกจากความร่มรื่นและสวยงามบ้างครับ ????