ผมแอบรักแฟนเพื่อนสนิท...

กระทู้คำถาม
สวัสดีครับผมเพิ่งมาเขียนกระทู้นี้เป็นครั้งแรก ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะครับ.....อาจจะเหมือนบทละครแต่มันคือเรื่องจริงผมจะเล่าแบบรวบรัดที่สุด
เรี่องที่ผมจะมาแชร์ทุกคนก็เป็นเรื่องแอบรักแฟนเพื่อนสนิทจริงๆตอนแรกผมก็ไม่ชอบเค้าหรอกครับรู้สึกเขาเยอะแบบติ๊งต๊องเหมือนเด็กจนวันนึงผมได้มาคุยกับเค้าจริงจังเค้ามีมุมที่เราไม่คิดว่าคนแบบเค้าจะมีไม่ว่าผมเครียดเรื่องอะไรเขาจะรับฟังผมแนะนำผมไม่เคยวีนใส่ผมเลยสักครั้งจนวันนึงผมเกิดความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกรู้เพียงแค่ว่าผมเริ่มขาดเค้าไม่ได้อยากคุยกับเค้าตลอดเวลา....แต่มีเส้นบางๆกั้นไว้นั่นคือเค้าคือแฟนเพื่อนสนิทผม......นั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมต้องห่างออกมา  ... ผมได้แต่ดูเค้าอยู่ห่างๆเป็นห่วงเค้าโดยเฉพาะเรื่องเพื่อนผมมันเจ้าชู้แต่เค้าไม่เคยรู้วีรกรรมของเพื่อนผมเลยสักนิดว่าเจ้าชู้ขนาดไหนเพราะเค้าไว้ใจเพื่อนผมมากผมพูดอะไรไม่ได้เพราะผมก็กลัวเพื่อนผมโกรธอีกใจก็สงสารเธอคนนั้นผมลำบากใจมากแต่ก็ทำไรไม่ได้ปล่อยไปตามเวรกรรม
จนวันนึงเพื่อนผมเริ่มตีตัวออกห่างเพราะอะไรผมก็ไม่รู้ รู้แค่เธอคนนั้นเจ็บแต่ทำเป็นเข้มแข็งผมเลยพยายามทำหน้าที่เพื่อนที่ดีพูดคุยกับเขาเล่นกับเขาทำทุกอย่างเพื่อให้เธอคนที่ร่าเริงกลับมาแต่ไม่ว่าผมจะพยายามมากเท่าไหร่เธอคนนั้นก็ไม่กลับมารำคาญผมเหวี่ยงผมวีนผม แต่ผมก็ไม่เคยท้อหรือหนีไปไหนทำแบบนั้นอยู่ประมาณเดือนกว่าๆเธอคนเดิมก็กลับมาผมก็ดีใจที่เธอคนนั้นกลับมาเราคุยกันเล่นกันเหมือนเราเป็นแฟนกันด้วยซํ้าผ่านไปได้2อาทิตย์เพื่อนผมมันกลับมามาขอโทษปรับความเข้าใจกันดีกัน ผมเลยคิดว่ามันหมดหน้าที่ผมแล้วล่ะใจนึงก็ดีใจ ใจนึงก็เสียใจแบบพูดไม่ถูกแต่ผมก็ทำเป็นยิ้มไปแบบนั้นแหละเพื่อให้เธอคนนั้นสบายใจ ผมยอมรับว่าผมรักเค้าแต่ผมก็ไม่หน้าด้านพอที่จะแย่งของๆเพื่อนสนิทตัวเอง เพื่อนผมมันคงรู้ว่าผมรู้สึกกับแฟนมันแบบไหนบ่อยครั้งที่ผมกับเพื่อนมักมีปากเสียงกันแต่ไม่ถึงขั้นลงไม้ลงมือ ผมรู้สึกไม่ดีผมเลยเปิดใจคบกับผู้หญิงคนนึงเขาเป็นรุ่นน้องผม4ปีเค้าดีกับผมทุกอย่างตั้งแต่ผมคบกับคนๆนี้ผมกับเพื่อนสนิทผมก็ไม่มีปัญหาไรกันอีกเพราะมันคิดว่าผมคงไม่มีความรู้สึกอะไรแบบนั้นกับแฟนมันแล้ว...แต่เปล่าเลยครับผมยังรู้สึกเช่นเดิมแต่ผมทำเป็นไม่รู้สึกอะไรเกินคำว่าเพื่อน ผมเริ่มคบผู้หญิงคนนี้ได้ประมาณเดือนกว่าๆผมยอมรับเลยว่าไม่เคยรู้สึกอะไรเกินคำว่าพี่กับน้องแต่ที่ตัดสินใจคบก็เพื่อความสบายใจของเพื่อนผมผมคิดว่าทุกอย่างคงลงตัวแล้วแหละเพื่อนผมกับเธอคนนั้นคงจะไม่มีปัญหาอะไรกันอีกคงจบแบบแฮปปี้เหมือนในละครทั่วไป.......แต่ผ่านไปไม่นานสิ่งที่ทำให้ผมต้องลำบากใจอีกครั้งคือเพื่อนผมมันบอกเลิกกับเธอคนนั้น..มันคงเป็นอีกครั้งที่ผมควรทำหน้าที่เพื่อนที่ดีผมเลยพยายามทำทุกอย่างเหมือนครั้งก่อนๆแต่ครั้งนี้มันไม่มีอะไรที่ทำให้เธอดีขึ้นเลยเธอมีนํ้าตาเธอร้องไห้...ผมเจ็บมากกว่าเธออีกแต่ผมก็ต้องเข้มแข็งเพื่อจะทำให้เธอยิ้ม
จนผมลืมผู้หญิงอีกคนที่เค้ารักผมแต่ผมไม่คิดอะไรมากกว่าพี่น้องเลยผมเริ่มหนักใจว่าผมควรจะบอกกับแฟนของผมยังไงว่าผมไม่เคยคิดอะไรเกินกว่านั้นเลยผมรู้ครับว่าเค้ารักผมมากแต่ผมรักอีกคนมากกว่าตอนนี้ผมหนักใจมากผมเลยออกห่างเค้ามา มานั่งคิดว่าผมควรจะทำยังไงผมควรจะตัดเค้าออกไปแล้วไปใส่ใจคนที่ผมรักดีกว่าไหม? หรือผมควรจะตัดใจไม่สนใจเธอคนนั้นแล้วมาเริ่มใหม่กับแฟนผมอีกครั้ง ..... ผมควรจะทำยังไงดีครับ?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่