ผมเป็นคนนึงที่ขี้น้อยใจคนพิเศษมาก เริ่มต้นจากที่ผมเป็นที่รักเธอมาก ผมใส่ใจเธอในทุกรายละเอียด คอยช่วยเหลือเวลาเธอเดือดร้อน เวลาเธอเครียด ผมจะเป็นฝ่ายตามให้กำลังใจ ผมให้เขาได้ทุกอย่างแม้กระทั่งชีวิตของผม เพราะคือคนที่ผมรักมาก เธอก็รักผมเหมือนกันมั้ง เธอช่วยติวหนังสือให้ผม ก่อนผมสอบ เธอก็จะทบทวน และสอนเรื่องที่ผมไม่เข้าใจ จนผมทำคะแนนสอบ ได้เกรด 3.28 (แอบดีใจเบาๆ) ผมเสียสละให้เธอได้ หากเธอสบายใจ แต่พักหลังๆมา ผมเริ่มมีความรู้สึกงอน บ่อยมาก เวลาที่เธอทำอะไรไม่สนใจผม เช่นออนเฟสไม่ทักบ้าง แต่ก็แอบเอาอีกเฟสทักไป (เฟสพี่) ก็ตอบตามปกติ แต่เฟสผมเขากลับไม่ทัก หรือว่าผมอาจจะหวังให้เธอทักมากเกิน บางครั้งเธอทำผิดอะไรมา ทำให้ผมเสียใจ เธอก็ง้อผมนะ เธอขอโทษผมทุกอย่าง แต่ผมกลับไม่รู้สึกในคำขอโทษของเธอเลย งอนเธอ โกรธเธอ จนบางครั้งทะเลาะกันหนักมากเพราะความขี้น้อยใจ และอีกอย่างผมเป็นคนที่ขี้หึง เวลาเธอคุยเฟสกับใคร ผมก็มักจะเกิดอาการหึง เพราะเมื่อก่อนผมไม่ค่อยออกอาการหึงเท่าไร แต่เธอก็ไปชอบทอมคบกับทอมทั้งๆที่คุยกับผมอยู่ ผมเสียใจมาก ทำอะไรไม่ถูกเลย แต่ผมก็รอเธอกลับมา เธอทักเหสมา ผมก็ประชดเธอบ้าง ทักเฟสไม่ตอบบ้าง เธอก็แคร์ผมนะ จนเธอเลิกกับทอมแล้วกลับมาคุยกับผมเหมือนเดิม ตั้งแต่นั้นมาเธอจะทำอะไร เธอปิดบังอะไร เธอทำผิดอะไร ผมก็จะงอนเธอไปซะเกือบทุกเรื่องเลยก็ว่าได้ ผมรู้ตัวผมดีนะว่าผมทำอะไร ทำให้เธอเสียใจ ผมงอนเธอบ่อย จนบางครั้งผมเกือบพลาดเสียเธอไป และต่อเมื่อคืนนี้เอง ผมกับเธอก็ทะเลาะกัน แล้วเธอก็ไปชอบคนนึงซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่สนิทของผมเธอกับเขาแอบขึ้นสถานะด้วยกันจนผมรู้เรื่องในที่สุด เธอเสียใจมาก เธอขอโทษผม เธอพยายามอธิบายว่าเธอไม่ได้รักพี่เขา แต่ผมกำลังเสียใจมาก ผมโกรธเธอ ผมงอนเธอ จนเธอจะไปจากผม และผมก็ปล่อยเธอไป(อารมณ์กำลังเสียใจมากเลยไม่รั้งเธอไว้) และเธอก็ไปบอกรุ่นพี่ผม ไปบอกรักรุ่นพี่ผม แล้วรุ้นพี่ผมคงจะเข้าใจในความรู้สึกของผม เลยบอกให้เธอกลับมาหาผม แล้วเธอก็กลับมาหาผมในที่สุด แต่กลับมารอบนี้ผมไม่รู้ว่าเธอจะอยู่กับผมนานแค่ไหน ผมเลยมาปรึกษาทุกคนว่าผมไม่อยากทำให้เธอเสียใจอีกแล้ว ผมจะต้องทำยังไงดี ทั้งๆที่ผมเป็นคนขี้งอน และขี้หึง ผมกลัวทำให้เธอเสียใจอีก

ช่วยตอบให้คำแนะนำผมด้วยนะครับ