เมื่อครั้งผมยังเป็นครูมัธยมโรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ในระดับชั้น ม.6 เมื่อปี 2556 ผมพบเหตุการณ์ที่น่าสมเพชมากสำหรับการศึกษาบ้านเรา ในการทำรายงานของนักเรียนนั่นก็คือ
"การ Copy Paste เนื้อหามาทั้งดุ้น จากอินเตอร์เน็ต"
ทำไมผมบอกว่า น่าสมเพช ก็เพราะการทำรายงานส่งอาจารย์นั้น คนที่เป็นครูเขาคาดหวัง ว่า รายงานนั้นๆ ต้องมาจากการค้นคว้ามาบ้างของนักเรียน โดยเฉพาะผมซึ่งย้ำเตือนเด็กนักเรียนทั้ง 5 ห้องที่ผมสอนว่า "ผมคาดหวังกับรายงานวิชาผมมากนะครับ เพราะผมให้รายงานแค่ชิ้นเดียวใน 1 ภาคเรียน ซึ่งเป็นชิ้นใหญ่ และแถมมีคะแนนถึง 25 คะแนน ผมคาดหวังว่าพวกคุณจะค้นคว้ามาเป็นอย่างดี" และผมให้รายงานตั้งแต่เรียนครั้งที่ 2 แล้วให้มาส่งก่อนสอบปลายภาค เพราะผมเข้าใจเด็ก ม.6 ดีเลยหละว่า พวกเขาต้องเตรียมเข้ามหาวิทยาลัย โดยเฉพาะในเทอม 1 มีทั้งสอบตรง โน้นนี่นั่น ฉะนั้นให้การบ้านมากๆไม่ไหวหรอกครับ เพราะผมก็เคยผ่านประสบการณ์นรกมาแล้ว ตอน ม.6 โดยหัวข้อที่ผมให้ก็ไม่ยากมากนัก เพราะมันอยู่ในหนังสือสังคมศึกษา ม.6 แค่ให้ค้นมากขึ้น จากหนังสือหลายๆเล่ม เช่น การปฏิวัติอุตสาหกรรม อารยธรรมลุ่มแม่น้ำ ยุคกลาง และโน้นนี่นั่น
ความเป็นจริงแล้ว ผมไม่ได้คาดหวังมากมายนักหรอกครับ เพราะก็รู้ดีว่า นักเรียนไทยคงไม่สามารถทำรายงานแบบมีระเบียบแบบแผนอย่างที่ เด็กนักเรียนญี่ปุ่น หรือ นักเรียนเยอรมัน ทำกัน แต่ในใจผมแล้วผมคาดหวังจากห้องคิงอย่าง ห้อง 1 ไว้มากที่สุด (ห้อง 1 ไม่ใช่ ห้อง EP นะครับ มันคือ ห้องคิงของห้องปกติที่ต้องสอบคัดเข้ามา) เพราะคิดว่าเขาน่าจะสามารถค้นคว้าและทำรายงานได้ดีที่สุด
แต่ปรากฏว่า
ไม่เลยครับ มันน่าสมเพช มากกว่า
(ผมต้องบอกว่า โรงเรียนที่ผมเคยสอน เป็นโรงเรียนระดับ ท้อป 20 ของ ประเทศ ที่ผู้ปกครองต้องเพียรพยายามยัดเงินเข้ากันหลายหมื่นหรือเป็นแสนครับ แต่ไม่ได้ถึงขั้นระดับ เตรียมอุดม หรือ มหิดลครับ เพราะตอนสอบบรรจุเป็นครูผมไม่ได้เลือกเขต 1 ครับ เพราะไกลบ้านเกินไป)
เพราะอะไรนะหรือครับ ก็เพราะคุณนักเรียน Copy มาจาก wikipedia หรือ ไม่ก็จาก Blog มาส่งผมนั่นเองครับ ผมเลยขอพูดแบบแรงๆกับเด็กว่า
"พวกคุณน่ะ ริอ่านประกอบอาชีพเป็นโจรกันตั้งแต่เด็กเลยนะครับ วิชาสังคมของผม พวกคุณทุกคนไม่มีใครได้ 4 ! เพราะรายงานชิ้นนี้ ผมให้ 0 คะแนนกับทุกคนในห้อง"
เด็กนักเรียนก็งงสิครับ เลยขอเหตุผลในห้อง ผมเลยตอบเลยว่า
"เพราะผมอ่านแค่แป๊บเดียว ผมก็รู้หมดแล้วครับว่า พวกคุณไป Copy มาจากเวบไซต์ไหน เพราะผมเคยอ่านผ่านตามาหมดแล้ว การที่พวกคุณไป Copy ผลงานของคนอื่นโดยไม่คิดที่จะให้ เครดิต หรือไม่รู้จักสังเคราะห์ข้อมูลและเขียนใหม่ในสไตล์ของคุณเอง สิ่งนี้ไม่ต่างกับการเป็นโจร และถ้าคุณโตไป เรียน ป.โท ป.เอก พวกคุณต้องทำวิทยานิพนธ์ ผมฟันธงได้เลยว่า พวกคุณต้องติดนิสัยการลอกงานคนอื่นเป็นแน่ อย่าว่าแต่วิทยานิพนธ์ของพวกคุณไม่ผ่านเลย คุณจะถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยแน่ๆ ผมรับประกันเรื่องนี้ได้"
เด็กๆก็ขอโทษ แต่ผมต้องมีข้อแลกเปลี่ยนคือ ให้สอบหลัง Mid term แทน แต่คะแนน ผมให้สูงสุดแค่ 13 จาก 25 เท่านั้น (หมายถึง ถ้าเด็กทำได้ 25 คะแนนเต็ม ผมให้สูงสุดแค่ 13 เหมือนสอบซ่อม) ถือเป็นการลงโทษ แต่เมื่อผมกลับไปนึกดู ผมก็สะท้อนใจว่า "เฮ้ย เด็กนักเรียนไทยมันห่างจากคำว่า "มาตรฐานสากล" มาก เพราะแค่รายงานมันก็ Copy มาส่ง แล้ว คุณภาพการศึกษามันอยู่ตรงไหนล่ะ" หลังผมลาออกไปแล้ว ยิ่งอ่านกระทู้การศึกษาไทยแล้ว มันไม่ไหวครับ บ้านเรามันไกลไปกับคำว่า "การศึกษาที่ดี และมี คุณภาพ"
(การศึกษาไทย) ไฉนการทำรายงานส่งอาจารย์ของเด็กไทย (ระดับ ม.6) มันน่าสมเพชเยี่ยงนี้
"การ Copy Paste เนื้อหามาทั้งดุ้น จากอินเตอร์เน็ต"
ทำไมผมบอกว่า น่าสมเพช ก็เพราะการทำรายงานส่งอาจารย์นั้น คนที่เป็นครูเขาคาดหวัง ว่า รายงานนั้นๆ ต้องมาจากการค้นคว้ามาบ้างของนักเรียน โดยเฉพาะผมซึ่งย้ำเตือนเด็กนักเรียนทั้ง 5 ห้องที่ผมสอนว่า "ผมคาดหวังกับรายงานวิชาผมมากนะครับ เพราะผมให้รายงานแค่ชิ้นเดียวใน 1 ภาคเรียน ซึ่งเป็นชิ้นใหญ่ และแถมมีคะแนนถึง 25 คะแนน ผมคาดหวังว่าพวกคุณจะค้นคว้ามาเป็นอย่างดี" และผมให้รายงานตั้งแต่เรียนครั้งที่ 2 แล้วให้มาส่งก่อนสอบปลายภาค เพราะผมเข้าใจเด็ก ม.6 ดีเลยหละว่า พวกเขาต้องเตรียมเข้ามหาวิทยาลัย โดยเฉพาะในเทอม 1 มีทั้งสอบตรง โน้นนี่นั่น ฉะนั้นให้การบ้านมากๆไม่ไหวหรอกครับ เพราะผมก็เคยผ่านประสบการณ์นรกมาแล้ว ตอน ม.6 โดยหัวข้อที่ผมให้ก็ไม่ยากมากนัก เพราะมันอยู่ในหนังสือสังคมศึกษา ม.6 แค่ให้ค้นมากขึ้น จากหนังสือหลายๆเล่ม เช่น การปฏิวัติอุตสาหกรรม อารยธรรมลุ่มแม่น้ำ ยุคกลาง และโน้นนี่นั่น
ความเป็นจริงแล้ว ผมไม่ได้คาดหวังมากมายนักหรอกครับ เพราะก็รู้ดีว่า นักเรียนไทยคงไม่สามารถทำรายงานแบบมีระเบียบแบบแผนอย่างที่ เด็กนักเรียนญี่ปุ่น หรือ นักเรียนเยอรมัน ทำกัน แต่ในใจผมแล้วผมคาดหวังจากห้องคิงอย่าง ห้อง 1 ไว้มากที่สุด (ห้อง 1 ไม่ใช่ ห้อง EP นะครับ มันคือ ห้องคิงของห้องปกติที่ต้องสอบคัดเข้ามา) เพราะคิดว่าเขาน่าจะสามารถค้นคว้าและทำรายงานได้ดีที่สุด
แต่ปรากฏว่า
ไม่เลยครับ มันน่าสมเพช มากกว่า
(ผมต้องบอกว่า โรงเรียนที่ผมเคยสอน เป็นโรงเรียนระดับ ท้อป 20 ของ ประเทศ ที่ผู้ปกครองต้องเพียรพยายามยัดเงินเข้ากันหลายหมื่นหรือเป็นแสนครับ แต่ไม่ได้ถึงขั้นระดับ เตรียมอุดม หรือ มหิดลครับ เพราะตอนสอบบรรจุเป็นครูผมไม่ได้เลือกเขต 1 ครับ เพราะไกลบ้านเกินไป)
เพราะอะไรนะหรือครับ ก็เพราะคุณนักเรียน Copy มาจาก wikipedia หรือ ไม่ก็จาก Blog มาส่งผมนั่นเองครับ ผมเลยขอพูดแบบแรงๆกับเด็กว่า
"พวกคุณน่ะ ริอ่านประกอบอาชีพเป็นโจรกันตั้งแต่เด็กเลยนะครับ วิชาสังคมของผม พวกคุณทุกคนไม่มีใครได้ 4 ! เพราะรายงานชิ้นนี้ ผมให้ 0 คะแนนกับทุกคนในห้อง"
เด็กนักเรียนก็งงสิครับ เลยขอเหตุผลในห้อง ผมเลยตอบเลยว่า
"เพราะผมอ่านแค่แป๊บเดียว ผมก็รู้หมดแล้วครับว่า พวกคุณไป Copy มาจากเวบไซต์ไหน เพราะผมเคยอ่านผ่านตามาหมดแล้ว การที่พวกคุณไป Copy ผลงานของคนอื่นโดยไม่คิดที่จะให้ เครดิต หรือไม่รู้จักสังเคราะห์ข้อมูลและเขียนใหม่ในสไตล์ของคุณเอง สิ่งนี้ไม่ต่างกับการเป็นโจร และถ้าคุณโตไป เรียน ป.โท ป.เอก พวกคุณต้องทำวิทยานิพนธ์ ผมฟันธงได้เลยว่า พวกคุณต้องติดนิสัยการลอกงานคนอื่นเป็นแน่ อย่าว่าแต่วิทยานิพนธ์ของพวกคุณไม่ผ่านเลย คุณจะถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยแน่ๆ ผมรับประกันเรื่องนี้ได้"
เด็กๆก็ขอโทษ แต่ผมต้องมีข้อแลกเปลี่ยนคือ ให้สอบหลัง Mid term แทน แต่คะแนน ผมให้สูงสุดแค่ 13 จาก 25 เท่านั้น (หมายถึง ถ้าเด็กทำได้ 25 คะแนนเต็ม ผมให้สูงสุดแค่ 13 เหมือนสอบซ่อม) ถือเป็นการลงโทษ แต่เมื่อผมกลับไปนึกดู ผมก็สะท้อนใจว่า "เฮ้ย เด็กนักเรียนไทยมันห่างจากคำว่า "มาตรฐานสากล" มาก เพราะแค่รายงานมันก็ Copy มาส่ง แล้ว คุณภาพการศึกษามันอยู่ตรงไหนล่ะ" หลังผมลาออกไปแล้ว ยิ่งอ่านกระทู้การศึกษาไทยแล้ว มันไม่ไหวครับ บ้านเรามันไกลไปกับคำว่า "การศึกษาที่ดี และมี คุณภาพ"