หุ่นแบบสากลนิยม (ผู้หญิง) ต้องการความเห็นทั้ง ช. ญ.

สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปค่ะ เจ้าของกระทู้ของแทนชื่อว่า B นะคะ ภาษาอาจผิดเพี้นไปบ้างเพราะไม่ค่อยได้เขียนเรื่องเป็นภาษาไทย ตอนนี้อายุจะ 17 แล้วค่ะ กำลังเรียนไฮสคูลอยู่ที่อเมริกา เจ้าของกระทู้ชอบกีฬาที่หลากหลายค่ะ โดยเฉพาะบาสเกตบอล เล่นจริงจังมาสอง-สามปีแล้ว
   กีฬาที่อเมริกาจะแบ่งเป็นซีซั่นค่ะ บาสเกตบอลจะอยู่ในช่วง Fall-Winter ทีนี้เขาจะมี Pre-season เพื่อให้เราเตรียมความพร้อมทางด้านร่างการ จะมี Weightlifting สลับกับการวิ่ง และ Core ค่ะ เจ้าของกระทู้ชอบการออกกำลังกาย (เป็นพวกชอบเวลาตัวเองเหนื่อย เวลาออกกำลังกายเสร็จรู้สึกปวดเมื่อย เพราะมันหมายความว่าเราเล่นเต็มที่ และ B จะชอบเล่นหนักขึ้นเรื่อยๆค่ะ) ช่วงพรีซีซั่นนี่แหล่ะค่ะคือช่วงเวลาที่เข้าของกระทู้จะ Get in Shape อย่างที่ชอบ
   ถ้าใครที่ตามกระแสคนอเมริกันจะรู้ว่าเขาชอบผู้หญิงหุ่นนักกีฬา ซึ่งแน่นอนว่าเจ้าของกระทู้มีรูปร่างอย่างนั้นเช่นกันค่ะ เจ้าของกระทู้มีสัดส่วนนักกีฬา ซึ่งค่อนข้างจะต่างจากคนเอเชียทั่วไป เช่น สูง 175 หนัก 68 แต่ดูไม่อ้วนเลย เพราะมวลกล้ามเนื้อล้วนๆค่ะ ไม่ใช่แบบเห็นเป็นกล้ามซะทีเดียวค่ะไปทางพวกกระดูกใหญ่บวกกับกล้ามเนื้อ เจ้าของกระทู้รู้ว่าคนไทยจะติดภาพผู้หญิงหุ่นดีคือการที่ขาเล็ก แขนเรียว หน้าท้องแบนราบ ดังที่เราเห็นๆกันอย่างในละคร หรือการถ่ายแบบ (ความจริงก็คือ เจ้าของกระทู้เคยพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองตามค่านิยมนั้น แต่เมื่อมาเรียนรู้อีกซีกหนึ่งของโลก ทำให้รู้ว่าทุกอย่างไม่มีอะไรตายตัว)
   อีกมุมหนึ่งที่เจ้าของกระทู้อยากนำเสนอก็คือ ผู้หญิงที่ไม่สามารถเป็นได้ดั่งค่านิยมทั่วไปของคนเอเชียเช่นเจ้าของกระทู้เองค่ะ ช่วงแรกที่ออกกำลังกายจนเข้ารูปร่าง น่องของเจ้าของ B ไม่สามารถลดได้เนื่องจากการวิ่งในบาสเกตบอลมันเลยปูดแบบกล้ามเนื้อ ก้นของเจ้าของกระทู้ไม่แบนราบ แต่หน้าท้องจะเข้ารูปค่ะเพราะทำ core เลยมีซิกแพ็คเล็กๆแบบผู้หญิง มีส่วนเว้าส่วนโค้ง <อยากใส่รูปค่ะ แต่ใส่ไม่ได้ ลองเสิร์ชคำว่า yoga pants ดูนะคะ>                              
    อยากทราบว่าเพื่อนๆมีความเห็นอย่างไรกับรูปร่างอย่างนี้ เจ้าของกระทู้ไม่ได้ต้องการแอนตี้ความคิดของคนเอเชียนะคะแค่อยากรับรู้ถึงทัศนคติของทุกคน และแค่อยากนำเสนออีกมุมหนึ่งว่าหุ่นแบบนี้กำลังเป็นที่ต้องการของสาวๆอเมริกัน ซึ่งแต่ก่อนเจ้าของกระทู้เคยน้อยใจในโชคชะตาของตัวเองที่ออกกำลังกายแล้วไม่เล็กเรียวเหมือนคนเอเชียทั่วไป แต่กลับได้หุ่นแบบนี้มาโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อย้ายมาเรียนที่อเมริกา คนที่นี่มาชองว่าเป็นรูปร่างที่เซ็กซี่น่าค้นหา และผู้ชายชอบ (ถ้าพูดตรงๆคือเขาชอบผู้หญิงที่มีก้นใหญ่ ซึ่งได้มากจากการทำ Squatsเยอะๆ มันแสดงให้เห็นว่าเราใส่ใจสุขภาพอย่างแท้จริง ไม่ใช่แค่การออกกำลังกายแบบซิทอัพ วิดพื้น แล้วบอกว่าฉันออกกำลังกายหนักมาก เพราะความจริงแล้วถ้าออกกำลังกายหนักจะไม่มีแค่การดูกและไม่มีไขมัน การออกกำลังกายที่แท้จริงคือการไม่มีไขมัน แต่มีกล้ามเนื้อและรูปร่างจะไม่เล็กเรียวค่ะ ร่างกายจะจะมีเนื้อแน่นๆ และมันต่างกันอย่างเห็นได้ชัด)
    ทั้งนี้ เจ้าของกระทู้อยากให้ผู้ชายไทยหลายๆคนที่บอกว่าชอบผู้หญิงขาเรียว ชอบผู้หญิงก้นเล็ก ชอบผู้หญิงขาว ชอบผู้หญิงเตี้ยกว่า ตอนนี้ค่านิยมนั้นยังมีอยู่ในเอเชียค่ะ แต่ตอนนี้ที่อเมริกาเขานิยมหุ่นแบบนี้กันแล้ว และอีกไม่นานเมื่อคนรับรู้ว่าการออกกำลังกายสำคัญและจะได้หุ่นแบบนี้ ในความคิดของเจ้าของกระทู้ค่านิยมคนเอเชียก็จะเปลี่ยนไป
    ผู้หญิงที่กำลังคิดจะออกกำลังกาย หรือคนที่ออกกำลังกายแล้วมีรูปร่างเช่นนี้ เจ้าของกระทู้เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าไปใส่ใจเวลาคนบอกก้นใหญ่ อย่าไปใส่ใจเวลาหาแฟนไม่ได้เพราะความสูงหรือน้ำหนัก อย่าไปใส่ใจเวลาคนบอกว่าดำ(แม้ว่าเราจะแค่ผิวแทนหรือคล้ำจากแดด) คนอื่นที่มีทัศนคติแคบก็จะมองว่าไม่สวยอยู่ดี พวกเขาไม่รู้หรอกค่ะว่าการที่เราได้หุ่นอย่างนี้มามันยากแค่ไหน เราต้องออกกำลังกายหนักเพียงใด เขาแค่เอาค่านิยมมาตัดสินเราหรือที่เราเรียกวา Stereotype คำว่า “สวย” มันไม่มีความหมายตายตัวหรอก เพราะทุกคนจะจำกัดความสวยแค่ในมุมมองของตัวเอง อย่าดึงตัวเองให้ต่ำลงจากคำพูดคนรอบข้างเพียงเพราะรูปร่าง หน้าตา ผิวสี เขาไม่มีทางเข้าใจความสวยในตัวเราหากเรายังไม่เข้าใจความสวยในตัวเอง
    ขอเล่าเรื่องของตัวเองนะคะ เจ้าของกระทู้มีรูปร่างเช่นนี้เลยทำให้ไม่มีผู้ชายไทยคนไหนชอบ เวลาถามเขาก็จะบอกว่า B ตูดใหญ่ B อ้วนนู่นนี่นั่น พวกเขาไม่เข้าใจว่า B ออกกำลังกายหนัก จากที่แค่ว่าจะรีดเอาไขมันออก มันกลายเป็นว่าสร้างกล้ามเนื้อขึ้นมาแทน ไอ้ใหญ่ๆที่เขาพูดกันมันคือกล้ามเนื้อทั้งนั้น เมื่อเจ้าของกระทู้มาที่อเมริกา ความคิดก็เปลี่ยนไปค่ะ การที่เรามีอะไรที่แตกต่าง มันไม่ได้ทำให้คุณค่าของตัวเราลดลงเลย เพชรก็ยังเป็นเพชรอยู่วันยังค่ำ ต่อให้คนเอาขยะมาเทใส่ หรือคนไม่สนใจในเพชรเม็ดนั้น มูลค่ามันก็ยังเหมือนเดิม เมื่อเราเห็นคุณค่าในตัวเองแล้ว คนอื่นก็จะเห็นค่าในตัวเรา เมื่อคนๆหนึ่งที่มีค่าเพียงพอกับเราเดินเข้ามาเพราะเห็นคุณค่าในตัวเรา วันนั้นแหล่ะค่ะคือวันที่เราพิสูจน์แล้วว่าสิ่งเราอดรนทนรอมาทั้งหมดในชีวิตคือการที่มีคนเห็นคุณค่าในตัวเราจริงๆ

ปล. -เจ้าของกระทู้อายุ 17 เดือนกน้านี้ค่ะ เจ้าของกระทู้จะกลับไทยเดือนมิ.ย.
    -เจ้าของกระทู้ยังไม่เคยมีแฟนค่ะ ไม่ว่าจะเปนคนไทยหรือคนต่างชาติ เพราะเจ้าของกระทู้กำลังรอสิ่งที่คู่ควร
    -เจ้าของกระทู้ไม่ได้แอนตี้ค่านิยมค่ะ แค่อยากนำเสนออีกมุมมอง
    -เจ้าของกระทู้อยากเล่นบาสตอนกลับไทย แต่ไม่รู้จะเล่นได้ที่ไหน ยินดีค่ะหากมีคนนำเสนอ
       -หากใครอยากหาเพื่อนคุย หรือปรึกษาปัญหาอะไร เจ้าของกระทู้มี IG ค่ะ benjamaporn_ben ใครมี Snapchat ชื่อเดียวกันนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่