ขอเกริ่นยาวนิดเราเลิกกันกันมาหลายเดือนละ เริ่มต้นความรักของเราสองคนมันมีแต่ความบริสุทธิ์ที่ไม่มีเรื่องอย่างว่ามาเกี่ยวข้องเลย เราคอยดูแลกัน พากันเรียน คอยติวหนังสือให้กัน พากันไปดูหนัง กินข้าว เล่นเกมส์ ร้องเพลง ไปกินอาหารบาบีก้อน บัวลอย กินดีล ไปเข้าวัดทำบุญ ไปซื้อของ คอยอยู่ดูแลคอยกุมมือในวันที่เขาทุกข์ใจ คอยอยุ่ข้างๆในทั้งในวันที่เขาทุกข์และในวันที่เขาสุข เราไปในทุกๆที่ด้วยกัน
เราคบกันมาเกือบ2ปี เราเคยถามแฟนว่าชอบผญแบบไหน แฟนบอกว่าชอบผญสวย หุ่นดี ฉลาดนิดๆ เราไม่ใช่คนสวยอะไร แค่หุ่นดี
เราเรียนคณะเดียวกันซึ่งเรียนหนักมากๆๆๆๆมองอนาคตร่วมกันได้ไม่ได้คบกันเล่นๆ
เราไม่ค่อยได้มีเวลาไปสวีทกันเท่าไหร่เพราะเรียนหนักแต่เมื่อไหร่ที่เราว่างเราก็จะหาเวลาไปด้วยกันเสมอ
ช่วงแรกๆเราคบกันก็ดีหวานมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้ง แต่แฟนเราเขาเป็นประเภทไม่ค่อยง้อ เล่นแต่เกมส์ ไม่โรแมนติกหายากมาก
ไม่ค่อยใส่ใจหรือเข้าใจผญเท่าไหร่ ไม่เคยทุ่มเทอะไรให้เรา ก็มีบ้างที่นอยด์หรือน้อยใจ แต่เเปบๆเราก็หาย
เราเคยไปหอเขาครั้งแรกตอนคบกันได้6เดือน เป็นเหตุจำเป็นที่ต้องไปเพราะเขามีปัญหาด้านสุขภาพ วุ้นตาเสื่อม เรตินาเกือบหลุดเกือบตาบอด
วันนั้นเราก็ไม่สบาย แต่ก็ถามทางเขาจนไปหาหอเขาสำเร็จ ตอนไปก็เก้ๆกังๆ ไม่เคยไปอยุ่ในห้องกับผช ก้อเปิดประตูค้างไว้ แต่เขาแสบตาก็เลยต้องปิดประตู เขาก้อขอให้เรากอดเขา เราก้อกอดปลอบเขา เขาร้องไห้ปกติเขาเปนคนคิดมากอยุ่แล้ว นั่งเป็นเพื่อนกันคุยกันสัก30นาทีเราก้อกลับ
หลังจากนั้นพอเขาหายดี เราก้อมีไปหอเขาบ่อยๆ ไปดูหนังนั่งเล่น ไม่มีไรเกินเลย อย่างมากแค่หอม กอด ประมานสิบกว่าครั้งได้ เราก้อเริ่มไว้ใจ
เขาดูรักและศรัทธาในธรรมมะ เขาดูเปนคนดี เรารุ้จักครอบครัวเขา พี่สาวเขาก้อดูจิตใจดีพูดดีจากที่รุ้จักผิวเผิน เขามาจากต่างจังหวัด(ติดกทม)บ้านทำไร่ดอกไม้ เรารุ้สึกว่าเขาเป็นดี น่าจะซื่อและใจดีตามแบบฉบับคนต่างจังหวัด เขาคอยบอกเราว่าระวังนะผชอ่าไว้ใจไม่ได้ เข้ามาก้อมักจะหวังๆนู้นนี่ ให้เราระวังตัวดีๆ
เขาเคยส่งเพลง ทุกเวลา อั้ส เดอะสตาร์ ให้เราฟัง เปนเพลงที่ขอบคุณที่คอยมีเราอยุ่ข้างๆ ^^ เคยส่งเพลงแค่คุณให้เรา จนเรารุ้สึกว่ามันเปนเพลงของเราสองคนเลย
ช่วง1ปี3เดือน เราต้องแยกจากกันหลายเดือน ทั้งที่เขาต้องไปบวช(ครอบครัวเขาให้เราถือหมอนด้วย เราเพิ่งเจอครอบครัวเขาเปนครั้งแรกจากงานนี้) และเราสองคนไปเรียนแลกเปลี่ยนคนละประเทศ 1 เดือนช่วงปิดเทอมอาเซียน
เราก้อเลยจูบกัน เรารู้สึกดีนะ มันเปนจูบแรกของเรา แต่เขาเพิ่งมาบอกเราหลังจากเลิกกันว่าเขาโกหกที่บอกว่าเปนจูบแรกของเขา
เราเริ่มไว้ใจเขามากขึ้นเริ่มรุ้สึกว่าเราสองคนคบกันจริงจัง มีอยุ่วันนึงเราต้องไปทำพาสปอตเพราะจะเรียนแลกเปลี่ยนแต่เราอยุ่กับแม่แค่สองคน แม่เรามีโรคประจำตัว เราไม่อยากรบกวนแม่ เขาก้ออาสาเองนะว่าจะมารับนั่งtaxiไปส่งเราเพื่อไปทำพาสปอตกัน เราซึ้งใจมาก
ระหว่างที่เราอยุ่ตปท.เราก้อคุยกันเกือบทุกวันผ่านทางไลน์ ส่งข่าว ส่งภาพว่าอยุ่เปนไง เรียนเปนไง พอตอนเรากลับมาเขาก็ไปรับเราที่สนามบินเรายังจำได้ถึงสัมผัสของมือเขาที่ลูบหัวเราอยุ่ เขาทำไดอารี่เซอไพรส์ให้เราเล่มนึง ในนั้นมีภาพ ข้อความที่เขาเขียนให้เรา ถึงความทรงจำดีๆที่ผ่านมา เรามีความสุขมากๆถึงมากที่สุด
พอช่วงเปิดเทอม เราสนิทกันมากขึ้น ตัวติดกันบ่อยขึ้น อาจจะด้วยที่เราผูกพันกันมากขึ้นเพราะเราจูบกันแล้ว
เขาก้อมีชวนเราไปหอเขาบ่อยๆ แต่เราก้อพยายามหักห้ามใจ ไม่อยากไปบ่อย วันที่23 กันยา เราไปเปนเพื่อนเขาบริจาคเลือด เขาก้อชวนเราไปอ่านหนังสือที่หอ เขาก้ออ้อนๆเราว่าไปนะๆ ไม่ทำไรหรอกๆ เราก้อไป ก้อไม่ได้ทำไรกันจริงๆแต่มันเกินเลยมากกว่าจูบ คือเขามาจับน้องสาวเรา...
หลังจากวันนั้นเราก้อตั้งมั่นว่าไม่ไปแล้วดีกว่าเดวมันจะเกินเลย แล้วก้อไม่ได้ไปเลย
จนกระทั้งวันที่25-26ตุลา(ช่วงที่คบกัน1ปี7เดือน) เราต้องไปค่ายของคณะ เราก้อไปเดินชายหาด เที่ยวนู้นนี้กันบ้าง เขาบอกเดวจะไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้องเขาเราก้อไป เขาก้อไปอาบน้ำ
ออกมาก็มาขอจูบเรา แล้วคราวนี้มันมากขึ้น เขาเอามือเราไปจับน้องชายของเขาให้เราช่วยเขา เราก้อไม่ได้ซีเรียสอะไรนะๆ ก้อข่วยเขาไป เราเข้าใจว่าเปนเรื่องธรรมชาติ
เขาก้อพยายามจะถอดของเรา เราก้อบอกว่าเรามีเมนส์ หลังจากครั้งนี้เราก้อรักเขามากขึ้นเพราะเรารุ้สึกว่าเราเกินเลยกันไปมากๆ เราก้อจริงจังมากขึ้นจากที่จริงจังอยุ่แล้ว
หลังๆมาเขามักจะพูดจะคุยไรๆ18+กับเราบ่อยๆแต่ไม่ได้ทะลึ่งไรจนน่าเกลียด เราก้อคุยกับเขาด้วย
ปกติเขาไม่ค่อยอ้อน หรือสนใจอะไรหรืออยากรุ้อะไรเท่าไหร่ แต่ถ้าเปนเรื่องแบบนี้เขาก้อจะอ้อนจะอยากรุ้ จะอ้อนให้เราไปหอนู้นนี่นั่นจนเราใจอ่อน
จนประมานกลางเดือนพฤศจิกายนเขาก้อชวนเราไปอีกครั้ง ตอนแรกเราก้อปฏิเสธแต่เขาก้ออ้อนๆ เราก้อเลยไปก็ได้
คราวนี้มันเกินเลยมากขึ้น เขาขอให้เราใช้ปากให้เขา แต่ก่อนเขาขอเขาก้อทำให้เราเหมือนกัน เราก้อเลยช่วยเขาไป
เขาก้อบอกว่าเขารักเรานะ จริงๆเขาขอมีอะไรกับเราด้วย เราก้อบอกว่าไม่เอา เราไม่พร้อม
หลังๆมาตั้งแต่เดือนตุลาคม(หลังจากเข้าค่าย)เป็นต้น เขาเปลีย่นไปดูไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ โทรหาน้อยลง ไม่ค่อยมาเรียน ไม่ค่อยมาเจอกัน ไม่สนใจว่าเราจะกินข้าวตอนเยนกับใร ไม่ถามว่าเราเปนไงบ้าง ไม่ค่อยไปเท่วด้วยกัน ไม่ค่อยบอกคิดถึงกัน เราก้อน้อยใจไปเรื่อยๆๆ แต่แค่คิดว่าคงเปนนิสัยของเขาอยุ่แล้ว
วันที่3ธันวาเราเปนปจด.ปวเท้องไปนอนห้องพยาบาล เขาก้อโทหาว่าเราอยุ่ไหน เขาก้อมาหา เปนห้องพยาบาลที่ตอนนั้นมีแค่เราสองคน เราก้อขอมือเขามากอดเพราะเราหนาว เขาก้อเหมือนมีอารมณ์นิดๆก้อเลยมาจับนมเรา มันจับน้องสาวเรา แล้วก้อชวนเราไปห้องบอกว่าไป ไปนอนพักต่อที่ห้องเขานะ เราก้อบอกว่าไม่เอาๆ สุดท้ายก้อไม่ได้ไป
จนประมานวันที่8ธันวา เราก้อคุยโทสับกับเขา บอกเขาว่าเนี่ยยแม่ไม่อยุ่บ้าน ไปนอนค้างบ้านญาติ เปนห่วงเค้าป่าวๆ จริงๆก้อแค่อยากให้เขาเปนห่วงสนใจเราบ้าง เขาก้อพูดขึ้นมาว่าๆไปหาได้ป่าว ไปอ่านหนังสือกัน(เปนช่วงใกล้ๆสอบ) เขาก้อมา ตกเยนๆเราก้อเกินเลยกันอีกคราวนี้เขาก้อขอมีอะไรกับเราอีก แต่เราก้อไม่ได้ให้ มีประโนคนึงที่เขาพูดว่า "ตัวดูรักเค้ามากๆเลยอ่า" ไอ้เราก้อคิดในใจและแกไม่รักชั้นเรอะ งง5555 แต่ก้อไม่ได้คิดอะไร
พฤติกรรมเขาก้อยังเหมือนเดิมคือไม่สนใจจะโทรหา ไม่ค่อยอยากไปส่งเราที่BTS(เดินประมาน10นาที)ทั้งที่คบกันมาเขามาส่งประจำ ไม่ค่อยบอกคิดถึง เราก้อไม่ได้โทรไปหาเขาหรอก เพราะเราก้อน้อยใจและอยากจะดูว่าเขาจะโทรหาเราไหม แต่เราก้อแชทคุยกันบ้าง เขาไม่ค่อยสนใจ แม้เราจะงอนก้อไม่คิดจะง้ออะไร
มีอยุ่วันนึงเราก้อเลยบอกเขาไปว่า ทำไมเดวนี้ไม่ค่อยโทรหาเลยย เขาบอกว่าก้ออยุ่ช่วงใกล้สอบ เราก้อเลยพูดว่า โทรหาเค้ามันลำบากขนาดนั้นเลยอ่ออ
ความน้อยใจ เสียใจ มันถาโถมเข้ามาเต็มพิกัด ระหว่างทางกลับบ้านเปิดเพลงฟังอีกครัช ร้องไห้เลย จากนั้นก้อปิดเครื่องหนี
เขาทักมาในแชทได้สองวันแรกที่เรางอน เราก้อไม่ได้เข้าไปอ่าน จนเราหายไป10วัน ระหว่างนี้เราเสียใจนะ เราร้องไห้หนัก ทั้งที่เปนช่วงสอบไฟนอล
เราไม่มีกะจิตกะใจจะอ่านหนังสือเรย จนกระทั่งวันที่10เราก้อโทรไปถามเขา
เรา : ถ้าเค้าไม่โทรมาตัวจะโทรหาเค้าไหม
แฟนเก่า: ไม่รุ้สิ
เรา : ที่ผ่านมาตัวเคยรักเค้าบ้างไหม
แฟนเก่า : รัก
เรา : แล้วตอนนี้ล่ะ
แฟนเก่า : เงียบ
เรา : ถ้าไม่รักแล้วทำไมไม่บอก
แฟนเก่า : เค้าจะบอกยังไงในเมื่อตัวยังรักเค้าอยุ่ เค้าหมดรักมานานแล้วอ่า
เรา : ตัวจะเอายังไงอ่า
แฟนเก่า : เค้าอยากเปนเพื่อน เค้าเหนื่อยที่ต้องเดินไปส่ง เหนื่อยที่ต้องโทรหา มันเปนสิ่งที่ต้องทำไม่ใช่สิ่งที่อยากทำ
ตอนงอนเล่นๆเค้ายังไม่ง้อเลย นี่งอนจริงจังเค้าจะง้อหรอ
เรา : แต่เค้าไม่อยากเลิกอ่าา
แฟนเก่า : เป็นเพื่อนกันเหอะๆ เค้าอยากอยุ่คนเดียว อยากโสด ตอนคบกับตัว ตัวทำให้ชีวิตเค้าดีขึ้นมากๆเลยนะ แต่เค้ารุ้สึกว่าต้องพึ่งพาตัวมากเกินไป(เราฟังแล้วรุ้สึกว่าเปนเหตุผลแปลกๆ5555)
เรา : ที่เลิกเป็นเพราะเค้าไม่มีอะไรน่าสนใจแล้วใช่ไหม
แฟนเก่า : นิดนึงมั้ง ตอนไม่รุ้ก้อตื่นเต้น พอตอนรุ้แล้วก้อเฉยๆ
เรา : เค้าทำไรผิดอ่า ทำไมถึงหมดรักเค้า
แฟนเก่า : เค้าไม่รุ้ เค้าตอบไม่ได้ ตัวไม่ได้ทำไรผิดหรอก เค้าผิดเองอ่า เค้าแค่ไม่อยากมีแฟน ไม่พร้อมจะดูแลใครสักคนจริงจัง เค้าเข้าใจว่าเสียใจ เธอเสียใจแค่ไหนเค้ารุ้นะ แต่จะให้เค้าแกล้งคบเทอหรออ
เรา : งื้ม
เรา : ถ้าเรามีอะไรกัน ตัวจะทิ้งเค้าไหม
แฟนเก่า : ก็คงจะทิ้ง (เราอึ้งนะ เขารุ้ว่าเรายังไม่เคยมีอะไรกับใคร)
เรา : ถ้าเค้าไม่งอนหายไปเราจะเลิกกันไหม
แฟนเก่า : ก็คงจะเลิก เพราะเค้าอยากจะเลิกอยุ่แล้ว
ช่วงที่เราคุยกับเขาวันแรกคือเรานอนไม่หลับทั้งคืนเราไม่อยากเลิก เรารักเขา อีกวันเปนวันสอบของเราด้วย
เราก้อเบลอไปดิ้ เกรดตกเลย TT
นี่คือบทสนทนาโดยรวมๆ ที่เราคุยกับเค้าทั้งในแชทและในโทรศัพทจริงๆมีมากมายมากกว่านี้ เราง้อเขาอยุ่5-6ครั้งได้
พยายามพูดถึงสิ่งดีๆที่เรามีให้กัน การกระทำจต่างๆที่เราทำให้เขา ให้เขานึกได้ คิดได้
แต่เขาไม่สนใจเลย ช่วงแรกๆเราคุยไปร้องไห้ เขาก้อไม่สนใจเขายืนกรานจะเปนเพื่อน
ทั้งที่ผ่านมาเราดูแลเขามาตลอดๆ เราไปเที่ยวด้วยกัน ทุกภาพความทรงของเรามันยังตราตรึงอยุ่ในใจ
เค้าเคยบอกเธอครั้งนึงตอนเดือนพฤษจิกายนว่าอยากให้เธอว้อตุ๊กตาให้เค้าตัวนึง เพราะเราไม่เคยได้จากเขาเลย เราอยากให้เปนตัวแทนเขาเปนตัวแทนความรุ้สึก เขาก้อบอกว่าได้ๆเดวไปเอาตุ๊กตาที่บ้านมาให้เราก้อเอิ่มม ก้อได้ ยังดีกว่าไม่ได้ฟระ5555 สุดท้ายเราก้อเลิกกันก่อน เพราะเขาบอกจะให้ตอนวันคริสมาต แล้วเขาก้อไม่ได้ให้
ช่วงเปิดเทอมเดือนสิงหาตอนมิดเทอมเราแทบจะตัวติดกันมากๆ ไปไหนไปกัน ไปดูหนังนู้นนี่นั่น
เดือนกันยาวันเกิดเขาเราก้อเซอร์ไพรส์เขา และอีกวันก็ไปบริจาคเลือดกัน
เดือนตุลาคม เราไปทำบุญ ไปประตูน้ำเขาอยากไปซื้อหัวเข็มขัดกับรองเท้าเราก้อไปด้วยกัน ไปนั่งกินMcด้วย
เดือนพฤจิกายนเราก้อไปดูหนังกัน ไปลอยกระทง ไปเอเชียทีค(อันนี้ไปกับกลุ่มเพื่อน เราเริ่มรุ้สึกว่าเขาเปลีย่นๆไปดว้ยแหละเขาไม่ค่อยสนใจเรา)
เดือนธันวา ต้นเดือนเขายังบอกรักเราอยุ่ในแชทเฟส แล้วเขาก้อมาหาเราที่บ้าน
จนกลางเดือนธันวาช่วงสอบ เราก้อเลิกกัน
ตอนเลิกกันใหม่ๆจนถึงตอนนี้ เพื่อนๆเราและตัวเราเองก็เห็นเขาเดินอยุ่กับผญคนหนึง่ซึ่งเป็นน้องหรัส เขาอยุ่หอเดียวกัน
เดินมาคณะด้วยกันหลายครั้งมากๆถ้าครั้งเดียวอาจจะเปนความบังเอิญแต่นี่หลายครั้งมาก
มากินข้าว ไปส่งที่ห้องเรียน ซึง่มันเปนคนละทางกับห้องเรียนของเขา
ไปงานญี่ปุ่นที่พารากอนกัน ไปอ่านหนังสือที่ห้องหอของเขา(พี่สาวของเขาบอกเรา เรารุ้จักกับพี่สาวเขา)
เราก้อถามเขาตรงๆถึงเรื่องนี้ เขาบอกว่าก้อแค่น้องรหัส น้องรหัสไม่ค่อยมีเพื่อน เราก้อเชื่อเขานิดๆนะ เชื่อว่าเขาจะไม่โกหก
แต่อีกใจนึงก้อคิดว่า ผญกับผช อยุ่ด้วยกันไปบ่อยๆ เปนแค่พี่น้องรหัสกัน จะอยุ่ด้วยกันขนาดนี้หรออ หึหึ
อยากจะฝากถึงผชคนนึงที่เป็นแฟนเก่า ถึงพฤติกรรมเหมือนได้แล้วทิ้ง ทำได้ยังไงๆ จิตใจทำด้วยอะไร????
เราคบกันมาเกือบ2ปี เราเคยถามแฟนว่าชอบผญแบบไหน แฟนบอกว่าชอบผญสวย หุ่นดี ฉลาดนิดๆ เราไม่ใช่คนสวยอะไร แค่หุ่นดี
เราเรียนคณะเดียวกันซึ่งเรียนหนักมากๆๆๆๆมองอนาคตร่วมกันได้ไม่ได้คบกันเล่นๆ
เราไม่ค่อยได้มีเวลาไปสวีทกันเท่าไหร่เพราะเรียนหนักแต่เมื่อไหร่ที่เราว่างเราก็จะหาเวลาไปด้วยกันเสมอ
ช่วงแรกๆเราคบกันก็ดีหวานมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้ง แต่แฟนเราเขาเป็นประเภทไม่ค่อยง้อ เล่นแต่เกมส์ ไม่โรแมนติกหายากมาก
ไม่ค่อยใส่ใจหรือเข้าใจผญเท่าไหร่ ไม่เคยทุ่มเทอะไรให้เรา ก็มีบ้างที่นอยด์หรือน้อยใจ แต่เเปบๆเราก็หาย
เราเคยไปหอเขาครั้งแรกตอนคบกันได้6เดือน เป็นเหตุจำเป็นที่ต้องไปเพราะเขามีปัญหาด้านสุขภาพ วุ้นตาเสื่อม เรตินาเกือบหลุดเกือบตาบอด
วันนั้นเราก็ไม่สบาย แต่ก็ถามทางเขาจนไปหาหอเขาสำเร็จ ตอนไปก็เก้ๆกังๆ ไม่เคยไปอยุ่ในห้องกับผช ก้อเปิดประตูค้างไว้ แต่เขาแสบตาก็เลยต้องปิดประตู เขาก้อขอให้เรากอดเขา เราก้อกอดปลอบเขา เขาร้องไห้ปกติเขาเปนคนคิดมากอยุ่แล้ว นั่งเป็นเพื่อนกันคุยกันสัก30นาทีเราก้อกลับ
หลังจากนั้นพอเขาหายดี เราก้อมีไปหอเขาบ่อยๆ ไปดูหนังนั่งเล่น ไม่มีไรเกินเลย อย่างมากแค่หอม กอด ประมานสิบกว่าครั้งได้ เราก้อเริ่มไว้ใจ
เขาดูรักและศรัทธาในธรรมมะ เขาดูเปนคนดี เรารุ้จักครอบครัวเขา พี่สาวเขาก้อดูจิตใจดีพูดดีจากที่รุ้จักผิวเผิน เขามาจากต่างจังหวัด(ติดกทม)บ้านทำไร่ดอกไม้ เรารุ้สึกว่าเขาเป็นดี น่าจะซื่อและใจดีตามแบบฉบับคนต่างจังหวัด เขาคอยบอกเราว่าระวังนะผชอ่าไว้ใจไม่ได้ เข้ามาก้อมักจะหวังๆนู้นนี่ ให้เราระวังตัวดีๆ
เขาเคยส่งเพลง ทุกเวลา อั้ส เดอะสตาร์ ให้เราฟัง เปนเพลงที่ขอบคุณที่คอยมีเราอยุ่ข้างๆ ^^ เคยส่งเพลงแค่คุณให้เรา จนเรารุ้สึกว่ามันเปนเพลงของเราสองคนเลย
ช่วง1ปี3เดือน เราต้องแยกจากกันหลายเดือน ทั้งที่เขาต้องไปบวช(ครอบครัวเขาให้เราถือหมอนด้วย เราเพิ่งเจอครอบครัวเขาเปนครั้งแรกจากงานนี้) และเราสองคนไปเรียนแลกเปลี่ยนคนละประเทศ 1 เดือนช่วงปิดเทอมอาเซียน
เราก้อเลยจูบกัน เรารู้สึกดีนะ มันเปนจูบแรกของเรา แต่เขาเพิ่งมาบอกเราหลังจากเลิกกันว่าเขาโกหกที่บอกว่าเปนจูบแรกของเขา
เราเริ่มไว้ใจเขามากขึ้นเริ่มรุ้สึกว่าเราสองคนคบกันจริงจัง มีอยุ่วันนึงเราต้องไปทำพาสปอตเพราะจะเรียนแลกเปลี่ยนแต่เราอยุ่กับแม่แค่สองคน แม่เรามีโรคประจำตัว เราไม่อยากรบกวนแม่ เขาก้ออาสาเองนะว่าจะมารับนั่งtaxiไปส่งเราเพื่อไปทำพาสปอตกัน เราซึ้งใจมาก
ระหว่างที่เราอยุ่ตปท.เราก้อคุยกันเกือบทุกวันผ่านทางไลน์ ส่งข่าว ส่งภาพว่าอยุ่เปนไง เรียนเปนไง พอตอนเรากลับมาเขาก็ไปรับเราที่สนามบินเรายังจำได้ถึงสัมผัสของมือเขาที่ลูบหัวเราอยุ่ เขาทำไดอารี่เซอไพรส์ให้เราเล่มนึง ในนั้นมีภาพ ข้อความที่เขาเขียนให้เรา ถึงความทรงจำดีๆที่ผ่านมา เรามีความสุขมากๆถึงมากที่สุด
พอช่วงเปิดเทอม เราสนิทกันมากขึ้น ตัวติดกันบ่อยขึ้น อาจจะด้วยที่เราผูกพันกันมากขึ้นเพราะเราจูบกันแล้ว
เขาก้อมีชวนเราไปหอเขาบ่อยๆ แต่เราก้อพยายามหักห้ามใจ ไม่อยากไปบ่อย วันที่23 กันยา เราไปเปนเพื่อนเขาบริจาคเลือด เขาก้อชวนเราไปอ่านหนังสือที่หอ เขาก้ออ้อนๆเราว่าไปนะๆ ไม่ทำไรหรอกๆ เราก้อไป ก้อไม่ได้ทำไรกันจริงๆแต่มันเกินเลยมากกว่าจูบ คือเขามาจับน้องสาวเรา...
หลังจากวันนั้นเราก้อตั้งมั่นว่าไม่ไปแล้วดีกว่าเดวมันจะเกินเลย แล้วก้อไม่ได้ไปเลย
จนกระทั้งวันที่25-26ตุลา(ช่วงที่คบกัน1ปี7เดือน) เราต้องไปค่ายของคณะ เราก้อไปเดินชายหาด เที่ยวนู้นนี้กันบ้าง เขาบอกเดวจะไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้องเขาเราก้อไป เขาก้อไปอาบน้ำ
ออกมาก็มาขอจูบเรา แล้วคราวนี้มันมากขึ้น เขาเอามือเราไปจับน้องชายของเขาให้เราช่วยเขา เราก้อไม่ได้ซีเรียสอะไรนะๆ ก้อข่วยเขาไป เราเข้าใจว่าเปนเรื่องธรรมชาติ
เขาก้อพยายามจะถอดของเรา เราก้อบอกว่าเรามีเมนส์ หลังจากครั้งนี้เราก้อรักเขามากขึ้นเพราะเรารุ้สึกว่าเราเกินเลยกันไปมากๆ เราก้อจริงจังมากขึ้นจากที่จริงจังอยุ่แล้ว
หลังๆมาเขามักจะพูดจะคุยไรๆ18+กับเราบ่อยๆแต่ไม่ได้ทะลึ่งไรจนน่าเกลียด เราก้อคุยกับเขาด้วย
ปกติเขาไม่ค่อยอ้อน หรือสนใจอะไรหรืออยากรุ้อะไรเท่าไหร่ แต่ถ้าเปนเรื่องแบบนี้เขาก้อจะอ้อนจะอยากรุ้ จะอ้อนให้เราไปหอนู้นนี่นั่นจนเราใจอ่อน
จนประมานกลางเดือนพฤศจิกายนเขาก้อชวนเราไปอีกครั้ง ตอนแรกเราก้อปฏิเสธแต่เขาก้ออ้อนๆ เราก้อเลยไปก็ได้
คราวนี้มันเกินเลยมากขึ้น เขาขอให้เราใช้ปากให้เขา แต่ก่อนเขาขอเขาก้อทำให้เราเหมือนกัน เราก้อเลยช่วยเขาไป
เขาก้อบอกว่าเขารักเรานะ จริงๆเขาขอมีอะไรกับเราด้วย เราก้อบอกว่าไม่เอา เราไม่พร้อม
หลังๆมาตั้งแต่เดือนตุลาคม(หลังจากเข้าค่าย)เป็นต้น เขาเปลีย่นไปดูไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ โทรหาน้อยลง ไม่ค่อยมาเรียน ไม่ค่อยมาเจอกัน ไม่สนใจว่าเราจะกินข้าวตอนเยนกับใร ไม่ถามว่าเราเปนไงบ้าง ไม่ค่อยไปเท่วด้วยกัน ไม่ค่อยบอกคิดถึงกัน เราก้อน้อยใจไปเรื่อยๆๆ แต่แค่คิดว่าคงเปนนิสัยของเขาอยุ่แล้ว
วันที่3ธันวาเราเปนปจด.ปวเท้องไปนอนห้องพยาบาล เขาก้อโทหาว่าเราอยุ่ไหน เขาก้อมาหา เปนห้องพยาบาลที่ตอนนั้นมีแค่เราสองคน เราก้อขอมือเขามากอดเพราะเราหนาว เขาก้อเหมือนมีอารมณ์นิดๆก้อเลยมาจับนมเรา มันจับน้องสาวเรา แล้วก้อชวนเราไปห้องบอกว่าไป ไปนอนพักต่อที่ห้องเขานะ เราก้อบอกว่าไม่เอาๆ สุดท้ายก้อไม่ได้ไป
จนประมานวันที่8ธันวา เราก้อคุยโทสับกับเขา บอกเขาว่าเนี่ยยแม่ไม่อยุ่บ้าน ไปนอนค้างบ้านญาติ เปนห่วงเค้าป่าวๆ จริงๆก้อแค่อยากให้เขาเปนห่วงสนใจเราบ้าง เขาก้อพูดขึ้นมาว่าๆไปหาได้ป่าว ไปอ่านหนังสือกัน(เปนช่วงใกล้ๆสอบ) เขาก้อมา ตกเยนๆเราก้อเกินเลยกันอีกคราวนี้เขาก้อขอมีอะไรกับเราอีก แต่เราก้อไม่ได้ให้ มีประโนคนึงที่เขาพูดว่า "ตัวดูรักเค้ามากๆเลยอ่า" ไอ้เราก้อคิดในใจและแกไม่รักชั้นเรอะ งง5555 แต่ก้อไม่ได้คิดอะไร
พฤติกรรมเขาก้อยังเหมือนเดิมคือไม่สนใจจะโทรหา ไม่ค่อยอยากไปส่งเราที่BTS(เดินประมาน10นาที)ทั้งที่คบกันมาเขามาส่งประจำ ไม่ค่อยบอกคิดถึง เราก้อไม่ได้โทรไปหาเขาหรอก เพราะเราก้อน้อยใจและอยากจะดูว่าเขาจะโทรหาเราไหม แต่เราก้อแชทคุยกันบ้าง เขาไม่ค่อยสนใจ แม้เราจะงอนก้อไม่คิดจะง้ออะไร
มีอยุ่วันนึงเราก้อเลยบอกเขาไปว่า ทำไมเดวนี้ไม่ค่อยโทรหาเลยย เขาบอกว่าก้ออยุ่ช่วงใกล้สอบ เราก้อเลยพูดว่า โทรหาเค้ามันลำบากขนาดนั้นเลยอ่ออ
ความน้อยใจ เสียใจ มันถาโถมเข้ามาเต็มพิกัด ระหว่างทางกลับบ้านเปิดเพลงฟังอีกครัช ร้องไห้เลย จากนั้นก้อปิดเครื่องหนี
เขาทักมาในแชทได้สองวันแรกที่เรางอน เราก้อไม่ได้เข้าไปอ่าน จนเราหายไป10วัน ระหว่างนี้เราเสียใจนะ เราร้องไห้หนัก ทั้งที่เปนช่วงสอบไฟนอล
เราไม่มีกะจิตกะใจจะอ่านหนังสือเรย จนกระทั่งวันที่10เราก้อโทรไปถามเขา
เรา : ถ้าเค้าไม่โทรมาตัวจะโทรหาเค้าไหม
แฟนเก่า: ไม่รุ้สิ
เรา : ที่ผ่านมาตัวเคยรักเค้าบ้างไหม
แฟนเก่า : รัก
เรา : แล้วตอนนี้ล่ะ
แฟนเก่า : เงียบ
เรา : ถ้าไม่รักแล้วทำไมไม่บอก
แฟนเก่า : เค้าจะบอกยังไงในเมื่อตัวยังรักเค้าอยุ่ เค้าหมดรักมานานแล้วอ่า
เรา : ตัวจะเอายังไงอ่า
แฟนเก่า : เค้าอยากเปนเพื่อน เค้าเหนื่อยที่ต้องเดินไปส่ง เหนื่อยที่ต้องโทรหา มันเปนสิ่งที่ต้องทำไม่ใช่สิ่งที่อยากทำ
ตอนงอนเล่นๆเค้ายังไม่ง้อเลย นี่งอนจริงจังเค้าจะง้อหรอ
เรา : แต่เค้าไม่อยากเลิกอ่าา
แฟนเก่า : เป็นเพื่อนกันเหอะๆ เค้าอยากอยุ่คนเดียว อยากโสด ตอนคบกับตัว ตัวทำให้ชีวิตเค้าดีขึ้นมากๆเลยนะ แต่เค้ารุ้สึกว่าต้องพึ่งพาตัวมากเกินไป(เราฟังแล้วรุ้สึกว่าเปนเหตุผลแปลกๆ5555)
เรา : ที่เลิกเป็นเพราะเค้าไม่มีอะไรน่าสนใจแล้วใช่ไหม
แฟนเก่า : นิดนึงมั้ง ตอนไม่รุ้ก้อตื่นเต้น พอตอนรุ้แล้วก้อเฉยๆ
เรา : เค้าทำไรผิดอ่า ทำไมถึงหมดรักเค้า
แฟนเก่า : เค้าไม่รุ้ เค้าตอบไม่ได้ ตัวไม่ได้ทำไรผิดหรอก เค้าผิดเองอ่า เค้าแค่ไม่อยากมีแฟน ไม่พร้อมจะดูแลใครสักคนจริงจัง เค้าเข้าใจว่าเสียใจ เธอเสียใจแค่ไหนเค้ารุ้นะ แต่จะให้เค้าแกล้งคบเทอหรออ
เรา : งื้ม
เรา : ถ้าเรามีอะไรกัน ตัวจะทิ้งเค้าไหม
แฟนเก่า : ก็คงจะทิ้ง (เราอึ้งนะ เขารุ้ว่าเรายังไม่เคยมีอะไรกับใคร)
เรา : ถ้าเค้าไม่งอนหายไปเราจะเลิกกันไหม
แฟนเก่า : ก็คงจะเลิก เพราะเค้าอยากจะเลิกอยุ่แล้ว
ช่วงที่เราคุยกับเขาวันแรกคือเรานอนไม่หลับทั้งคืนเราไม่อยากเลิก เรารักเขา อีกวันเปนวันสอบของเราด้วย
เราก้อเบลอไปดิ้ เกรดตกเลย TT
นี่คือบทสนทนาโดยรวมๆ ที่เราคุยกับเค้าทั้งในแชทและในโทรศัพทจริงๆมีมากมายมากกว่านี้ เราง้อเขาอยุ่5-6ครั้งได้
พยายามพูดถึงสิ่งดีๆที่เรามีให้กัน การกระทำจต่างๆที่เราทำให้เขา ให้เขานึกได้ คิดได้
แต่เขาไม่สนใจเลย ช่วงแรกๆเราคุยไปร้องไห้ เขาก้อไม่สนใจเขายืนกรานจะเปนเพื่อน
ทั้งที่ผ่านมาเราดูแลเขามาตลอดๆ เราไปเที่ยวด้วยกัน ทุกภาพความทรงของเรามันยังตราตรึงอยุ่ในใจ
เค้าเคยบอกเธอครั้งนึงตอนเดือนพฤษจิกายนว่าอยากให้เธอว้อตุ๊กตาให้เค้าตัวนึง เพราะเราไม่เคยได้จากเขาเลย เราอยากให้เปนตัวแทนเขาเปนตัวแทนความรุ้สึก เขาก้อบอกว่าได้ๆเดวไปเอาตุ๊กตาที่บ้านมาให้เราก้อเอิ่มม ก้อได้ ยังดีกว่าไม่ได้ฟระ5555 สุดท้ายเราก้อเลิกกันก่อน เพราะเขาบอกจะให้ตอนวันคริสมาต แล้วเขาก้อไม่ได้ให้
ช่วงเปิดเทอมเดือนสิงหาตอนมิดเทอมเราแทบจะตัวติดกันมากๆ ไปไหนไปกัน ไปดูหนังนู้นนี่นั่น
เดือนกันยาวันเกิดเขาเราก้อเซอร์ไพรส์เขา และอีกวันก็ไปบริจาคเลือดกัน
เดือนตุลาคม เราไปทำบุญ ไปประตูน้ำเขาอยากไปซื้อหัวเข็มขัดกับรองเท้าเราก้อไปด้วยกัน ไปนั่งกินMcด้วย
เดือนพฤจิกายนเราก้อไปดูหนังกัน ไปลอยกระทง ไปเอเชียทีค(อันนี้ไปกับกลุ่มเพื่อน เราเริ่มรุ้สึกว่าเขาเปลีย่นๆไปดว้ยแหละเขาไม่ค่อยสนใจเรา)
เดือนธันวา ต้นเดือนเขายังบอกรักเราอยุ่ในแชทเฟส แล้วเขาก้อมาหาเราที่บ้าน
จนกลางเดือนธันวาช่วงสอบ เราก้อเลิกกัน
ตอนเลิกกันใหม่ๆจนถึงตอนนี้ เพื่อนๆเราและตัวเราเองก็เห็นเขาเดินอยุ่กับผญคนหนึง่ซึ่งเป็นน้องหรัส เขาอยุ่หอเดียวกัน
เดินมาคณะด้วยกันหลายครั้งมากๆถ้าครั้งเดียวอาจจะเปนความบังเอิญแต่นี่หลายครั้งมาก
มากินข้าว ไปส่งที่ห้องเรียน ซึง่มันเปนคนละทางกับห้องเรียนของเขา
ไปงานญี่ปุ่นที่พารากอนกัน ไปอ่านหนังสือที่ห้องหอของเขา(พี่สาวของเขาบอกเรา เรารุ้จักกับพี่สาวเขา)
เราก้อถามเขาตรงๆถึงเรื่องนี้ เขาบอกว่าก้อแค่น้องรหัส น้องรหัสไม่ค่อยมีเพื่อน เราก้อเชื่อเขานิดๆนะ เชื่อว่าเขาจะไม่โกหก
แต่อีกใจนึงก้อคิดว่า ผญกับผช อยุ่ด้วยกันไปบ่อยๆ เปนแค่พี่น้องรหัสกัน จะอยุ่ด้วยกันขนาดนี้หรออ หึหึ