ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ... จากใคร ถึงใคร ... ที่ไม่เคยหันมามอง

เจอกันอีกแล้ว ... ในวันที่ไม่ค่อยจะเหมือนเดิมเท่าไหร่ เอิ๊กๆ
บอกไว้ก่อนเลยนะ ... ว่าคืนนี้กรึ่มๆมากทีเดียวเชียวแหละครับ
และก็นานพอดูครับ ที่ผมไม่ได้มาบ่นในแนวนี้เท่าไหร่นัก ...........

ก็นะ คงไม่มีใครสนใจหรืออยากจะจดจำได้สักเท่าไหร่หรอกฮะ
ว่าอีตานี่มาทำอะไร เพื่ออะไร ยามดึกดื่นเช่นนี้ ไร้สาระชัวร์ๆ เหอๆ
แน่นอน คุณๆไม่รู้จักผม และผมก็ไม่รู้จักคุณๆแน่นอน ...
ก็คงถูกต้องแล้วล่ะครับผม ... ที่คุณๆจะคิดแบบนั้น
กระทู้นี้ มันต้องเป็นทู้ที่ไร้สาระและกรียนๆกระทู้นึงเท่านั้น กดผ่านได้เลยฮะ

แต่เด่วนะ ... ผมขอรวบรวมสติแพ่บนึง ... งัมๆ ...
แบบว่าระหว่างขับรถกลับบ้าน
ผมก็เปิดเพลงฟังไปเรื่อยๆเปื่อยๆ แล้วก็มีอยู่ช่วงนึง ที่สมองมันแว่บๆขึ้นมาครับ
555+ ผมปวด4 ครับ ผมจอดรถเพื่อทำภาระกิจส่วนตัวนิดหน่อยฮะ ^^
และระหว่างที่กำลัง4อยู่นั้น ผมเงยหน้ามองฟ้าครับ



ภาพที่เห็นครับ ... เหลือแค่ดวงจันทร์ดวงนึง ... กับความมืดมิดรอบๆดวงจันทร์
ผมคิดขึ้นมาทันทีครับ ... ไรเนี่ย !!? ดวงดาวทั้งหลายไปไหนกันหมดแล้ว ...
ทำไมทิ้งให้จันทร์เจ้าดูเหงาหงอยเช่นนี้ ... ไม่ใช่แระ ผมคิดในใจ ระหว่างที่กำลังยื่น4อยู่ ...