สำหรับ  ควรเก็บอย่างมีเกณฑ์     เกณฑ์ที่เราทำประชาพิจารณ์กันขึ้นมานี้แหละ    เพราะพวกนี้เป็นปัจจัย 4    (แต่ไม่ควรอ้างสูงอายุ)
1  มีบ้านหลัง 5-10 ล้าน  อย่างน้อยควรมีเงินจ่ายได้เท่าไร ?  (ถ้าเป็นบ้านหลังเดียวจะผ่อนปรนหรือจ่ายได้แค่ไหน)
2  มีที่ดินมูลค่ามากกว่า  5-10 ล้าน   ควรมีเงินจ่ายได้เท่าไร   ไม่มีก็ให้เค้าเช่าที่ดินเถอะ   คงพอเสียภาษีรายปี      ยกเว้นเปิดโรงเรียน มูลนิธิ  (ถ้ามีที่ดินแปลงเล็กๆ  ไม่มีคนมาเช่าเลยแม้แต่แม่ค้าส้มตำ?    แบ่งขายก็ยาก  จะผ่อนปรนยังไง)
3. มีบ้าน  คอนโด  หลายหลัง   เก็งกำไร   พักตากอากาศ    แต่ไม่มีเงินจ่ายภาษี   ?  
4. มีที่ดิน  หลายแปลงเกินร้อย  ไร่     แต่ไม่เสียภาษีเลย    

ควรมาหาเกณฑ์ผ่อนผัน  แต่เกณฑ์การเก็บ   ******ไม่ใช่  ยกเลิกกกกกกกกก*********

วัตถุประสงค์จริงๆ  ของภาษีพวกนี้   ลองไปอ่านดูนะครับ    ประโยชน์ทางตรงและอ้อม     แบ่งปันจากช่องว่างคนรวยสู่สังคมที่ไม่มีแม้แต่บ้านและที่ดิน    จากอยู่คฤหาสถ์สู่คนนั่งรถเมลล์ร้อนๆ

ที่สำคัญ   คือ  เราต้องหาคนที่ไปช่วยดูแลเงินเหล่านี้   ไม่ใช่มาหวงเงินหวงสมบัติ     ถ้าไม่พัฒนาสังคม  ไม่พัฒนาประเทศ  คุณอยู่ได้สุขสบายแต่รอบข้างเป็นสลัม  ซ่องโจร  จะเอาแบบนั้นเหรอ