สวัสดีครับ วันนี้มีเรื่องอึดอัดใจอยากมาเล่าให้ฟังจริงๆ
----------------------------------------------------------------------
คือ อาชีพที่ผมใฝ่ฝันอยากจะเป็นจริงๆในใจเลย คือ นักกีฬาแบดมินตันทีมชาติ
แต่ตอนนี้ดูเหมือนความฝันของผมมันเหลือน้อยลงเต็มที เพราะ อายุผมเริ่มมากขึ้น
ผมเกิด พ.ศ. 2540 ครับ ตอนนี้อายุก็ปาไป 17 ปีแล้ว เริ่มเล่นแบดมินตันก็ ม.3 เข้าไปแล้ว
ผมลงแข่งมาหลายสนาม ซ้อมทุกวัน(5โมงครึ่งถึง3ทุ่มครึ่ง) ชนะบางแมตซ์ แต่แมตซ์ดังๆ ที่
ทำให้มีโอกาสติดทีมชาติยังไม่เคยชนะเลยครับ บางทีก็รู้สึกท้อ โกรธตัวเองทำไมไม่รู้จักกีฬานี้ก่อนหน้านั้น
เดือนพฤษภาคมนี้ มีแข่งขัน SCG เป็นการแข่งที่อาจทำให้ผมมีโอกาสติดทีมชาติก็ได้
แต่ อายุผมน่าจะเกินมาแล้วคับ ถึงผมอายุ 17 ปี แต่การแข่งเขานับจาก พ.ศ. เกิด
ท้อจริงๆ ครับ ผมทุ่มเทกับกีฬานี้มาก แต่ไม่มีวี่แววว่าจะมีอะไรดีขึ้นมาเลย
ถามว่า เหนื่อยไหมซ้อมทุกวัน สำหรับผม ผมว่ามันไม่เหนื่อยเลยถ้าสิ่งที่ได้กลับมามันคุ้มค่า
แต่นี้เหมือนไม่ได้อะไรเลย อายุเกินเกือบทุกรายการที่แข่ง ตอนนี้ก็รู้สึกว่าท้อมากๆ เลยครับ


สุดท้ายนี้ ผมอยากบอกให้ทุกๆคนนะครับ ที่ยังไม่เจอกับสิ่งที่ตัวเองชอบ ก็ขอให้รีบหามันให้เจอเร็วๆนะครับ
เพราะเดียวจะเจอตอนที่สายเหมือนผมมันจะแย่เอา