เมื่อแสงสูรย์ จวนดับ จะลับฟ้า
เอ่อน้ำตา คลอนัยน์ ใกล้หยาดร่วง
แหงนวงหน้า หมายซ่อน รินย้อนทรวง
สะอื้นหน่วง แล่นท้น ทนกล้ำกลืน
เข็มนาที ที่ผ่าน ให้หวั่นหวาด
ด้วยมิอาจ รั้งรอ ใจฝ่อฝืน
อ่อนแรงขา ล้าโรย ระโหย ยืน
เหม่อมองผืน ฟ้ากว้าง อ้างว้าง..คอย
นกบินหลา พาคู่ คืนสู่รัง
เสียงเจ้าดัง ขานเพรียก สำเหนียกถ้อย
เจ้าคงร้อง เพลงหวาน ประสาน พลอย
สุข ใช่ น้อย สิ เจ้า เคล้าพะนอ
มองจนบิน ลับตา อก ข้า ฯ เอ๋ย
ความในใจ พร่ำเปรย อยาก เอ่ยขอ
กลับไร้เสียง ใดใด ในลำคอ
มิเผยพ้อ รอ ต่อ ..รอ นับวัน
...เก้อ...ก็ปลอบ ใจเรา ..เงาจันทร์ฉาย
เปรียบประกาย ตาส่อง เฝ้ามองฉัน
ถวิลหา คนึงคิด ร้อยจิตพัน
ณ ที่นั้น จุดนัดฝัน...ดวงจันทรา
ยังคงเป็น เช่นฝัน ฉันใช่ไหม?
มิแปรไป ตอบถ้อย .. สักหน่อย..หนา
ยังคงมั่น ในคำ ย้ำสัญญา
หวาดผวา...ครา เก้อ...เผลอ ภวังค์...
๐๐๐ เก้อ ๐๐๐
เมื่อแสงสูรย์ จวนดับ จะลับฟ้า
เอ่อน้ำตา คลอนัยน์ ใกล้หยาดร่วง
แหงนวงหน้า หมายซ่อน รินย้อนทรวง
สะอื้นหน่วง แล่นท้น ทนกล้ำกลืน
เข็มนาที ที่ผ่าน ให้หวั่นหวาด
ด้วยมิอาจ รั้งรอ ใจฝ่อฝืน
อ่อนแรงขา ล้าโรย ระโหย ยืน
เหม่อมองผืน ฟ้ากว้าง อ้างว้าง..คอย
นกบินหลา พาคู่ คืนสู่รัง
เสียงเจ้าดัง ขานเพรียก สำเหนียกถ้อย
เจ้าคงร้อง เพลงหวาน ประสาน พลอย
สุข ใช่ น้อย สิ เจ้า เคล้าพะนอ
มองจนบิน ลับตา อก ข้า ฯ เอ๋ย
ความในใจ พร่ำเปรย อยาก เอ่ยขอ
กลับไร้เสียง ใดใด ในลำคอ
มิเผยพ้อ รอ ต่อ ..รอ นับวัน
...เก้อ...ก็ปลอบ ใจเรา ..เงาจันทร์ฉาย
เปรียบประกาย ตาส่อง เฝ้ามองฉัน
ถวิลหา คนึงคิด ร้อยจิตพัน
ณ ที่นั้น จุดนัดฝัน...ดวงจันทรา
ยังคงเป็น เช่นฝัน ฉันใช่ไหม?
มิแปรไป ตอบถ้อย .. สักหน่อย..หนา
ยังคงมั่น ในคำ ย้ำสัญญา
หวาดผวา...ครา เก้อ...เผลอ ภวังค์...
ขอบคุณ เพลง บรรเลงขิม ลาวม่านแก้ว จากยูทูป
และ ภาพ หญิง งาม จาก อินเทอร์เน็ต ค่ะ
*** แก้ไขภาพ ให้เล็กลงค่ะ ***