เข้าเรื่องเลยแล้วกัน เรากำลังเรียน ปี 2 ที่ มขส่วนแฟนเราเขาก็ทำงานอยู่ที่บ้าน ซึ่งอยู่ภาคกลางทำธุระกิจรีสอทของบ้านเขา ซึ้งเราไม่ค่อยได้เจอกันจะเจอกันก็เดือนล่ะครั้งหรือเดือนกว่าๆ ต่อครั้งทุกๆวันเราจะคุยกันในแชทอย่างเดียว พอนานวันเราเริ่มรู้สึกเหงา โดดเดี่ยวขึ้นมาซะงั้น คือพูดตรงๆเราอยากได้ยินเสียงแฟนบ้าง อยากได้ยินคำว่าหลับฝันดี อรุณสวัสในตอนเช้าบ้าง อยากได้ยินเป็นเสียง เราเคยบอกเขานะแต่เค้าก็บอกว่าเราก็คุยกันเฟสไลน์แล้วไงค่ะ แล้วเขาคุยไม่เก่งไม่รุจะพูดอะไรเขาว่าเขากลัวโทรไปแล้วเราไม่ว่าง เฮ้อ แต่ก่อนนอนตื่นเช้าเราก็ว่างตลอดนะ
มีใครเคยเป็นแบบเราไหม
ปล.เราอยากให้เขาโทรหาเราบ้างโทรหาเราบ่อยๆ ถึงคุยเฟสกันทุกวันเรากับรู้สึกเหงาเหมือนตัวคนเดียว เราไม่กล้าบอกเขาว่าอยากให้เค้าโทรหาเราเกือบทุกวันไม่ก็เราโทรหาคุยโทรสับกันบ้างเหมือนคนเก่าเราที่โทรคุยกับเราทุกวันคนเก่าเคยโทรบอกฝันดีเราเกือบทุกวัน มอนิ่งตอนเช้า เราอยากให้แฟนคนนี้ทำแบบนี้กะเราบ้างเราขอมากไปไหม เฮ้อ