ก่อนอื่นมันเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากครับ   สังเกตการสอนโอ่วววว  มันจะเป็นยังใงนะ
(ในความคิดมันคิดไปไกลอลังการมาก จะรอดมั้ยเนี้ย)



...ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมเป็นนักศึกษาจากมหาวิลัยยาลัยราชภัฏกาฬสินธุ์ สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา คณะครุศาสตร์ ชั้นปีที่ 3
ตั้งแต่เรียนมาก็ จะได้ออกไปสัมผัสกับโรงเรียนจริงๆก้เคย ออกหาเก็บข้อมูลตามโรงเรียน ออกซ้อมคอมบ้าง  ไปสำรวจโรงเรียนบ้าง เป็นงานบางรายวิชาเท่านั้น แต่รายวิชานี้เป็นงานใหญ่ประจำภาคเรียน เลยอยากเก็บเรื่องราวประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟัง








(*อาจมีภาษาที่ไม่เป็นทางการบ้าง พิมพ์ผิดบ้างก็ขออภัยไว้ด้วยนะครับ)




ที่นี้มาเข้าเรื่องกันเลย ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู  1  หรือ เรียกง่ายๆว่า สังเกตการสอน  ระยะเวลา ตั้งแต่ วันที่ 9 - 20 กุมภาพันธ์ 2558
ก่อนอื่นต้องไปติดต่อขอใบ สมศ. กับทางโรงเรียนที่จะออกสังเกตก่อน เพื่อจะนำมาประกอบคำร้องทำใบส่งตัวนักศึกษา (พอเข้าไปติดต่อเท่านั้นละครับถูกคุณครูว่าให้ซะงั้น แบบว่าไปขอเขาดื้อๆ ใบราชการก็ไม่มีแถมยังไปถามว่าโรงเรียนนี้ ผ่านการประเมินสมศ.มั้ย มันก็เท่ากับว่าไปดูถูกโรงเรียนเค้า ปกติโรงเรียนประจำอำเภอมันก็ต้องผ่าน สมศ.อยู่เเล้ว  อันนี้ก็ต้องถือว่าถูกของเขา เรื่องนี้ทางมหาวิทยาลัยต้องกับมานำพิจารณาด้วยนะครับ)  เมื่อทำเรื่องเสร็จแล้วทางมหาวิทยาลัยจะทำการประถมนิเทศนักศึกษาก่อนออกฝึกประสบห์การจริง ในนั้นก้จะมือ คู่มือ แบบลงเวลา แบบประเมินครูพี่เลี้ยงและอาจารย์นิเทศ   แล้วทางมหาลัยก็จะมีใบส่งตัวนักศึกษาไปประจำโรงเรียนมัธยมในรอบๆ มหาวิทยาลัย โรงเรียนละ 3-5 คน ในส่วนของผมนั้นกับเพื่อนอีก 3 คน ได้โรงเรียนกมลาไสย  ซึ่งห่างจากมหาวิทยาลัย ประมาณ 60 กิโลเมตร
อยู่มหาลัยจะนอนตื่นสายมากเพราะเรียนแต่ละวันก็ประมาณสามโมงเช้า  พอออกมาสังเกต ต้องตื่นแต่เช้าทุกวันมาโรงเรียน เช้าเข้า 07:30 น. เลิกเรียนออก 16:30 น. มาวันแรกง่วงมากเลยทีเดียว วันหลังๆ มาก็เริ่มปรับตัวได้










ก่อนวันออกฝึก  ขี่รถผ่านหน้าโรงเรียน ข่นคิงลุกเลย






วันแรก คิดในใจว่าจะได้ขึ้นไปพูดหน้าเสาธงมั้ยนะ แต่แล้วก็ไม่ได้ขึ้นโอ่วววโลงอก






เพื่อนร่วมสังเกต







เห็นนักเรียนแล้ว คิดถึงสมัยตอนเรียนมัธยมเลย






นักเรียนก็ราวๆ สองพันกว่าๆ







เป็นระเบียบเรียบร้อยดี  




(นักเรียนมาสายก็เยอะเพราะช่วงนี้อากาศหนาว)








ทันใดนั้นมีครูคนนึ่งเดินผ่านมา  และสิ่งที่ไม่คาดก็เกิดขึ้น โอ่ววตัวจริงนี้หว่า





ส๊วดยอดไปเลย ลูววกเพี๊ยย  








กับครูพี่เลี้ยงครับ







สังเกตการสอนของครูพี่เลี้ยง






ตอนแรกๆ ครูพี่เลี้ยงบอกว่าสับดาแรกให้สังเกตก่อน สับดาถัดไปค่อยลองคุมเด็กดู แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ครับ ได้คุมเด็กตั้งแต่วันแรก55 และก็เจอห้องที่ มึนที่สุดด้วย ม.1/4 ครับสุดยอดดด ดีนะที่สั่งงานแล้วก็พากันทำจนเสร็จ




เด็กพวกนี้ตามมาเข้าฝันเลยครับ






ผลงานเด็ก ทำงานได้ดีมากเลยครับ









ลองนั่งโต๊ะครูดู  






พั่กเที่ยง อาหารที่โรงเรียนอร่อยใช้ได้ ประหยัดด้วย 20 บาท






ทุกๆวันก็ จะมีกิจกรรมคล้ายๆกัน  ทำงานช่วยครูบ้าง ดูแลห้องเรียนแทนครูบ้าง






ก่อนวันวาเรนไทน์ ก็มอบลูกอมให้ นักเรียนชั้น ม.4/3 ซึ้งเป็นห้องที่ผมต้องเก็บรวบรวมข้อมูลต่าง เพื่อทำเป็นรายงาน (จะได้บอกง่าย อิอิ)








ทีนี้ มาดูความเกรียนของนักเรียนกัน

เป็นใงละ 55







วันที่ฝนตก สนามเปียก ก็มาเข้าแถวที่ถนน





ทุกเช้าจะมีเจ้าตัวนี้มาเล่นด้วย ตั้งชื่อให้ว่า  ไอ้สังเกต อยากล้างตัวให้มากเพราะตัวสกปกน่าจะไม่มีคนดูแลมัน





ห้องอนามัยเป็นห้องที่อยู่ประจำ   บางวันท่าไม่มีอะไรทำก็จะไปนั่งจ่ายยาให้นักเรียน ที่ไม่สบาย







บางวันก็ไปหากินข้าวข้างนอก ก๋วยเตี๋ยวเฟ้อ อร่อยดี







ดูแลห้องคอม  







ให้เอางานเก่ามาทำ   หมดคาบแล้วก็ปล่อย สบายเกิ้น อิอิ






เช็คชื่อนักเรียน






ชุมชนร่วมกับโรงเรียน รดน้ำสนามหญ้า  ช่วงนั้นมีการจัดการแข่งขันฟุตบอลพอดี







เก็บข้อมูลชุมชน








ถ่ายรูปร่วมกับอาจารย์นิเทศ












2 สัปดาห์ ถือว่าผ่านไปเร็วมาก รู้สึกยังไม่ยากกลับไปใช้ชีวิตในมหาลัยเลย  แต่ระยะเวลาสั้นๆนี้ ได้ประสบการณ์เป็นอย่างมากกับการได้สัมผัสกับโรงเรียนจริงๆ ได้มีชีวิตในรั่วโรงเรียน ได้อยู่กับนักเรียน บางครั้งก็มีนักเรียนเรียกคุณครูบ้าง มันรู้สึกภูมิใจแบบบอกไม่ถูก  กิจกรรมหลายๆอย่างนักเรียนก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี  โดยรวมแล้วก็โอเคเพอเฟคถือว่าสำเร็จตามเป้าหมายที่คิดไว้มาก




และสุดท้ายนี้ มีคุณครูท่านนึ่งที่ให้ข้อคิดไว้ ว่า "จะอยู่ที่ไหน โรงเรียนไหน หรือสถานที่ไหน ขอให้... อย่าลืมความเป็นครู  ครูต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่นักเรียน"  ดังคำที่กล่าวไว้ว่า  ตัวอย่าง มีค่ากว่า คำสอน  









ไว้โอกาศหน้า ฝึกประการณ์วิชาชีพครู 2 จะนำเรื่องราวดีดี มาฝากนะครับ




   ขอบคุณครับ  




..