ตอนนี้ลูกชาย 1 ขวบ 3 เดือนแล้ว ยังตื่นทั้งคืนค่ะ คืนละหลายๆรอบ ร้องกินนมตลอด ต้องให้กินถึงจะหลับต่อ บางทีวางแล้วตื่นตลอด วางจนเหนื่อยท้อ สุดท้ายยกมานอนด้วยทุกที
ต้องเล่าก่อนว่า ...ตั้งแต่คลอดออกมา ไม่เคยนอนยาวค่ะ ตื่นตลอด กลางวัน กลางคืน ตอนออกจากโรงพยาบาลมาถึงบ้าน ต้องนอนบนบ่ารึหน้าอกเท่านั้น ใครก็ได้ ถึงจะนอน จนเวลาล่วงเลยผ่านไปเดือนกว่าๆ เริ่มไม่ไหวแล้วสิ พ่อ แม่ ย่า ทรุดโทรมไปตามๆกัน เลยหาวิธีฝึกนอนตามทฤษฏีของคนเขียนเรื่องการฝึกนอนท่านหนึ่งแบบไม่ปล่อยร้อง..... ให้กินเป็นเวลา นอนเป็นเวลา แต่นอนในบ้านไม่ได้นะคะ ตื่นทุก 15 นาที ต้องใส่รถเข็นออกนอกบ้าน เดินปายยยยยยยยยยย จะถึงไทยแลนด์แล้ว ( เราอยู่ต่างประเทศค่ะ ) เดินวันละ 3-4 รอบ รอบละชั่วโมงครึ่ง จนเราตัวไหม้เกรียมเลย T T .......กลางคืนยกลงเตียงตัวเอง ( ต้องจับคว่ำเท่านั้นค่ะ ท่าอื่นตื่นทุก 10 นาที ) จนกว่าจะนอนจริงๆ คือถ้าวางแล้วร้อง ยกขึ้นมาใหม่ ทำแบบนั้นจนยอมนอน หลังพังกันเป็นแถบๆ ก้มๆเงยๆ ผลที่ได้คือ เริ่มนอนจาก 1 ทุ่มครึ่ง ตื่นเที่ยงคืนบ้าง ตีหนึ่งบ้าง ยังกะมหกรรม เรานี่น้ำตาร่วงริน เหนื่อยใจจะขาด ทุกๆชั่วโมง ยันเช้า เป็นแบบนี้มาตลอด ( เป็นคนเสมอต้นเสมอปลายเหลือเกินเจ้าประคุณเอ๊ย )
ทีนี้ตอน 6-7 เดือน เราฝึกด้วยการปล่อยร้องค่ะ ผลที่ได้คือนอนยาว เริ่ม 1 ทุ่มถึงตีห้า บางวันตีสี่ แต่เราก็พอใจสุดๆแล้ว ทีนี้พอฟันเริ่มขึ้น รวนค่ะ กลับมาตื่นมากกว่าเดิม การกลับมาของเค้าครั้งนี้ ขุ่นพระ!! นอนเองไม่ได้เลย เป็นแบบนี้ตลอดมา จนปัจจุบันนี้เรายังกะผีปอบ โทรม ทรุด อ่อนล้าจนจะไม่มีแรงแล้ว เราอยากได้คำแนะนำ ใครมีวิธีฝึกแบบละมุนละม่อม ไม่ปล่อยร้องบ้างคะ ที่ปล่อยร้องไม่ได้เหมือนตอนฝึกสมัย 6-7 เดือนเพราะสามีเราไม่ให้ปล่อยร้องค่ะ ( ด่าสามีในใจ เพราะถ้าอยู่คนเดียวเมื่อไร โดนแน่ๆปล่อยร้องเลย ฮึ ) ตอนฝึกครั้งนั้นเราอยู่คนเดียว เลยทำได้
วิธีต่างๆอย่างนอนเป็นเวลา เล่นให้เหนื่อย เปิดเพลง แม้แต่การเล่านิทาน ลูกไก่ยังไม่ทันกระโดดเข้ากองไฟ ลูกเราลุกขึ้นนั่งพรวด โอ๊ยยยยยยย แม่เจ้าาา ไม่สำเร็จค่ะ ต่อให้เหนื่อยแสนเหนื่อย เพลียขนาดไหนก็ตื่นทั้งคืน ยิ่งปัจจุบันนี้ทุกชั่วโมง เอามานอนด้วยก็เหมือนเดิมค่ะ หันหลังหนีก็ตะกายจะกินนมตลอด ท้อแท้ใจ
ใครมีวิธีช่วยหน่อยนะคะ T T
ปล.1 ตอนท้องเรานอนไม่ได้เลย ลูกดิ้นแรงมาก จนประมาณตีสามผ่านพ้นไป จะสงบลง ทุกคืนนะ เราถึงจะได้นอน
ปล.2 ตอนท้องให้นับเวลาหยุดดิ้นค่ะ จะง่ายกว่า เพราะดิ้นตลอดเวลา เหมือนไม่ค่อยนอนเลยจริงๆ เคลื่อนไหวตลอด ถ้าเคาะๆไป จะตอบกลับทันที
ปล.3 เวลาไปอุลตร้าซาวน์ หมอจะหัวเราะทุกคน คือดิ้นซะหาทิศทางไม่ถูก หมุนตลอดเวลา หมอบอกว่าเป็นที่นิสัยเด็กค่ะ เราไม่เชื่อ ณ ตอนนั้น T T
ใครมีวิธีฝึกลูกนอนเองแบบไม่เสียน้ำตาบ้างคะ?
ต้องเล่าก่อนว่า ...ตั้งแต่คลอดออกมา ไม่เคยนอนยาวค่ะ ตื่นตลอด กลางวัน กลางคืน ตอนออกจากโรงพยาบาลมาถึงบ้าน ต้องนอนบนบ่ารึหน้าอกเท่านั้น ใครก็ได้ ถึงจะนอน จนเวลาล่วงเลยผ่านไปเดือนกว่าๆ เริ่มไม่ไหวแล้วสิ พ่อ แม่ ย่า ทรุดโทรมไปตามๆกัน เลยหาวิธีฝึกนอนตามทฤษฏีของคนเขียนเรื่องการฝึกนอนท่านหนึ่งแบบไม่ปล่อยร้อง..... ให้กินเป็นเวลา นอนเป็นเวลา แต่นอนในบ้านไม่ได้นะคะ ตื่นทุก 15 นาที ต้องใส่รถเข็นออกนอกบ้าน เดินปายยยยยยยยยยย จะถึงไทยแลนด์แล้ว ( เราอยู่ต่างประเทศค่ะ ) เดินวันละ 3-4 รอบ รอบละชั่วโมงครึ่ง จนเราตัวไหม้เกรียมเลย T T .......กลางคืนยกลงเตียงตัวเอง ( ต้องจับคว่ำเท่านั้นค่ะ ท่าอื่นตื่นทุก 10 นาที ) จนกว่าจะนอนจริงๆ คือถ้าวางแล้วร้อง ยกขึ้นมาใหม่ ทำแบบนั้นจนยอมนอน หลังพังกันเป็นแถบๆ ก้มๆเงยๆ ผลที่ได้คือ เริ่มนอนจาก 1 ทุ่มครึ่ง ตื่นเที่ยงคืนบ้าง ตีหนึ่งบ้าง ยังกะมหกรรม เรานี่น้ำตาร่วงริน เหนื่อยใจจะขาด ทุกๆชั่วโมง ยันเช้า เป็นแบบนี้มาตลอด ( เป็นคนเสมอต้นเสมอปลายเหลือเกินเจ้าประคุณเอ๊ย )
ทีนี้ตอน 6-7 เดือน เราฝึกด้วยการปล่อยร้องค่ะ ผลที่ได้คือนอนยาว เริ่ม 1 ทุ่มถึงตีห้า บางวันตีสี่ แต่เราก็พอใจสุดๆแล้ว ทีนี้พอฟันเริ่มขึ้น รวนค่ะ กลับมาตื่นมากกว่าเดิม การกลับมาของเค้าครั้งนี้ ขุ่นพระ!! นอนเองไม่ได้เลย เป็นแบบนี้ตลอดมา จนปัจจุบันนี้เรายังกะผีปอบ โทรม ทรุด อ่อนล้าจนจะไม่มีแรงแล้ว เราอยากได้คำแนะนำ ใครมีวิธีฝึกแบบละมุนละม่อม ไม่ปล่อยร้องบ้างคะ ที่ปล่อยร้องไม่ได้เหมือนตอนฝึกสมัย 6-7 เดือนเพราะสามีเราไม่ให้ปล่อยร้องค่ะ ( ด่าสามีในใจ เพราะถ้าอยู่คนเดียวเมื่อไร โดนแน่ๆปล่อยร้องเลย ฮึ ) ตอนฝึกครั้งนั้นเราอยู่คนเดียว เลยทำได้
วิธีต่างๆอย่างนอนเป็นเวลา เล่นให้เหนื่อย เปิดเพลง แม้แต่การเล่านิทาน ลูกไก่ยังไม่ทันกระโดดเข้ากองไฟ ลูกเราลุกขึ้นนั่งพรวด โอ๊ยยยยยยย แม่เจ้าาา ไม่สำเร็จค่ะ ต่อให้เหนื่อยแสนเหนื่อย เพลียขนาดไหนก็ตื่นทั้งคืน ยิ่งปัจจุบันนี้ทุกชั่วโมง เอามานอนด้วยก็เหมือนเดิมค่ะ หันหลังหนีก็ตะกายจะกินนมตลอด ท้อแท้ใจ
ใครมีวิธีช่วยหน่อยนะคะ T T
ปล.1 ตอนท้องเรานอนไม่ได้เลย ลูกดิ้นแรงมาก จนประมาณตีสามผ่านพ้นไป จะสงบลง ทุกคืนนะ เราถึงจะได้นอน
ปล.2 ตอนท้องให้นับเวลาหยุดดิ้นค่ะ จะง่ายกว่า เพราะดิ้นตลอดเวลา เหมือนไม่ค่อยนอนเลยจริงๆ เคลื่อนไหวตลอด ถ้าเคาะๆไป จะตอบกลับทันที
ปล.3 เวลาไปอุลตร้าซาวน์ หมอจะหัวเราะทุกคน คือดิ้นซะหาทิศทางไม่ถูก หมุนตลอดเวลา หมอบอกว่าเป็นที่นิสัยเด็กค่ะ เราไม่เชื่อ ณ ตอนนั้น T T