สวัสดีค่ะ ชื่อ พี อายุ 18 กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย
ซึ่งตอนนี้กำลังเครียดเรื่องการเรียนอยู่พอสมควร แต่ก็มีปัญหาที่บ้านเพิ่มเข้ามาอีกด้วย

พีอาศัยอยู่น้าที่ต่างจังหวัดมาตั้งแต่ 3 ขวบจนถึงปัจจุบัน ซึ่งอยู่ทางภาคเหนือ ส่วนพ่อกับแม่ของพีทำงานอยู่ภาคตะวันออก
ปิดเทอมพีถึงจะไปหาพ่อกับแม่ที่นั่น ถึงเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เราค่อนข้างสนิทกันมาก
เวลามีเรื่องอะไร พีจะโทรหาพ่อกับแม่ตลอด ส่วนมากพีจะชอบคุยกับพ่อ
พ่อจะเป็นที่ปรึกษาให้พีเสมอ เหมือนพี่ชาย เหมือนเพื่อน เราคุยกันทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เพื่อน หรือแฟน

วันนึงพ่อก็เคยพูดกับพีประมาณว่า "ถ้าพ่อกับแม่หย่ากัน เลิกกัน พีจะรับได้มั้ย? พีจะอยู่กับใคร?"
ส่วนพี แค่ได้ยินพ่อพูดแบบนั้นน้ำตาก็จะไหลแล้วค่ะ พีบอกว่า "รับไม่ได้หรอก"
พ่อก็บอกว่า "พ่อกับแม่เลิกกัน ไม่ได้แปลว่าพ่อไม่รักพีนะ พ่อก็รักพีเหมือนเดิม พ่อมีลูกคนเดียวนี่"
พีก็บอกว่า "ตอนนี้พียังไม่พร้อม รอให้พีพร้อมก่อนนะ"

จากนั้นพ่อก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีกเลย เค้าก็อยู่กันปกติ
จนเมื่อวาน แม่ถามพีว่า "ไปอยู่กับแม่มั้ย อยู่กันสองคน"
พีก็อึ้ง ก็ตอบไปว่า "ทำไม"

แม่พูดขึ้นมาแค่ว่า "เบื่อพ่อ" พีก็บอกว่า "อยู่กันมาตั้งนาน มาเบื่ออะไรตอนนี้ล่ะ?"
แม่ก็บอกว่า "ถ้าไม่ติดพี แม่กับพ่อคงหย่ากันไปนานแล้ว"
พีก็ตอบไปแค่ว่า "เอาที่แม่สบายใจ"

แล้วพ่อก็เฟสมาถามพีว่า...
พ่อ : พี ถ้าพ่อกับแม่เลิกกันพีจะอยู่กับใครคะลูก?
พี : ทำไมถามแบบนี้ล่ะ
พ่อ : พ่ออยากรู้
พี : เลือกแม่ค่ะ
พ่อ : จริงเหรอ ทำไมล่ะ
พี : เพราะพ่อเป็นผู้ชาย พ่อดูแลตัวเองได้ดีกว่าแม่ พ่อแข็งแรงกว่าแม่ แต่แม่ไม่มีใครที่พึ่งพาได้ พีเลยต้องเป็นที่พึ่งให้แม่แทนพ่อไง
พ่อ : คิดได้แบบนี้ก็ดีแล้ว แต่ไม่สงสารพ่อเหรอ แม่มีตา มีน้า แต่พ่อไม่มีใครเลย
พี : ...
พ่อ : ...
พี : งั้นพ่อกับแม่อย่าเลิกกันสิ พีเลือกไม่ถูก งั้นพีไม่เลือกใครเลยดีมั้ย พีไปอยู่หอคนเดียวเลยดีกว่า ถ้าพีไม่เลือก พ่อกับแม่จะเลิกกันมั้ย?
พ่อ : เรื่องบางเรื่องมันอยู่เหนือการควบคุมของพ่อกับแม่ มีหลายเรื่องที่พ่อกับแม่คิดไม่ตรงกัน ไม่เข้าใจกัน แม่เหนื่อยพ่อก็เหนื่อย
พี : พีก็เหนื่อย งั้นก็เอาพ่อกับแม่ว่าเถอะ

แล้วจากนั้นพีก็ยังไม่ได้คุยกับพ่อและแม่เลย
พีควรทำยังไงดีคะ หรือปล่อยให้เขาตัดสินใจกันเอง? แล้วยอมรับผลที่เกิดขึ้น?
ตอนนี้คิดอะไรไม่ออกเลยจริงๆ


ขอบคุณค่ะ