มีปัญหา = โวยวายและขุดค้นหาเรื่องเก่าๆที่ไม่ดีออกมาผสมกัน จนเรื่องเล็กๆกลายเป็นใหญ่
อยากแก้ไข = ไม่เคลียร์ให้จบ ปล่อยเงียบไป ไม่เกิดความเข้าใจกันสักที ว่าเรื่องจริงๆมันเกิดขึ้นได้อย่างไร เกิดที่ไหนจะได้ดับที่นั่น
โดนโต้กลับ = ยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ยอมใคร ไม่ฟังเอาตัวเองว่าอย่างเดียว
.
.
ผมเกิดคำถามในใจ
จงใจเย็นๆ และค่อยๆพูดแก้ไขปัญหา เรื่องบางเรื่องมันไม่จำเป็น ต้องโวยวาย ขึ้นเสียง และไม่จำเป้นต้องเงียบกลิบ เพราะเรื่องมันจะค้างคา พอผ่านไปก็ไม่นึกถึงมันก็จริง แต่ ทว่า พอมีปัญหาอีกก็เอาเรื่องที่เงียบไปนั่นกลับมาพูดค่อผสมกับเรื่องใหม่
.
.
และอยากพูดว่า
จงตัดสินใจ พัฒนาตัวเองตราบเท่า ที่ยังหายใจ ไม่ใช่เอาแต่โวยวายว่าทำไม่ได้ๆ ไม่ทำแล้ว..........อย่าพึ่งโวยวายก่อนทำสิ คนเราเป้นสัตว์ประเสริต ไม่ใช่เดรัจฉาน มีสมองคิด มีกายวาจาทำ มีจิตใจเป็นสิ่งสำคัญ ฉไหนเรื่องแค่นี้ยังทำไม่ได้ ?
.
ปล. ผมอยากจะถามพ่อผมเหมือนกันแต่ไม่กล้า กลัวพ่อจะโกรธไปมากกว่านี้เลยต้องมาโพสขอความเห็นและกำลังใจ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ
ปล.2 แม่ผมก็เป้นคนเวลาเจอแล้วต้องเงียบอย่างเดียวไม่พูดไม่จาเลย ก็คงจะคิดเหมือนผมอ่ะน่ะ