บางทีโลกกลมๆก็ไม่ได้ให้โอกาสคนเราเท่าเทียมกัน มีเพียงแค่เศษวันเวลาที่พอจะเทียบเคียงกันได้ ชีวิตก็ไม่อาจที่จะอิงไปกับนิยายได้เพราะในแต่ละช่วงเวลาก็มีหลากหลายเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาให้พบเจอ ปัจจัยในการใช้ชีวิตในสังคม มุมมองในด้านของความรักของแต่ละคน  จึงไม่เหมือนกัน สำหรับความรักของผม ผมคงเปรียบมันเป็นแค่อาหารจานๆหนึ่งที่วางอยู่ตรงหน้า เพราะมันต้องอาศัยส่วนประกอบหลายอย่างที่จะมาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไป  คนเรามักเสาะหาคำว่าพอดี แต่ลืมที่จะมองสิ่งที่มันดีพอ ในส่วนประกอบของคำว่ารักต้องอาศัยส่วนประกอบมากมาย รูปร่างหน้าตา ฐานะเงินทอง มักจะมาเป็นอันดับต้นๆ นิสัย ใจคอก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ใช้การตัดสินใจ  ผมก็เป็นคนๆหนึ่งที่เกิดมายืนบนโลกกลมๆ บนถนนแคบๆที่พบเจอ ทางเลือกที่มีแค่คำว่าสุ้ ทั้งๆที่รู้คำว่าแพ้ยืนกวักมือเรียก ก็ต้องทำ