ผังอักษรโรมันที่ใช้เขียนบาลีเทียบกับอักษรไทยเป็นแบบนี้ครับ



พยัญชนะ                                             สระ
          ก      ข     ค     ฆ     ง                          อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ
          จ     ฉ     ช     ฌ     ญ
          ฏ     ฐ     ฑ     ฒ     ณ  
          ต     ถ     ท     ธ     น
          ป     ผ     พ     ภ     ม

พวกตัวแปลกๆ มีขีดมีจุด ถ้าเขียนแบบไม่ใช้สัญลักษณ์ก็ต้องผสมกับตัวอื่นครับ เช่น ง = ng, ญ = ny ส่วนวรรค ฏ ใช้วรรค ต แทนหมดเลย

สระเสียงยาวที่มีขีดบน บางคนก็ตัดขีดเลย บางคนก็ใช้ซ้ำสองตัวแสดงความยาวของเสียง (เวลาเขียนชื่อไม่นิยมใช้วิธีนี้)

ในภาษาสันสกฤตมีเพิ่มคือ ศ ษ ใช้ s มีขีดกับมีจุด บางทีแทนด้วย sh, ตัว -รร (ร หัน) ใช้แทนด้วย ar, ตัว ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ ใช้ ri ri li li แทน (จริงๆ จะเป็น r แบบมีจุด)

ต้องเข้าใจเพิ่มเติมด้วยว่าคำไทยแท้ไม่ได้มาจากภาษาบาลี ดังนั้นอาจจะมีตัวอักษรอื่นที่เทียบไม่ได้ และในบางกรณีเรามีการแผลงคำเดิมของบาลีมาใช้แบบไทยๆ ดังนั้นพอเขียนด้วยตัวอักษรโรมันก็อาจจะไม่ตรงกับคำเดิมเป๊ะครับ

ตัวอย่าง สุวรรณภูมิ = สุ + วรร + ณ + ภู + มิ = Su + var + na +phu + mi

ตัวอย่าง โภคิน = โภ + คิ + น(ะ) = Bho + ki + n(a) จะใส่ a หรือไม่ก็ได้ครับ แล้วแต่ว่าต้องการให้ถือเป็นตัวสะกดหรือเปล่า