คนไกลที่พูดถึงไม่ใช่ใคร ป๊า(พ่อ)เราเองค่ะ
คือป๊าทำงานเรือที่สิงค์โปร์ ปีนึงเจอกันทีนึงคะ
ป๊ามาตั้งแต่ 8 มกรา พึ่งกลับวันนี้ค่ะ คือเราก็โตแล้ว
19 แล้วค่ะ ตอนป๊าอยู่เอาแต่ใจมากคะ ดื้อสุดๆ
ด้วยความที่เคยโดนตามใจแต่เด็กแก้ไม่หายยย
คือเราไม่ค่อยแสดงออกทางความรักกัน
เมื่อกี๊ตอนเรา ตื่นมาส่ง เราก็หอมคะ แต่น้ำตามันไหล T.T
เราก็กอด เราไม่กล้าบอกรักค่ะ ได้แต่เขียนใส่กระดาษให้ป๊าอ่าน
คือที่เรามาเขียนในนี้ เราแค่อยากรู้วิธีทำให้หายคิดถึงป๊าค้ะ
ปล. ป๊ากับแม่เราพึ่งเลิกกัน แม่เราอยู่ กทม. เราอยาดให้เค้าคุยกันดีๆ มีวิธีมั้ยค่ะ
ขอบคุณน่ะคะ