อยากแชร์ประสบการ์ณที่ผมเป็นสิว และอยากได้คำแนะนำเรื่องผิวหนังด้วยครับ

อายุ 19 ปี ครับ เป็นสิวตั้งแต่ ม.3 ขึ้นก็ไม่เยอะครับก็ แต่ พอขึ้น ม.4 เหมือนกับว่าแพ้โฟมล้างหน้าบ้างอย่าง ทำให้มันลาม อย่างรุนแรงครับ ทั้งหน้า คอ หลัง คือ ครึ่งตัวบนของผม มีสิว หมดเลยครับ  ณ ตอนนั้นโดนเพื่อนหยอกล้อ ผมไม่กล้าออกไปไหนเลย เพราะว่าสิวมันขึ้น ประมาณว่า มันไม่ใช่หน้าคนอ่ะ(เหมือนกับว่าเละอ่ะครับ) ผมเคยคิดสั้น แต่ก็นึกถึงพ่อแม่ครับ ก็เลย ใช้ชีวิตแบบหน้าเละๆ ไปจนถึง ม.6 ผมก็เริ่มมาดูแลตัวเองครับ หาครีม หายากิน พยายามสุดๆครับ อะไรที่เค้าว่าดีผมลองหมดเลย ก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นเยอะ สิวไม่ค่อยขึ้น สิวเก่าๆ ก็เริ่มหาย หมด แต่สิวเม็ดเล็กๆที่ไม่มีหัว มันไม่ลดสักที ผมระวังด้วยครีมประมาณ 5 เดือน หน้าตอนนั้นก็เริ่มไม่ค่อยมีสิวน่ะครับ หน้าใสขึ้นเยอะ แตกต่างจากเมื่อก่อนมากเลยครับ จนผมขึ้นปี1 มาเรียนกรุงเทพครับ ตอนนี้ ก็มีร่องรอยบาปกรรมที่เกิดบนหน้าครับ จะทิ้งรอยหลุมสิว ไว้เต็มหน้าเลยครับ บนจมูก แก้ม หว่างคิ้ว หน้าผาก ทุกโซนเลยครับ ยกเว้นรอบดวงตาครับ แล้วก็จะมีสิวเล็กๆที่ไม่มีหัวด้วยครับ อยากถามผู้รู้ครับ ว่า อายุ 19ปี ถ้าไม่เลเซอร์ สามารถหายได้ตามปกติ ตามธรรมชาติได้ไหมครับ และก็พอจะมี การรักษายังไงตามธรรมชาติครับ เพราะกลุ้มใจมากๆกับหลุมสิว มันเหมือน ผิวดวงจันทร์เป๊ะ ๆ ขอบคุณมากครับยิ้มยิ้มยิ้มยิ้มยิ้มยิ้มยิ้ม อ่ออีกอย่างครับ การนอนเร็วขึ้นจะทำให้เซลล์ผิวสร้างมาเร็วขึ้นหรือเปล่าครับ และก็การดื่มน้ำเยอะ ๆ นี้ ผิวหนังสามารถสร้างเนื้อเยื่อได้ป่าวครับ !! รบกวนผู้รู้ด้วยน่ะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่