ตามหัวข้อกระทู้เลยนะคะใครว่างๆช่วยหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ


ด้านล่างเป็นเนื้อเรื่องนะคะย่อแล้วช่วยอ่านแล้วคิดแก่นเรื่องหน่อยค่ะ

        เริ่มเรื่องโดยกล่าวถึงอาณาจักรตองอู ที่เกิดขึ้นหลัง"เมงกะยินโย" พร้อม 2 เพื่อนตาย คือ"มังสินธู" และ"ตะคะญี" ร่วมกันสร้างอาณาจักรขึ้นมา
        แต่เมื่อสร้างอาณาจักรเสร็จเรียบร้อย "มังสินธู" ก็วางมือจากทวนเลือกเดินเข้าสู่เส้นทางธรรม บวชเป็นพระจนก้าวขึ้นมาเป็น"มหาเถรกุโสดอ" ส่วน"คะตะญี" ขอแยกกลับไปอยู่บ้านเกิดหมู่บ้านกะเหรี่ยง พร้อมตั้งสำนักดาบ
เมื่อ 2 เพื่อนเกลอแยกทาง "เมงกะยินโย"จำต้องขึ้นเป็นมหกษัตริย์องคืแรกของตองอู ..ในนาม"มหาสิริชัยยะสุระ"

        เมงกะยินโย มีบุตร 2 คน คนโตเป็นราชธิดาสาวเกิดแก่มเหสี นามว่า"จันทรา" ส่วนราชบุตรชื่อ"มังตรา" เกิดจากครรภ์ราชเทวี  เนื่องเพราะพระมเหสีสิ้นพระชนม์ ขณะที่ราชเทวีก็ไม่สามารถเลี้ยงดู 2 ทายาทมหากษัตริย์ได้ กษัตริย์ตองอูจึงได้ฝากให้"แม่เลาชี" เป็นพระนมหลวง ทำหน้าที่เลี้ยงพระราชบุตรมังตรา และตละแม่จันทรา
แม่นางเลาชีเองก็มีบุตร 1 คนคือ"จะเด็ด" ทำให้ 2 เจ้ากับ 1 สามัญชนร่วมดื่มร่วมเต้ามารดาเดียวกันมาแต่เยาว์ และรักของจะเด็ดที่มีต่อตละแม่จันทรา ก็"ผูกพัน"แต่วันเยาว์วัย

        อันจะเด็ดนั้น..เป็น"ผู้มีบัญญาธิการ"มาตั้งแต่เกิด..
         โดยประวัติของจะเด็ดนั้น มหาเถรกุโสดอ กล่าวถึงเจ้าหนุ่มคนนี้ ว่าบ้านเกิดอยู่ที่บ้านงะสะยอก ชานกรุงตองอู เป็นครอบครัวยากจน พ่อชื่อสิงคะสุร์ แม่ชื่อเลาชี 2 ผัวเมียมีอาชีพปาดตาลขายเลี้ยงชีพ ...
กระทั่งวันหนึ่ง ผัวหนุ่มเมียสาว ก็ปีนขึ้นปาดน้ำตาลสดเพื่อนำไปขาย โดยทิ้งลูกชายไว้ใต้ต้นตาล
ระหว่างที่เจ้าหนูน้อยนอนเล่นอยู่ ก็มีงูยักษ์ยักษ์เลื้อยมาขดรอบตัว โดยจะเด็ดนอนมองงูยักษ์เฉย ต่างจากพ่อกับแม่ที่ยืนทำอะไรไม่ถูก กระทั่งเมื่องูเลื้อยจากไป สิงคะสุร์ จึงอุ้มลูกชายไปหาพระราชาคณะประจำแขวงทำนายชะตาบุตร

        เมื่อพระราชาคณะเห็นลักษณะจะเด็ด ถึงกับอุทานลั่นว่า
       "อายุของเราจะมิได้ชมบุญพระเจ้ามหาราชของพุกามประเทศเมื่อใหญ่ ก็ขออุ้มให้เต็มมือเสียแต่น้อยเถิด" พร้อมแนะนำให้ครอบครัว 2 ผัวเมียไปอยู่ตองอู โดยเอ่ยปากฝากให้ไปอยู่กับมหาเถรกุโสดอ เกลอเก่าที่บวชเป็นพระผู้ใหญ่อยู่ตองอู
ชีวิตของจะเด็ด จึงกลายเป็นสายเลือดร่วมเต้ากับ 2 กุมาร-กุมารีกษัตริย์ตองอู

       จากนั้น ผู้ชนะสิบทิศ ก็เปิดตัวหญิงสาวที่เข้ามาในชีวิตของจะเด็ด
        นับจาก"จันทรา"..ที่เป็น"รักแรก"ของจะเด็ด ก็เป็น"นันทะวดี" ธิดาสาวของขุนวังทะกยอดิน ที่จะเด็ดไปรับใช้อยู่ในวังในชื่อ"มังฉงาย"
        นันทะวดี หลงรักจะเด็ด แต่เมื่อมังตราบอกพี่เขยว่าตนรักแม่นาง สุดท้าย นันทะวดีจึงกลายเป็นพระมเหสีของมังตรา ที่กลายเป็นองค์ตะเบงชะเวตี้..ในเวลาต่อมา..ในตอนจบของเรื่อง เมื่อจะเด็ดมากู้ราชบัลลังค์ตองอูคืน นันทะวดีที่ถูกประนามเพราะยอมเป็นนางสนมศัตรูผู้มายึดเมืองตองอู และบวชเป็นชี แต่เนื้อแท้ของการยอมสละชื่อเสียงก็เพื่อรอชายคนรักที่มายึดตองอูคืน และมเหสีของตะเบงชะวเตี้ คือผู้ที่"ยาขอบ"ตั้งใจเขียนให้เป็นผู้มาสวมมงกุฎให้จะเด็ด ชายในดวงใจของนาง..ที่นางไม่มีสิทธิ์ครอบครอง ..
        จากนั้นก็เป็น"กันทิมา" ลูกสาวครูดาบคะตะญี หญิงสาวชาวกะเหรี่ยงที่ไม่เคยมองหนุ่มคนไหน เพราะ"รักดาบ"มากกว่าจะสนใจเรื่องรักใคร่ กระทั่งยอมพลีชีพเพื่อชายคนเดียวที่ตนรัก
        ก่อนจะเป็น"กุสุมา"..พระราชธิดาแสนสวยของพระเจ้านระบดี แห่งเมืองแปร เมืองที่จะเด็ดถูกส่งไปเป็น"สายสิบ" แต่ต้องกลายเป็นครูสอนพิณ 13 สายให้ราชธิดา  หญิงสาวคนนี้แหละที่จะเด็ดหลงรักมาก ถึงขั้นสารภาพกับตละแม่จันทรา ..นางแก้วในดวงใจแห่งตน ว่าตนรักจันทราด้วยใจภักดิ์ แต่รักกุสุมาด้วยใจปอง

        เพื่อลบล้างความผิด จะเด็ดจึงต้องคุมทัพไปตีเมืองแปร และเมื่อได้รับชัยชนะ ก็ได้รับพระราชทานยศจากองค์ตะเบงชะวเตี้เป็น"บุเรงนองกยอดินธรา" หรือ "บาดินหย่อง จอเด็งนธรา" ที่มาพร้อมความเศร้าของเจ้าตัวเมื่อทราบข่าวว่ากุสุมาถูกสอพินยาฉุดไปหงสาวดี
        ศึกของจะเด็ดจากนั้น จึงเป็นทั้งศึกรักและศึกรบ..ตั้งแต่ปอละเตียง-เชงสอบูไปจนถึงราชธิดาเมืองยะไข่ ...