คือเราชอบไปเล่นกับพ่อตั้งแต่สมัยเด็กๆละอ่ะ แต่พักนี้พ่อชอบหงุดหงิดใส่อ่ะ บางทีมันก็น่าน้อยใจนะ
เพราะบางทีก็อยากเล่นอะไรแบบเด็กๆบ้างอ่ะ แล้วก็ไม่ได้กวนเค้าเลยด้วยเวลาทำงานถ้าหงุดหงิดจะไม่น้อยใจเลย
นี่เวลาอยู่บ้านว่างๆอ่ะ เราก็ไปเล่นมวยปล้ำนิ้ว นวดไหล่ เค้าก็บอกว่าเราไม่โตซักที แล้วก็ทำเสียงหงุดหงิดใส่

คือจริงๆจะให้เป็นแบบคนโตๆเลยก็ได้นะ ไปโรงเรียนกลับมาไม่ต้องพูดต้องคุยกัน เอาแต่เรื่องงานเรื่องธุรกิจไปคุย
แบบนั้นเราก็ทำได้ แต่บางทีก็งงอ่ะเล่นบ้างไรบ้างทำไมต้องหงุดหงิดใส่ บางทีมันก็ทำให้ไม่อยากกลับบ้านนะพ่อเป็นแบบนี้
อยู่บ้านก็น่าเบื่อเหมือนไม่มีตัวตนงั้นอ่ะ แม่เราเค้าก็นานๆจะกลับที พี่ก็ไปทำงานต่างประเทศ ก็มีแต่พ่อกับน้องอ่ะ
บางทีเราไปคุยอะไรเล่นๆ เค้าก็ว่าละทำไมไม่โตซะที ไม่ใช่เด็กๆละนะ ใครเป็นเราจะรู้เลยว่ามันโคตรน่าน้อยใจ
กลับมาบางทีเราอุตส่าห์ตักน้ำทำกับข้าวให้ก็ไล่ให้ไปอ่านหนังสืออีก ทั้งๆที่เราก็อ่านอยู่ทุกวันละไม่ต้องบอกก็อ่านอยู่แล้ว
รึว่าเค้าจะเข้าวัยทองคะ อายุ 48 เลยหงุดหงิดง่ายอารมณ์เสียบ่อย แต่เป็นแบบนี้ก็ไม่อยากจะเข้าหาเลย
บางทีเรามีนัดจะแฟนแต่วันนี้พ่อจะกลับเร็วก็ยังเลื่อนนัดมาหาพ่อก่อน แล้วต้องมาโดนบ่นทั้งๆที่ไม่ได้ทำไรผิดเลย น่าเบื่ออ่ะแบบนี้

เราควรจะอยู่ห่างๆไปเลยดีมั้ยคะ คุยด้วยก็บ่น เล่นด้วยก็บ่น ไม่ได้ทำไรผิดเลยแท้ๆ เมื่อก่อนมันไม่ใช่แบบนี้เลยคือเค้ารักเรามากกว่านี้อ่ะ