เพื่อนข้างบ้าน ♥

กระทู้คำถาม
ฮัลโหล สวัสดีคร่าาา วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องฟินๆ ให้ฟังกันเนอะ ที่พิมต่อมานี่ เป็นเรื่องจริงค่ะ ใครไม่เชื่อ ก็แล้วแต่.. มันอาจดูเหมือนนิยาย แต่แน่นอน พระเอกเรื่องนี้ยิ้มไม่ได้รวยโอเวอร์ เหมือนในนิยายค่ะ !!! เรื่องจริงเว้ย -...- เอาหล่ะๆ เริ่มเล่าละนะ มีอยู่ว่า เพื่อนข้างบ้านคนเนี้ย เรารู้จักกันตั้งแต่ พึ่งคลอดมา ได้ 2 เดือนก็มาทำความรู้จักกับบ้านนี้แล้ว (แม่เราเล่าให้ฟังว่าคลอดเรามาก็ย้ายมาอยู่บ้านนี้พอดี) จากนั้น เราก็เล่นด้วยกันมาตลอด อาบน้ำด้วยกัน เห็น  เห็น จิม กันหมดแล้วค่ะ ฮ่าๆๆ ตอนเด็กๆ อ่ะเป็นไรไปเนอะ ตั้งแต่นั้นมา เรากับ เค้าก็เป็นเพื่อนสนิทกันเลยค่ะ สนิทจนตอนนี้ ม.4 แล้ว หลายๆ คนคิดว่า เอ๊ะ สนิทกันนานแล้วน่าจะชอบกันนานแล้วสิ อ่า คือ ตอนเด็กๆค่ะ เราเป็นทอมค่ะ ฮ่าๆๆ คบผู้หญิงแล้วด้วยนะ เราเปลี่ยนเป็น ผู้หญิงได้ไงอ่ะหรอ อืม.. ไม่รู้สิ แต่เราเปลี่ยนได้ ตอนนี้เลยกลายเป็นไบรท์ ไปเลยค่ะ หญิงได้ชายดี เข้าเรื่องๆ ก็ปกติค่ะ สนิทกัน เหมือนเพื่อน ไปเล่นบ้านมันทุกวัน  เรากับ J (ชื่อย่อพระเอกของเรา) เรียน ร.ร เดียวกัน กลับบ้านด้วยกัน จนคนอื่นคิดว่าเป็นแฟนกันจริงๆ เราเริ่มรักเค้าได้ยังไงอ่ะหรอ เริ่มอีกทีละนะ ช่วง ฤดูฝนหรือเป็นฤดูที่ทุกคนเหงาที่สุดนั่นเอง วันนั้น J กลับจาก ร.ร. มาก่อนเรา แล้ววันนั้นอีกที พ่อแม่เรา ไปสุรินทร์ค่ะ เราเลยได้อยู่กับพี่ชาย แต่พี่ชายไปเเล่นบาส กุญแจก็อยู่กับพี่ชาย เรากลับมาก็เปียก หิวก็หิว ไข้ก็จะกินเพราะฝน เรานั่ง พี่วินกลับบ้านอ่ะ เปียกเป็นเรื่องทำดา :3 เราเลยไปหาป้า( แม่ J) ไปขอ อาศัยชั่วคราว คุณป้าก็เลย โอเค เพราะเห็นเราสนิทกับ J อยู่แล้ว แล้ว2บ้านก็สนิทกันอยู่ด้วย เราก็เลย ขึ้นไปหา J
เรา: แกขอยืมห้องน้ำสระหัวก่อนแปปดิ
J: สระทำไม อาบน้ำไปเลย เชื้อโรคทั้งนั้น -.-
เรา: แกเป็นผู้ชายนะ มาอาบน้ำห้องผู้ชายมันยังไงอยู่นะ
J: เป็นไรไป เราก็เห็นกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว ตอนนี้คงไม่ต่างอะไรมากหรอก // มองมาที่นมเราแล้วส่ายหัว -..- ชั้นก็มีนมนะยะ
เรา: โถวววว อีหนอน -..-
J: จะไปอาบดีๆ หรืออาบด้วยน้ำตา  
เอ้อหลายๆ คนอาจสงสัยว่าเราจะเอาชุดมาจากไหน หลังจาก อาบด้วยน้ำตา เราไปยืม เสื้อคุณป้ามาใส่ คุณป้าเป็นคนตัวเล็กค่ะ สูง 159 เอง จากนั้นเราก็อาบน้ำเสร็จสรรพ ก็ไปขอยืมคอม J เล่นค่ะ ส่วนไอ้ J ทำไรอะหรอ อืม.. อยู่ค่ะ ฮ่าๆๆ เอ้ย ไม่ใช่ J มันเปิด โน๊ตบุ๊คตีฮอนจ้า เราก็นั่ง เล่นเฟส ฟังเพลง ดูเดอะซิมที่เป็นคลิปบ้างไรบ้าง แล้วเราก็นั่งไอนั่งจาม ตลอดเลย หัวก็ยังไม่ได้เช็ด ไอ้ J มันน่าจะลำคาญ มันเลยเดินไปหยิบ ผ้าขุนหนูมาเช็ดหัวให้
J: หวัดแดรกแล้วมั้ยหล่ะ //พูดพร้อมเช็ดหัว ให้ พอเช็ดเสร็จ มันก็ถามต่อว่า กินยาปาว เราบอกไปว่าไม่กิน พูดจบ พี่ชายก็มาพอดี ป้าก็เลยเรียก จากนั้นเราก็ออกมาจากห้อง กลับบ้านมากินยา กินข้าวที่พี่ซื้อมาให้ เสร็จสรรพ เช้าวันต่อมา ก็ต้องไปเรียนอีก เมื่อคืน พ่อกับแม่ กลับมาถึงบ้านประมาณ ตี 4 เราเลยไม่กล้าปลุกเค้าให้ไปส่งเรา  เลยไปเอง แล้วแบบ ไข้ยังไม่หายดี แต่ต้องไป ร.ร เพราะมีวิชาสำคัญอยู่ เข้าแถวตอนเช้า แถวสีของเราเข้าตรงถนน ค่ะ แล้วฤดูฝนช่ะยิ้มอย่างอบอ้าวเลย เรา เลยเป็นลมไปเป็นที่เรียบร้อย ฮ่าๆ แล้วก็ได้ใบอณุญาติ กลับบ้าน โดนพ่อกับแม่ ด่าใหญ่เลย ทำไมไม่นู่นนี่นั่นตัวเอง แฮะๆ ^^" บลาๆๆ พอตกเย็น J มาเยี่ยมค่ะ เรานอนดูทีวีอยู่ข้างล่าง
J: ไงอีแห้ง ได้ข่าวง่วงนอนจัดเลยนอนกลางถนนเลยช่ะ ฮ่าๆๆ
เรา: ไอ้สื๊ดดดดดด -^-
J:หายไวๆ นะ หายแล้วเดี๋ยวพาไปเลี้ยง KFC
เรา: ขอชาบูได้ปะวะ -3-
J: เงิน?
จากนั้น ก็คุยเรื่อยๆ แล้วอุจส่าใจดี เอาการบ้านที่เราขอให้เพื่อนเราจดไว้ เอามาให้ลอกด้วย คริคริ แล้วมันก็กลับบ้านไป 3วันต่อมา ใช้ชีวิต ปกติค่ะ พอมาวันเสาร์ ปุ๊บ ไอ้ J ค่ะ วิ่งหน้าสลอน มาเลยค่ะ
J: อีแห้ง ไปห้างเป็นเพื่อนหน่อยเร็วๆๆ
เรา: ไปทำไร ขี้เกรียด ไม่เอาไม่ไป -...-
J: เออ ไม่เพื่อนไงสัส เร็วๆ กูจะได้ทำตามสัญญาด้วย  เราก็เลย อ่อออ ถ้าหายจะพาไปเลี้ยงเคเอฟชี ^O^ เรื่องกินนี่ เราไปค่ะ ฮ่าๆๆ จากนั้นก็พากันไปห้างห้างนึง พา J ไปซื้อของมาทำงานด้วย ซึ่งยิ้มเหมือนงานเรามากกว่า นิสัยผู้ชายเลยค่ะ เอางานนะ แต่ไม่ชอบทำ เราเลยต้อง แนะนำนู่นนี่นั่น เลือกของให้ อะไรให้หมด ก็คุ้มกับเคเอฟซี 299 อ่านะ ฮ่าๆๆ มีค่าจ้างนะเฟ้ย -..- แล้วเราก็พากันกลับบ้าน ทำการบ้าน ซึ่ง เราต้องสอนมันอีกแล้ว เหนื่อนยมากกก กับการสอนมันเนี่ย กลับมาจากห้าง ก็ 4 โมงเย็นละ นั่งสอนมันอีก ยัน3 ทุ่มนะจ๊ะ -...-
J:เสร็จแล้วโว้ยยยย ใจมาก มาจุ๊บเหม่งที
เรา: หยี เดี๋ยวหน้ากูเป็นขี้กาก
J: เออ ได้ไง เกรียดกันใช่ปะ ด้ายยยยยย
เรา:เอาเข็มมะ -...- จากนั้น มนก็เดินสบัดก้นกลับบ้านตัวเองไปเลยค่ะ ตอนนั้นคิดว่ามันคงงอลจริงๆ แล้ว วันต่อมาไปเจอที่ ร.ร ตอนเช้าที่ โรงอาหาร J มาสะกิดเรา
J: เห้ยๆ ซื้อเตี๋ยวให้หน่อย เดี๋ยวหายงอลเลยนะ
เรา:คือ งอลกู ?
J:เออดิ ยิ้ม พูดขนาดนั้นเลยอ่ะ
เรา: เป็นตุ๊ดป่าวเนี่ย อีเชี้ยย งอลง่ายจังวะ
J:เรื่องของกู เร็วๆ ซื้อให้หน่อย เดี๋ยวหายงอล นะนะนะ
เรา:กูรู้ไม่ได้งอลกู
J:กูงอลอยู่ เร็วๆ  จากนั้นเราลำคาญมันค่ะ แล้วเกรงใจคนในโรงอาหารด้วย เลยซื้อให้ไป 1 ชาม จากนั้นมันเดินไปนั่งโต๊ะกับเพื่อนมัน อยู่ๆ เราก็ยิ้มตามท่าทางน่ารักๆ แบบนั้น ได้ไงไม่รู้ อ่ะ เราเลยไม่สนใจซื้อข้าวต่อ แล้วก็ใช้ชีวิตปกติ ทำดา  -.- ต่อมาค่ะ ช่วงปีใหม่ 57 ที่ผ่านมาหยกๆเนี่ยแหล่ะค่ะ บ้านเรา เค้านัดกันว่า จะไปเที่ยว วังน้ำเขียว และจะพาไปเที่ยวบ้านยายที่อยู่สุรินทร์ด้วย แม่เราเลยให้เราไปชวนครอบครัวของ J ดู เผื่อเค้าไปด้วย ซึ่ง ก็ไปจริงๆ ค่ะ จากนั้น ตอนแรกกะว่าจะออกเดินทางตอน ตี 5 ไปๆ มาๆ ได้ไปเที่ยงค่ะ ฮ่าๆๆ บ้านเราช้าเอง แหล่ะ แต่ รถไม่ติดเลยนะ โล่งเลยอ่ะไปทางกบิน จากนั้นบ้านเราได้จองเต๊น ไว้แล้ว ที่บ้านดินรีสอร์ท ไปถึง ก็ 1 ทุ่มค่ะ อาเราที่มาก่อน ก็มารับเราให้ไปที่เต๊นค่ะ แล้วก็มานั่งปิ้งของกินกัน พวกผู้ใหญ่ก็คุยนู่นนี่นั่น คุณลุงคุณป้าก็เข้ากับญาติเราได้ดี ญาติเราเป็นคนเฮฮาค่ะคุยง่ายมาก ต่อมา เรา พี่ชายแท้ น้องสาว พี่สาว อีกคน กับ J ก็พากันไปตรง ที่เวทีไปนั่งฟังเพลง สบายๆ เราก็เอากล้องของเราให้ไอ้ J ถ่ายรูปให้หน่อย มันก็ถ่ายให้ แตไม่สวยเลยวู้วววว เบลอแทบทุกรูป แค่นี้ก่อนนะทำการบ้านก่อน J มันพึ่งแชทมาถามชีวะมะกี้ -....- ถ้าผลตอบรับดีจะมาเล่าตอนวันวาเลไทน์ด้วยฮ่าๆ อันนี้ทีเด็ดละ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่