สำหรับเรา 1ปีมาแล้ว ที่ต้องอยู่ในสภาวะแบบ พี่น้อง ทั้งเราและเค้าก็ยังไม่มีใคร (ตอนนี้พี่เค้าเลิกติดต่อกับคนรักใหม่ไปแล้ว)
และเราไม่คิดจะกลับไปคบกัน เพราะกว่าจะผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดมาได้มันยากเหลือเกิน พี่เค้าก็บอกเรา ว่าให้เราเป็นพี่น้องกัน
เป็นความสัมพันธ์ที่ยืนยาวที่สุดแล้วที่ดีกว่าคนรักซึ่งเราเองก็พยายามที่จะเป็นพี่น้อง ตามที่อดีตคนรักบอกเรา
แต่เราทำไม่ได้เลย ตลอดเวลา 1ปี ที่เราคุยกับเค้าในสถานะพี่น้อง

เราจะนึกถึงทั้งช่วงเวลาที่ดีๆ ที่เคยมีให้กัน และวันที่เค้าบอกเลิกเรา เพราะเค้าไปมีคนรักใหม่ ซึ่งเราก็ตั้งตัวไม่ทัน
แล้วต้องมาติดต่อกัน ในสถานะพี่น้อง ซึ่งในบางครั้งก็มีความสุข และเจ็บปวดระคนกันไป
จนไม่กี่วันมานี้ ที่เราตัดสินใจบอกเค้าไปว่า "เราไม่ได้โกรธกัน ไม่ได้เกลียดกัน แต่เราขอให้พี่ไม่ต้องโทรมาหาเราอีก
เราเข้มแข็งขึ้นมากกว่าเดิมแล้ว และสามารถอยู่ได้" (ในใจเราคิดว่า เราต้องเด็ดขาดกับใจเราเอง
ไม่งั้นเราก็จะยังไม่สามารถหลุดพ้นจากใจที่เศร้านี้ได้เสียที)

สำหรับเจ้าของกระทู้ ลองดูนะคะ ว่าการที่ยังคงติดต่อ พูดคุยกันอยู่มันทำให้เราทุกข์มั๊ย
ถ้าใจเราเข้มแข็งพอที่จะทำแบบนั้น ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ายังระคนไปด้วยโลกสีเทาๆ กับความรู้สึกเก่าๆ
เราคิดว่า การถอยออกมาคือ สิ่งที่ดีที่สุด :')