สามก็กฉบับคำกลอน

บทที่ ๒

ตอนที่ ๒ ลิโป้ กับ ตั๋งโต๊ะ (๑)

๗๓.ลิโป้ปลอบนางคนรักไม่ชักช้า
ขอเวลาดูลู่ทางให้ถ้วนถี่
เตียวเสียนรู้ว่าลิโป้ยังภักดี
กับพ่อเลี้ยงคนนี้จึงขอลา
จะกระโดดน้ำตายวายชีวิต
ให้ชีพปลิดปลดไปไม่ดูหน้า
ขุนพลใหญ่เลื่องชื่อคนลือชา
แต่ไม่กล้าช่วยคนรักจักยอมตาย

๗๔.ลิโป้คว้านางไว้มิให้โดด
นางยิ่งโกรธดิ้นรนไม่ยอมง่าย
ทั้งสองคนยื้อยุดทั้งหญิงชาย
พอดีบ่าย ตั๋งโต๊ะกลับมาบ้าน
ได้เห็นภาพบาดใจให้โกรธเกรี้ยว
ไอ้ลูกเลี้ยงจอมเบี้ยวต้องประหาร
พอลับหลังมันทำอนาจาร
กับเมียตูต้องผลาญให้หัวขาด

๗๕.ลิโป้นั้นตกใจวิ่งไวว่อง
ตั๋งโต๊ะคล่องคว้าทวนพุ่งแต่ก็พลาด
ลิโป้สั่นสิ้นลายหายองอาจ
น่าอนาจหนีหายไม่เห็นหัว
นางเตียวเสียนฟ้องตั๋งโต๊ะว่าลิโป้
อวดใหญ่โตหยอกเล่นเช่นคนชั่ว
แล้วบุกรุกปลุกปล้ำจนถึงตัว
นางหวาดกลัวดีตั๋งโต๊ะท่านมาทัน

๗๖.ได้ฟังคำตั๋งโต๊ะช้ำและประกาศ
เป็นคำขาดห้ามลิโป้เข้าบ้านนั่น
ฝ่าย ลิยู กุนซือคนสำคัญ
บอกนางนั้นกับนักรบจะเลือกใคร
ทิ้งขุนศึกแล้วต่อไปในภายหน้า
จะได้ใครเข้ามาคิดการใหญ่
ยกนางนี้ให้ลิโป้คงชอบใจ
จะภักดีรับใช้ชั่วชีวิต