ในกลุ่มเรามีกันอยู่ 5 คนค่ะ รวมเราด้วยกว่าจะมารวมกันได้ 5 คนมันเริ่มจาก ตอนเราเข้ามาโรงเรียนนี้  เราก็สนิทกับเพื่อนคนหนึ่งเป็นคนแรกเลยค่ะที่เรารู้จัก ขอแทนว่า ‘เอ’แล้วกันนะคะ เอเนี่ยเป็นคนที่เราเจอหน้าแว็บแรกก็ถูกชะตาเลย พอคุยกันได้ซักพักเราก็เริ่มรู้ว่าเรา2คนมีอะไรคล้ายกันหลายอย่างมาก ทั้งความชอบ นิสัย หรือความคิด ทำให้เราสนิทกันได้ง่าย แต่เอเค้าเป็นคนสวยมากค่ะ ด้วยความที่สวย แล้วเป็นคนเฟรนลี่สนุกสนาน ทำให้เค้ามีเพื่อนเยอะ แต่กลับกับเรา ที่เราจะไม่ค่อยทักใครก่อนเท่าไร แต่เราก็มีเพื่อนนอกเหนือจากกลุ่ม5คนนี้เยอะพอสมควรนะคะ เราเริ่มรู้จักกันตอนม.1 ตอนนั้นไม่มีอะไรค่ะ เราสนิทกันดี และก็มีเพื่อนเข้ามาเป็น 3 คน พอม.2ก็เป็น 5 จนเหมือนตอนนี้ค่ะ ตอนนี้อยู่ม.4นะคะ เรากับเออยู่ห้องเดียวกัน 2 ปีคือตอนม.1และม.2 ตอนม.3อยู่คนละห้อง เราก็มีเพื่อนในห้องของเรา เค้าก็มีของเค้า แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรนะคะ จนม.4(ตอนนี้แหละค่ะ) เค้าเริ่มแยกตัวไปอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่ม กลุ่มนั้นเป็นกลุ่มที่หน้าตาดีแทบทั้งกลุ่มเลยค่ะ แล้วก็พูดเยอะกรี้ดกร้าดผู้ชายอะไรประมาณนี้ (ในกลุ่มเราอีก 4 คนก็หน้าตาดีนะคะ ไม่ได้ว่าหน้าตาทุเรศอะไร แต่ตัดเรื่องหน้าตาออกไปดีกว่าค่ะ) ซึ่งการกรี้ดกร้าดพูดมากเสียงดังมันเป็นอะไรที่ขัดกับนิสัยของเรามากๆ เราเป็นคนพูดมากบางเวลา โดยพื้นฐานเราเป็นคนตลกมากค่ะ แต่เราจะไม่กรี้ดรุ่นพี่หรือเสียงดังตลอดเวลา บ้ากล้องอะไรแบบนั้น คือเป็นคนต้องการอยู่เงียบๆในบางเวลา เอปลีกตัวออกไปเยอะมากค่ะ แบบพอกินข้าวกลางวันเสร็จก็บอกว่ารีบไปทำงานนะ แต่เรายังเห็นไปเดือนเล่นกับอีกกลุ่มอยู่เลย แล้วเวลามีเรื่องอะไร เช่น มีคนมาจีบ ทุกคนในกลุ่มนั้นจะรู้เรื่องหมดเลยค่ะ มีแค่กลุ่มเราที่เค้าไม่บอก เราก็รู้นะคะไม่ใช่ไม่รู้ แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ค่ะ เพราะถ้าเค้าไม่สบายใจที่จะบอก เราก็ไม่อยากทำให้เค้าไม่สบายใจ เราไม่เข้าใจค่ะว่าทำไมมีอะไรเค้าไม่เคยบอกเราเลย เวลากินข้าวด้วยกันเดี๋ยวนี้เค้าจะนั่งเงียบ เล่นโทรศัพท์ กลับกันค่ะ เวลาอยู่กับอีกกลุ่มเค้าจะร่าเริง พูดเสียงดัง หัวเราะ เฮฮา เราเลยน้อยใจค่ะ เพราะเอเป็นเพื่อนที่เราแคร์ที่สุด เป็นเพื่อนที่เราไม่เคยทะเลาะกันเลย เป็นเพื่อนที่เราไม่เคยนินทาเค้าซักครั้ง เรานินทาไม่ลงค่ะ ไม่รู้เพราะอะไร มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เค้าบ่นกับเราว่าวันนี้แม่เค้ามารับช้า ต้องอยู่ถึง 6 โมง เราเลยแกล้งบอกว่าเดี๋ยวเราไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แล้วเราแอบไปโทรบอกแม่ค่ะว่าวันนี้เราขอกลับเย็นนะ เราจะอยู่เป็นเพื่อนเอ พอเรากลับไป เค้าก็คุยโทรศัพท์กับเพื่อนอีกกลุ่มค่ะ บอกว่ายังไม่กลับบ้านใช่มั้ยเดี๋ยวไปหา เราก็เงียบเลย ไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ไม่ได้คิดว่าเค้าผิดนะคะเพราะเค้าก็ไม่รู้ว่าเราจะอยู่เป็นเพื่อนเค้า เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงดี เราไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้ไปจริงๆ อ้อเราลืมบอก เวลาเค้าจะไปไหนกับเพื่อนอีกกลุ่ม เค้าไม่เคยโกหกเรานะคะ เค้าก็บอกมาตรงๆเลยว่าต้องไปนะ เค้าก็ยังแคร์เรานะคะยังโทรมาถามว่ามีคนกลับบ้านด้วยใช่มั้ย เพราะเค้าต้องไปทำงานกับอีกกลุ่มอะไรแบบนี้ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเราก็รู้สึกได้ว่ามันไม่เหมือนเดิมจริงๆ เราเลยอยากรู้ว่านิยามของคำว่าเพื่อนสนิทนี่คืออะไรหรอคะ ที่เราเป็นกันอยู่ตอนนี้มันคืออะไร